بیو شب

شب شد و بازم امشب دل بی تو بی قراره
پر شد از اشک ، چشم ام کو شانه تا بباره

به خاطر تو، ستاره های آسمان
به من نزدیکترند
و زمین زیر پایم
مثل آسمان پر از پرنده هایی است
که به سوی خورشید می پرند
توی این خلوت من با خودم
تو هستی
و همین خیال تو
به من آرامش می دهد

ستاره ی نگاهت
سوسوی بی رمق شبتابی است
که دل هیچ شبی را روشن نمی کند...

..... فیروزه سمیعی

ناگهان پنجره پر شد از شب

چو شب به راه تو ماندم که ماه من باشی

شب،
با واژه ها بخیر نمی شود
مگر در کنار ُتو

️️️

آهوان، گم شدند در شب ِ دشت
آه از آن رفتگان ِ بی برگشت

کاش
جای ماه بودم
انگشت نمای شب تو

تو رفتی
و همه فهمیدند،
شب می تواند از آنچه که هست
تاریک تر باشد

یه شب میرم قدم بزنم
و دیگه برنمیگردم...!

همه آرام گرفتند و شب از نیمه گذشت

آنچه در خواب نرفت چشم من و یاد تو بود

شب دقیقا از اون جایی شروع میشه که چشاتو میبندی

شب که آرام تر از پلک تو را می بندم
در دلم طاقت دیدار تو تا فردا نیست

عشق یعنی
چون خورشید تابیدن بر شب های دوست
و چون برف ذوب شدن بر غم های دوست

مثل شب های دگر باز به هم خیره شدند
برکه و ماه ، ولی از سر بی حوصلگی

و پاییز در انتظار زمستان بود
و شب در انتظار روز
و عشق در انتظار عشق..

اگر روزی بدست آرم سر زلف نگارم را
شمارم مو به مو شرح غم شب‌های تارم را

دست در زلف تو بردم که شب آغاز شود
حیف ! یلدای من این بار نشد طولانی

یلدا شب چشمان توست
یک عمر نگاهت کنم
وقت کم می آورم

در شب توفان غم،آرام بودن مشکل است
من لبالب آه‌ام اما لب‌گشودن مشکل است

گُل از پیراهنت چینم که زلف شب بیارایم
چراغ از خنده‌ات گیرم که راه صبح بگشایم

دانه دانه‌ شد شب/هندوانه افتاد/یلدا شکست

ماها تو سفر کردی و شب ماند و سیاهی

نه مرغ شب از ناله من خفت و نه ماهی

عاقبت در شبِ آغوش تو گم خواهم شد
دل به دریا زدن رود تماشا دارد...