متن ترانه

نسیمی غافله میره به بندر

نمیدونم کجا میندازه لنگر

به قربون دو زلف بور دلبر

خرابش میکنه گرمای بندر

چشام از راه دوری سو نمیده

زبونم میل گفتگو نمیده

هزار و یک گلی چیدم ز صحرا

یکیش مانند یاروم بو نمیده

چشام از راه دوری سو نمیده

زبونم میل گفتگو...

اگه پرسید ازت هنوز تو فکرمی /
بخند و بش بگو یه تجربه بودم همین
اگه پرسید تاحالا واسه من گریه کردی؟ /
بگو نه ولی بگو گریه کردم که برگردی
حواست نیست به این حالی که من دارم / حواست نیست که من چقدر دوست دارم
حواست نیست همش...

شب دردو شب دردو شب درد

وای از این روز و شبای هرزه گر

رو تنم گردو غبار خستگی

تو صدام صدای دل شکستگی

مادرم مادر خوب

دارم از سفر میام

من همون مسافرم

که غریبه جاده هام

مادرم چکار کنم

اگه از سفر بیام

اگه از سفر بیام

تو...

بعضی ها به شعر

بعضی به ترانه

برخی به فیلم

و عده ای هم به کتاب پناه می برند

اما مدت هاست که آدم ها دیگر

به همدیگر پناه نمی برند


-اُغوز آتای

سلام ای نازنین یارم
ببین بدجور بیمارم
بیا امشب به بالینم
بشو یک شب پرستارم
ببین هرم تنم داغه
یه کم تبدارو بی حالم
سرم سنگین شده عشقم
قشنگ نیست حال و احوالم
چشام یه کاسه ی خونه
شدم لیلی دیونه
دارم هر لحظه میمیرم
تو تنهایی این خونه
یادت...

گریه کن! گاهی اگه دلت گرفت
گریه کن! گاهی اگه غمگینی...
گریه کن! حتی اگه تا به ابد
دورم از تو و منو نمی بینی!

گریه کن! ترانه های من اگه
یه نفر رو یاد تو می ندازه!
گریه کن! که آغوش خسته ی من
تا همیشه به روی تو...

زده عشق تو بد به سرم
واسه دیدنت گل بخرم
میشه حرف بزنیم تو یه زنگ بزنی
تا سه بشماری پشت درم
به چشام کسی سد نمیشه
توعه بامعرفت نمیشه
منو خوب بلدی وقتی دل میبری
هیشکی انگشت کوچیکت نمیشه
امون امون از اون رنگ چشات
مثل لالایی زنگ صدات...

پنجره هم به باد وفا نکرد
آن هنگام که
اشتیاق اورا
پشت قفلهای بسته ی دلش حبس می کرد...

دنیامی تو مثل نفس میمونی
هر جا همرامی میدونی تموم زندگیمی دنیامی
دیگه چی بگم بمونی و نری؟!
شاید شد شاید موندی و دوباره هرچی باید شد
نگو هیچی رو به راه نمیشه شاید شد…
دیگه چی بگم بمونی و نری؟
نگاهم کن یه نگاه تو میتونه زندگیم باشه!
تو...

بنویس بانو

بنویس بانو؛ بنویس از ترانه شدن
از دو دور افتاده؛ که اسیرِ زمانه شدن
بنویس شیرینم؛ تو را به جانِ فرهادَت
که نیشتر شود قلمت بر این زخمِ کُهَن

بنویس باز از آن چکامه هایِ بی وزنت
که معلق است میانِ جانِ من
از دلم تا که میهمانِ...

تو زمونه ای که عمر عشق یک صبح تا شبه
من هنوز تو گفتن دوست دارم وا موندم
من هنوز تو گفتن دوست دارم وا موندم
همه گفتن،همه رفتن،
اما من با یه دنیا آرزو جا موندم…

از کدوم خاطره برگشتی به من؟
که دوباره از تو رؤیایی شدم
همه دنیا نمی دیدن منو
من کنار تو تماشایی شدم...

به گونه ای وارد زندگی پیچیده و آشفته ام شد، که یک ترانه ی خوب در آرام ساختن یک خلق و خوی بد...

باران
باران که می بارد
ترانه ها آرام آرام
جان می گیرد
و بوی خاک باران خورده
یاد تورا با خود می آورد

دگر بعد تو عاشقی ممنوع
زندگی ممنوع
دیوانگی ممنوع است
دگر بعد تو حال خوش ممنوع
فال خوش ممنوع
دلدادگی ممنوع است

برشی از ترانه عاشقی ممنوع

بلایی به سرم آوردم این بار
که هیچی رو لبم، خنده نمیشه
دیگه مثل قدیما شوق چشمام
به فکر لمس آینده نمیشه!

چه روزایی رو بی تو باخت این مرد
نمیگم که بدونی چی کشیدم
خودت خواستی قفس زندون من شه
من از رویای عشقت دل بریدم!

دوباره طرح لبخند...

یه حسی از تو در من هست،
که می دونم تورو دارم
واسه برگشتنت هرشب،
درارو باز میذارم

برشی از ترانه سراب رد پای تو

تو از کجا پیدات شد که با دلم حرف زدی

من عاشق این رابطه م به زندگیم خوش اومدی

تو از کجا پیدات شد تو بازی بی قائده

به ذهنمم نمی رسید خدا تو رو به من بده

شلوغ و گرم و روشنی درست عین زندگیم

من چشم وا کردم...

چه آرامشی دارد وقتی...
روی کاناپه ی دونفره بنشینی
آهنگ قایقران ولگا را با صدای آرام پلی کنی
فنجان قهوه ات را بنوشی
دفتر شعرت را باز کنی
و برایش عاشقانه ای بنویسی
از زیباترین لحظاتی که با هم داشته اید.
بنویسی در وصف کلبه ای دِنج...
و نوشیدن فنجانی...

این زندگیمونه یه سفره ی خالی کف خونه این زندگیمونه با ما کسی جز ما نمیمونه
هر روزمون اینه آیینمون حتی مارو نمیبینه هر روزمون اینه تشویش و بغض و حسرت و کینه
روزا هلاک نون شب نون زدن تو خون بیرون و تو زندون این زندگیمونه
چاقوی تو مشتم...

یه مردادیم با یه عالم غرور
یه کوهم که پیش کسی خم نشد
یه زخمایی تو سینمه که برات
بجز عشق تو چیزی مرهم نشد
شب توی موهاتو من دلخوشم
که این خونه با چشم تو روشنه
یه مردادیم عاشق پر زدن
مگه عشق تو سر به زیرم کنه
منم...

فکر نمیکردم دلت تنها بره، اما دیدم میشه
فکر نمیکردم بشى یه خاطره، اما دیدم میشه
دنیا از چیزى که میگن بدتره آره دیدم میشه، خدا میشه،
گیسو افشان، رفتى و شهرى شد پریشانت
گیسو افشان، چشمان خیس خانه حیرانت
گیسو افشان، کو شعله ى زیباى چشمانت
گیسو افشان، کو...

همه کسم تو هر هوسم تو همنفسم تو بال و پرم تو همسفرم تو بیش و بسم تو
گرمی خانه شور ترانه متن غزل تو شعر و سرودم بود و نبودم قند و عسل تو
نغمه سازم محرم رازم از روز ازل تو

بیتو خموشم با که بجوشم جفت تنم...

همیشه همرامی تموم دنیامی؛ همه روز و شبا با تو واسه ی ما غرق بهاره!
بهشت بابایی حدیث زیبایی؛ گلی که میشینه روی گونه ی تو رنگ اناره…
تو میرسی و میپیچه تو خونه عطر نفس هات!


میشینه روی لب تو دوباره خنده ی زیبات…
میبری دل منو با یه...