متن بازیچه

پاروی روی موجِ تنهایی /
از هر طرف بازیچه ی درد است...
«آرمان پرناک»

دنیا ،
بازیچه نیست،
خیال نیست،
اندیشه است، در ذهن دخترکی
که
پر پروانه را
فوت می کند
حجت اله حبیبی

دل ساده نفهمیدداره میشه بازیچه صحبتای قشنگش قسمتی ازبازی شه

آزرده از دل خود و بازیچه ی توایم
ما ساده نیستیم؛تو اهل سیاستی!

او نیمه من بود و من بازیچه دستانش

ارس آرامی

در کنارت حضرت محبوب و جانان نیست، هست؟

لحظه لحظه منتظر ماندن که آسان نیست، هست؟

دل گرفتار کسی باشد که سهم دیگری ست

هیچ فرقی بین آزادی و زندان نیست، هست؟

تو کنار خاطراتش، او کنار یار خود

حال تو با حال او هرگز که یکسان نیست، هست؟

گرچه...

خون دل ها خوردم و بازیچه ی دنیا شدم
ای خدا رحمی براین آواره ی تنها بکن

او نیمهٔ من بود و من بازیچهٔ دستانش

ارس آرامی

اگر نمی خواهیم بازیچه دست هر فرومایه ای و مایه ریشخند هر تهی مغزی باشیم، اصول اول این است که محتاط و دست نیافتنی بمانیم

اروین یالوم
درمان شوپنهاور

تا تو را جدی گرفتم بر تنم خنجر زدی
عشق را بازیچه کردی بردلم آذر زدی
سوختم دراین سکوت و انزوای عاشقی
غصه را بر تار و پودم تا رج آخر زدی

اگر از دلتان "دوستش دارم" را شنیدید
بر زبانتان جاری کنید؛
و اگر دلتنگی را لمس کردید
به زبان آورید؛
و خواستن را اگر
دلتان فریاد زد،
آنگاه بر زبان برانید
تا از دل نشنیدید بر لب نیاورید
و کلمات را بازیچه نکنید

مثل یک کودک بد خواب که بازیچه شده خسته ام خسته تر از آنکه
بگویم چه شده...!

دردا و دریغا که در این بازی خونین
بازیچه ایام دل آدمیان است

چطوری دلتون میاد یکیو بازیچه قرار بدین در حالی که چشاش داد میزنه عاشقتونه