«از میان پلکهای نیمه باز خسته دل نگاه می کنم: مثل موجها تو از کنار من دور می شوی... باز دور می شوی. روی خط سربی افق یک شیار نور می شوی.»
از گنبد عشقم آفتاب ظهرم از افق چشمانت تابان می شود احساسم در بارگاه عشق اجابت می یابد دوست داشتن تو به صدا در می آید این است قرائت عشق من برای تو.
تو افق اندیشه های منی️ جایی میانِ قلمرو زندگانی
گاهی اوقات همه چیز میشه یک خط ، یک افق و نارنجی غمگین گاهی هم شب است هم روز
افق! به من بگو ای افق! این غروب تا کجا مردگانش را تشییع می کند
ما فقط رهگذرانی هستیم بهم که می رسیم کلاه از سر بر می داریم و با لبخند می گوییم : چه روز دل انگیزی ، نیست آقا؟ و بعد با کوله ی درد بر دوش در افق گم می شویم !
من تا اذان مغرب به افق چشمانت خیره میمانم، و این روزه را با بوسیدنت افطار میکنم.. ️️️
