متن آرزو

یا نور
دنیا دنیا آرزو در دلت پرورده ای ؛
که دنیا برایت گل بکارد ؟!؛
هرگز
دنیا را آنگونه شناختم که جز درد ؛
هدیه ای ندارد برای دل های بی آزار
با دلت راه نمی آید ؛ حتی اگر تو ؛
قدم به قدم همراهش شوی
گر طالب...

آنچه دلم کرده آرزو اینجاست
ز عمر نشمرم
آن ساعتی که او اینجاست.

چقدر دنیا می تواند جای امنی باشد وقتی تو هستی و می توانم هر زمان که بخواهم صدایت کنم و پشتم، دلم، جهآنم به بودن ات گرم باشد !😍
دلم قرص باشد که زندگی آنقدرها هم که شنیده ایم بی رحم و به دور از عاطفه نیست، تلخی هایش موقتی...

من به آرزو هایم قول رسیدن داده ام
وآرزو کردم تو را امشب برای هر شبم

بسکه پیوسته آرزو کردم تو را

آرزو هم از آرزویم خسته شد!


ارس آرامی

آرزوهای بزرگ داشته باشید تا مسائل کوچک رنجتان ندهد

‍ امشب همه از یک تُ حرف می زنند
همه زیر لب از دردودل با یک تُ می گویند
همه ی عالم امشب درون سینه یک تُ آرزو دارند
کاش امشب برای همه یک تُ بیاید
قول می دهم تمام آرزوهای جهان برآورده شود

آرزو میکنم
آرزوهایت برایت رویداد شوند
آرزو میکنم
در دلت مهر خدا باشد
آرزو میکنم
هر چه دوست داری شود
آرزو میکنم
زمانی برسد که آرزویی نباشد
دوستدار شما آرزو

هرچی آرزوی خوبه مال تو...

امشب شب آرزوهاست...

شبی که خدا بی حساب میبخشد...

براتون بهترین آرزوها رو دارم...

آرزو کردم تو را امشب برای هر شبم

آرزو می کنم آرزوهایت در یک قدمی تو ایستاده باشد تا با یک پلک بر هم زدنی
در آغوششان بگیری.آرزو می کنم عشق
در بهترین زمان ممکن به سراغت بیاید
و زیباترین خوشی های دنیا را زندگی کنی.
آرزو می کنم هیچوقت درمانده و مستاصل
خیابان های شهر را قدم...

پیله کردم به تو هربار که پروانه شوم

آن قدر چرخ زنم چرخ که پروانه شوم



آرزویم همه این است که یک لحظه فقط

بر سرم سایه شوی بر سر تو شانه شوم

علی اکبر اسلامیان بیدل خراسانی

روزگار غریبی ست نازنین...
آدم ها یک روزی دورت می گردند و روز دیگر دورت می زنند، یک روز ازت دل می بَرند، روزی دیگر ازت دل می بُرند. یک. روز تنهاییت را پر می کنند و می شوند همه ی هستی ات. روز دیگر وقتی خوب وابسته ات کردند...

جدا کردن ما را ز هم مثل دو ابرو ،

پیوستگی دوره قاجارم آرزوست!

ارس آرامی

وقتی برای اولین بار چشماتو دیدم
یه حس عجیبی داشتم
انگاری عمق اون چشمات خودمو می دیدم
که یه روزی با این چشما
زندگی کردم ...
عاشقی کردم ...
نمیدونم ...
شاید توی زندگی قبلیم گم شده بودی ...
و بعد آرزو کردم که یکبار دیگه پیدات کنم...
اما اینبار...

گفتم: تو آرزو کن اجابت کردنش با من ،،

گفت: همه آرزوهایم به خودم مربوط است!!

ارس آرامی

باز باران ، با ترانه ، می خورد بربام خانه ...

خانه ام کو ؟

خانه ات کو ؟

آن دل دیوانه ات کو ؟

روزهای کودکی کو ؟

فصل خوب سادگی کو ؟

یادت آید روز بارن گردش یک روز دیرین ؟

پس چه شد دیگر کجا رفت ؟...

در ما آرزو چون هفت سال اول مصر فراوان

و چون هفت سال دوم در قحطی رسیدن !!

ارس آرامی

خیره نگاهم می کنی و من
واسم قدم برداشتن سخته
از زندگی چیزی نمی فهمم
دنیای من محدود به تختِ

خوشبخت بودن از نگاه تو
شاید فقط به داشتنِ پوله
حرفامو اونی خوب میفهمه
که مثل من یه عمره معلوله

این انتخابم نیست، باور کن
اینا همش تقصیر تقدیره
پاهام...

مرا بنویس که خط خطی شدم از نوشته های تزویر،از ته مانده های پوچی های آرزو، از ریسمان پوسیده  ای که رنگ به رنگش دردی به پهنای عشق دارد. از تار پودم اندک سه تاری مانده که از نواختن های بی هنرمندانه کودک درونم، ساز نا کوکش گوش خراش ترین...

اگر احساس من در قلبت،ارزشمند می افتاد
کنار قهوه ی تلخ نگاهت،، قند می افتاد

اگر همسایگی، با چشم های تو، میسر بود
اگر تصویر تو، هر دفعه با لبخند می افتاد

تماشایت، دگر در انحصار چشم هایم بود
اگر این آرزو، با عشق و تو،هم بند می افتاد

من...

از تو تنها یک چیز در من جا مانده است
آن هم خاطراتی است که در وجودم پرت کردی و دیگر راه فراری ندارند...
ای کاش از تو چیز دیگری برایم می ماند
چیزی زنده تر از خاطره همچون وجودت؛
عمیق تر از آرزو همچون صدایت
و آبی تر از...

ما آرزو کردیم و نپذیرفتیم که قرار نیست به تمام آرزوها‍‍مان برسیم،
ما آدم ها را دوست داشتیم و نپذیرفتیم که قرار نیست همه دوستمان داشته باشند،
ما روزهای خوب می خواستیم و نپذیرفتیم که قرار نیست تمام روزها خوب باشند...
و هر روز غمگین تر شدیم.

گاهی برای رسیدن...

حالا که خوب نگاه می کنم می بینم من آدم خوشبختی بوده ام، بسیار خوشبخت.
من بدون در نظر گرفتن نظرات آدم های دیگر، کارهایی که دوست داشته ام را کرده ام و مسیرهایی که می خواسته ام را رفته ام. من جوری زیسته ام که خودم دوست داشته ام...