حق است که بهشت به زیر پایت باشد چَشمان تَرَم محو نگاهت باشد . عمریست که با عشق تو من زیسته ام همراه دلم دعای پاکت باشد
نگاهت تکیه گاهم بود خیالت جان پناهم بود دلت آرام جانم بود این عشق آتشینم را تو فهمیدی؟نفهمیدی..... دعایم پشت راهت بود دل و جانم فدایت بود سرم رو به هوایت بود تمنای نگاه بیقرارم را توفهمیدی؟نفهمیدی.... همه عمرم نثارت بود همه جانم فدایت بود همه عشقم نگاهت بود تو...
“پاییز می رسد که مرا مبتلا کند با رنگ های تازه مرا آشنا کند پاییز می رسد که همانند سال پیش خود را دوباره در دل قالیچه جا کند او می رسد که از پس نه ماه انتظار راز ِ درخت باغچه را برملا کند او قول داده است که...
خاطره جنگ هنوز هم عذابم می دهد برادرم جبهه بود و مادرم با چشم های خیس برای سالم برگشتنش مدام دست به دعا بود. نشسته , ایستاده , سر سجاده, حتی وقت خواب یکریز خدا را صدا می زد. نمک غذایمان شوری اشکش شده بود و زمزمه های سوزناکش لالایی...
لبخند مرده ام سر راهی بی راه که چه هستم آیا که چه خواهم باشم خسته ام حزن و اندوه رفیقم هستند گریه ام بارانیست کوچه ای خلوت است جویباری پر خشم لب پنجره دل دعایی کردم که بیاید و بماند سر راهم بگیرد و بخواند آن سرود لبخند تا...
پدرم زده امشب به سرم دستم و بالا کنم سمت خدا بشینم سجده کنم غرق دعا همیشه سالم بمونی ای عاشق بی ادعا همیشه ی اشکی هست ته چشمات همیشه ی بغضی هست ته حرفات پشت اون لبخند پیوسته هزار غم بود هزار غصه اگه دنیا خوب نساخت باهات خم...
ای مهربانترین، به دستانم یاری، به چشمانم محبت ، به قلبم عشق ، به پاهایم قدرت ، به زبانم سخن شیرین و به نیتم خیر، عطا کن، تا برای دیگران بکار گیرم . به زبانم قدرت دعا کردن برای دیگران ببخش... از اینکه به تنم سلامتی، به روحم لطافت، به...
شمر گوید گوش کردم تا چه خواهد از خدا جای نفرین هم به لب دیدم دعا دارد حسین (ع)
جنگ بود... برادرم برنگشته بود... مادرم رویِ سجاده، دعای انتظار و بازگشت می خواند... پدرم "عاشیق" بود... در کوچه های شهر، سازِ آذری می زد، ترانه ی "کوچه لَرَه سوو سَپمیشم" می خواند... و خواهرم، پنهانی نامه های عاشقانه... و من، هیچ نمی خواندم! جنگ تمام شد!... برادرم برگشت، اما...
دست هامان که از دعا کردن فارغ شود باران رحمتش خواهد بارید آن گاه بار دیگر دستانمان یکدیگر را در آغوش خواهند گرفت ...
خدایا امشب به حق شام غریبان به حق امام و سرهای بریده اصحابش به اسیری عزیزانش به تن تبدار بیمارش به زینب علمدارش درد بیماران شفا و حاجت حاجتمندان روا بفرما
امام سجاد-(ع): “براستى که دعا، بلا را برگرداند، آنهم بلاى حتمى را. دعا بلایى را که نازل شده و آنچه را نازل نشده دفع کند.”
امشب در نقطه تلاقی شعبان و رمضان به هنگامه وداع از آن و نشستن بر سر خوان بیکران رحمان بی گمان میزبان خود خداست پس هر آنچه آرزو دارید، درخواست کنید که امشب، شب استجابت دعا است
شمع ها را خاموش کن بیا در افسونِ تاریکی دست به دعا برداریم اینک عشقی بزرگ بر جان های کوچکِ ما نشسته و اندوهی شیرین بر نقره ی چشمانمان روحِ ما از تاریکیِ زمان و جاده های سپیدِ قرون می گذرد و حریق افکن بر ظلمتِ خاموش ره می پوید
رنگ ها با صفحه ی چشمم چه بازی می کنند سرخ، آبی، ارغوانی زرد، نارنجی، سیاه رنگ ها فریادی از رؤیای دور یا سکوتِ آفرینش عشقِ محض ... ای زمستان، ای سپید ای خانه ی متروک از پروازِ برگ من دعای دانه ها را می شنیدم از لبت من شکوهِ...
امروز چه آرامم! لابد مادرم گوشه ای از دنیا برایم دعا می خواند...
خدایا دنیا هر روز داره سخت تر و غیر قابل پیش بینی تر از قبل میشه کار رو برای هممون آسون کن و نجاتمون بده خدایا آمده ام برای حال مردم کشورم دست به دامانت بگیرم و دعا کنم، برای خاطر دل های بیقرار و سینه های داغداری که از...
کنج خلوت من یعنی بهانه هایی که داشتم و نیامدی تا تمام شود دردهایم که با من همین جا خاموش نشست و زخم کرد تا آبم کند دعایی که هر بار بیشتر اجابت نشد من اینجا بی تو یادم رفت نفس بکشم و همه یادشان ماند من بی تو همانم...
والتر وایت : ما همیشه از چراغ سبز خوشحال میشیم اما یه وقتایی هم هست که دعا میکنیم همه چراغا قرمز باشن تا چند ثانیه بیشتر کنار اونایی که دوسشون داریم باشیم...
دعا میکنم برایت... حالی شبیهِ حالِ مَرا دعا میکنم برایت بی قراری را! عشق را... و عشق را!
پروردگارا...آرامش را همچون دانه های برف بر سرزمین قلب کسانی که برایم عزیزند ببار
لعنت لعنت لعنت به کرونا که عزیزان ما را با بی رحمی درو می کند رضا بهرام هنرمند محبوب ما به کرونا مبتلا شد رضا بهرام دوستداشتنی برای سلامتی ات دعا می کنیم که هرچه زودتر خوب بشوی دوباره روزهای خوب بیاید دوباره برای کنسرتت از یک ماه قبل بلیط...
حاصل بوسه های تو اکنون منم شعری که از شکوفه های بهاری سنگین است و سر به سجده بر آب فرود آورده دعا می خواند.
وقتی قفس شکست و در خاطر پرنده تصویر اوج نقش بست، موجی به شکل خواستن آغاز می شود پَرهای شوق در بال های تجربه بی آن که پَر شود، پرواز می شود... بر این مدار بی دید بی امید این سان که ما دست به دعا سرنهاده ایم گویی کنار...
