متن دوست

ور هنری داری و هفتاد عیب
دوست نبیند مگر آن یک هنر...

من تو رو سبز دوست دارم.
مثل پوشه ای که چیزای مهم رو داخلش میگذارم
بوی خوب سبزه های توی باغچه مادربزرگ
برگ گل های زر !
یه حس خوب طبیعی و شاد !
دوستدار تو: سبز بانو

اگر قصابم از تن واکره پوست

جدا هرگز نگردد جانم از دوست

غم هجران تو، ای دوست، چنان کرد مرا

که ببینی نشناسی که منم یا دگری؟

به قدر مهر من ای دوست مهربان نشدی

رفیق تن شدی اما ، رفیق جان نشدی

دلنوشته رفاقت و رفیق
دلت که صاف باشه

مهربونیت کم نباشه !

روی حرف و قولت که بمونی

یه روزی ,یه جایی , یه جوری ... یه کسی ... یه کسی .. وارد زندگیت میشه که از یه دوست بهت نزدیکتره!

تو سختی ها همدمت میشه , عصای رفتنت میشه...

رفیق جان سلام
خواستم بگویم چه خوب که سر و کله ات میان روزمرگی های زندگیم پیدا شده
با تو بودن یک جور عجیبی می چسبد
زمستان با حضورت گرم و تابستان با نسیم خوش بودنت خنک است
تو که باشی غم پاییز هم با من کاری ندارد
مثل بهار...

هستم به وصال دوست دلشاد امشب

وز غصهٔ هجر گشته آزاد امشب

با یار بچرخم و دل میگوید

یارب که کلید صبح گم باد امشب

1/01/1 میگن همه چیز از نو
شروع میشه
ولی من نمیخوام از اول
شروع کنم
میخوام با تو ادامه بدم

دوست قشنگم، مهربانی ات برایم بسیار دلچسب بود و خلوص حرفهایت دلچسب تر .کاش قدر وجودت را بدانی و بدانی که چه ارزشمندی .ارادتمند مریم .۱۴۰۰/۱۲/۱۸

گر به صد منزل فراق افتد میان ما و دوست
همچنانش در میان جان شیرین منزلست

یک شانه برای گریه کردن ها چند؟
یک دوست برای این دل تنها چند؟
سخت است تمام عکس ها یک نفره
یک ما دو نفر بجای این من ها چند؟

دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را

ولی من بر درخت سبز یادت
به تیغ آرزو حک میکنم " دوست"
که تا میراث عشقی هست، دارم
امید معجزه ،چون عشق جادوست

چنانت دوست می دارم که گر روزی فراق افتد

تو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانم

دمی با دوست در خلوت به از صد سال در عشرت

نسیم صبح پنداری ز کوی یار می آید

به جان ها مژده می آرد که آن دلدار می آید

به صد اکرام می باید به استقبال او رفتن

که بوی دوست می آرد ز کوی یار می آید

با دوست کنج فقر بهشت است و بوستان

دوستای امروزی که دوست نیستن
سم خالصن

یه عمر درراه دوست جان بدهی...

بعد...

بهترین دوست عاشق زنت باشه!

من چرا گرد جهان گردم چو دوست

در میان جان شیرین منست

جان و تنم ای دوست فدای تن و جانت

مویی نفروشم به همه ملک جهانت

هردوست که با ما بود
دشمن شد و خنجرزد
باقافله پیمان بست
هم کاسه ی دزدان شد

برای تو که دوستم بودی و هستی می نویسم، که تمام چیزهای دنیا تمام شدنی هستند، به غیر از دوستی.
من تا به حال هزارتا رفیق پیدا کرده ام، رفیق های خوب، رفیق های جانی، ولی یک کدامشان شبیه تو نبوده اند. خاطره هایی که تو برایم ساخته ای را...