دوشنبه , ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
حاصل بوسه های تواکنون منمشعریکه از شکوفه های بهاری سنگین استو سر به سجده بر آب فرود آوردهدعا می خواند....
برای آنچه که دوستش داری از جان باید بگذری بعد می ماند زندگی و آنچه که دوستش داشتی!...
حکایتِ بارانِ بی امان استاین گونه که مندوستت می دارم ...️...
دلم ،به بوی تو آغشته اسٺ...!...
