متن امام حسین (ع)
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات امام حسین (ع)
بعضی نامها نیازی به مقدمه ندارند
مثل «حسین» که وقتی صداش میزنی،
قلبت یهجور خاصی میلرزه
انگار از اعماق وجودت، کسی به احترامش بلند میشه
عاشورا، فقط یه واقعه تاریخی نیست.
یه نَفَسه، یه نبضه، یه اشکه
یادآوریه اینه که میشه تشنه بود،
ولی نجیب موند
میشه تنها بود،
ولی...
✍ برشی از یک غزل، ۱۳۳ کتاب آوای احساس، پیشکش به پیشگاه پرشکوه حضرت علی اصغر (ع):
دنیای غم بود و، تمامِ لحظهها، دلگیر
گویا برای ماندنِ کودک، زمان شد دیر
در دستِ «تو»، آن کودکِ ششماهه عطشان بود
نامردمان آبش ندادند و، زدندنش تیر
آیا چه بود آخر، گناهِ...
✍ برشی از یک غزل، پیشکش به پیشگاه پرشکوه حضرت علی اصغر (ع):
آن لحظه که: خونِ زلالِ کودکِ خود را
تا آسمان پرواز دادی، درد شد تکثیر
تصویرِ آن صحنه، برای هر دلی سخت است
منشورِ جان میشد به جامِ لحظهها تکسیر
از شرمساری، آسمان گویا زمین افتاد
گردون...
حسین (ع) و یارانش باوفایش، با تمامِ قد، برخاستند؛ قدافراشتند؛ با تمامِ توان، ایستادند؛ تا پای جان، پای فشردند و در راهِ ایمان، جان سپردند؛ تا: آیین آزادی و آزادگی، تا همیشهی تاریخ، پای برجای بماند، و بیرقِ سبزِ ایمان، بر گلدستههای بامِ باشکوهِ توحید، همچنان، تا همیشهی جاودان، در...
سترگی کار امام حسین(ع) و یارانشِ آزاداندیش و پاکنهادش را باید با ژرفای بینش، به اندیشه نشست...
یکی، آمد نوای حق سرود و، رفت
خدای خویش را زیبا ستود و، رفت
اگر چه، مرگِ سرخش غم به جانها داد
به شادی، سوی حق، رویش نمود و، رفت
السلام علیک یا ابا عبدالله
دمیده، عطر تو، در لابهلای شهر
همه، کوچه، به کوچه؛ هرکجای شهر
به دلها، گشته جاری، شورِ ذکرِ تو
به هر ساعت؛ میانِ لحظههای شهر
سرای پاکیو، مهر و، وفا گشته
نهانِ سینهی پُرهوی و های شهر
معطّر، از گلِ یادت شده، هر دم
هوای وسعتِ بیانتهای شهر
به احساسِ ...
مهِ خون آمد و، باز
معطّر، از گلِ یادت شده، هر دم
هوای وسعتِ بیانتهای شهر
السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ
مهِ خون آمد و، باز
به احساسِ وسیعِ عشق، میآید
صدای نوحههای غمنوای شهر
السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ
محرّم، آمد و، باز
گرفته،
بوی نابِ عطرِ ایمان را،
فضا وُ، هم،
هوا وُ، هم،
نمای شهر...
السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ
السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ
محرّم، آمد و، باز،
چه نوحه میسراید،
با خلوصِ جان،
نوای ناکجای نینوای شهر!
السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ
محرّم، آمد و،
چه عاشورای سرخی میتپد، از نو؛
به هردم؛
هرکجا؛
در کربلای شهر!
(اَلسّلامُ عَلَیْکَ یا اَبٰاعَبْدِاللّٰهِ الْحُسیْن)
«آوای عطش»
باز آوای غم انگیز عزا آید به گوش
این صفیر درد، از عرش عُلا آید به گوش
آمده ماهِ مُحرّم، ماه سوز و اشک و آه
ماه سرهایی که شد از تن جدا آید به گوش
بانگ «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنصُرْنی» از سوی...
ای غم فرودآ کربلا اینجاست اینجا!
ای تشنگان عاشقی دریاست اینجا!
اینجا وضو با خون خود باید بگیرید
از جانگذشتن واقعا زیباست اینجا
خُم: تشنگی! می: درد! مستی: سرسپردن!
عباس(ع) صاحبمجلس و سقاست اینجا
اینجا برای خستهها آغوش باز است
عاشقنوازی دائما برپاست اینجا
پای دلت باید بیفتد تا ببینی...
چرا امشب یهجور عجیبی دلم میلرزه؟
– چون محرمه و اسم حسین داره از دور نزدیک میشه.
ولی من هیچ صدایی نشنیدم.
– صداش توی خونته، نه توی گوشهات.
انگار دلم، یه چیزی رو ازم قایم کرده.
یه داغِ قدیمی همون که سال به سال، فقط تو محرّم بیدار میشه....
دلنوشته🖤
کربلا نرفتن سخت است ودلگیر،گاهی می گویم کاش جای آن ها یی بودم که رفته اند یا عازم اند .وقتی خاطراه هایشان رامی شنوم
بغض گلویم رافشار می دهد ازاینکه نمی توانی چیزی بگویی
چون تجربه نکرده ای .درد فراغ داری گویی دلت کربلاست خودت درایرانی .ولی کربلا نرفته...
آب را هروقت نوشیدم سلامت داده ام
خوب میدانم سلامم را تو پاسخ میدهی
اعظم کلیابی بانوی کاشانی
ادبت شهره به عالم شده عباس علی
گنبدت هم به حسین قصد ارادت دارد
اعظم کلیابی بانوی کاشانی
ذکر بعد از هر نمازم این بود
من فقط بعد از خدا تنها تو را دارم حسین
اعظم کلیابی بانوی کاشانی
یک عمر حسین گفتم و این اسم به لب ماند
دل در تب رویای رخ تو همه شب ماند
هرسال به خود گفته ام امسال، ولی حیف
دل باز ازین قافله عشق عقب ماند
اعظم کلیابی
بانوی کاشانی
.
شهریاری که شده قطعه حصیری کفنش
این حسبن است که آفاق شده سینه زنش
داغ او بر جگر تشنه ی صحرا باقی ست
تا سماوات و زمینند به حزن و محنش
هفت گردون به لبش زمزمه و شور و نواست
از تب غم زده ی داغ عقیق دهنش
آی...