متن تک بیتی

می‌روم از خاطرت گم می‌شوم در این هیاهو
با من شوریده حالت لاف احساسی مگو

زنگار دلم ریخت ز جان گفتنت ای یار
هر بار بگو "جاااان" که کنم جان به فدایت

ای رفیق داغ‌ترین داغی که داغونم کرد
سردی دست تو در حاشیه ی رفتن بود

این کهنه بنای دلم از عشق ترک داشت
لرزید تو را دید و به یکباره فرو ریخت

جهت تنگی قلبم تو چه نسخه‌ها نوشتی
دل پاره پاره اما به خدا دوا ندارد

بدترین نوع گروگانگیریست
بغض بی‌رحم به گلوییت زده باشد خنجر
نشود دم بزنی!

در مسیر عشق ورزی گر نابلد هستم بسی
صادق و بی ادعا جان پای چشمت می‌دهم

ز اســمـاعـیـلِ "مـن "بـگـذر و ابـراهـیـم ثـانـی شـو


که عاشق می کند قربان سر و جان را به راه عشق

از هـــمه عـــالم بُریدم پای تو ماندم فقط

پس تو هم با من بمان و دل بِبُر از عالمی

گشته ویران قلبِ من چون ارگِ بم از دوریت


مشکل اســت آبادیش با این همه دلتـنگی ام

نمی دانم چه کردی با دلِ دیوانه ام ای دوست


که بی تاب تو ام هر چند با من بی وفا هستی

عقل می خندد به حالِ این دلِ دیوانه ام


بی خبر از اینکه دل با عشق دارد گفتگو

می کند رسوا دو چشمانم که دارم عشق یار

زخم در جان می نهد اندوه هر دم بیشمار

دلم پیـوسته پندارد که می آیی ولی انگار


خیالی بس عبث باشد چنین پندارِ زیبایی

هر سو پی ات آواره ام می جویمت در هر کجا

ای عشق ای آغاز نو ای هــستی ام از هست تو


#بادصبا

ریشه در خاک اگر داشته باشی ، حتما
باعث رشد و نُمو دگران خواهی شد

کودتای چشمِ تو، آتش‌بسی یک روزه بود
رفتنت، اعلانِ جنگِ کلّ دنیا با من است

آن دل که شکست ، دور باید انداخت
من بی تـو همـان دلم ، خـــدا می‌داند

دل بـــرده ای،ای دلـبـــــرا از این دل دیــــوانــه ام


با دل بمان،دل دل نکن،دل بی تو بیدل گشته است

این عجب نیست که بر دار کِشَد مژگانت

غم بی تاب پر از گریه چشمان مرا

یک شب آمد نِگَهَم کرد و غَزَل پاشی کرد
دفترِ شعرِ مرا یکسره نقاشی کرد

او که از عشق فقط تَن خواهد!
بودَنش، حَتم گسستن خواهد

چشم بستن بر دو چشم همچو آهویت چه سود
تا که این دل دم به دم بی چشم سر می بیندَت...

در دلم بوران نشست و قاصدک بی آرزو شد
در نگاهم ابرِ سَرکِش؛ گونه هایم را وضو شد