متن دوست

من نشاطی را نمی جویم به جز اندوه عشق

من بهشتی را نمی خواهم به غیر از کوی دوست

هر چه از دوست رسد ناخوش و خوش، خوش باشد

شربت وصل ازو، تلخی هجران هم ازوست

چه خوب است که انسان روحی را یافته باشد تا در میان آشوبِ طوفان ها بتواند در دامنش بخزد، پناهگاهی اطمینان بخش که در آن به انتظار آرامش ضربان قلب خود نفسی برآورد ...
بزرگترین شادی را در آن بیابد که خود را به اختیار او گذارد، احساس کند که...

دوستی یک حس عمیق درونی است که از قلب و روح، و احساسات و
عواطف درونی انسان نشأت گرفته و جاری می شود.
یعنی لازم است وقتی با کسی پیمان دوستی برقرار می کنید او را عمیق و
خالصانه دوست بدارید و آن موقع است که خواهید دید ساعت ها...

من گفتگوهای طولانیِ قبل خواب را دوست دارم
آنجایی که هر دومان خیره به سقف
سر یک جمله ساده اما دلچسب
روی شانه ،
سمتِ هم بر می گردیم…
عزیزم ، جانِ دلم از عمق جان دوستت دارم
...بوس شبانه

اشک باران

ای سرو بلند قامت دوست

وه وه که شمایلت چه نیکوست

مثلاً
بجای اینکه هر ثانیه پروفایل تو نگاه کنه
هر شب تو بغلش چشم ها تو نگا کنه ⁦:-)⁩

وقتی به راحتی همدیگه رو قضاوت میکنید به خودتون لقب دوست و رفیق ندید

آدمی که قربون صدقه رفتن بلده
مطمئنا زیر آب زدن رو هم خوب بلده
پس مواظب باش به چه کسایی لقب دوست و رفیق میدی
می دونم ذات آدما رو نمیشه از همون اول تشخیص داد ولی هر موقع متوجه شدی این آدم سمیه رهاش کن بره

قدر آدمای خوب و مهربون زندگیتون رو بدونید،....
اینایی که هر چی بشه هواتون رو دارن،
اگه مشکل و ناراحتی از سمتتون حس کنن,برای صحبت پا پیش میزارن و به خودشون اجازه قضاوت نمیدن،
اینایی که یه آرامش و انرژی مثبت خاصی تو چهرشون،تو وجودشون دارن
اینا،الماس های کمیاب زندگیمون...

فهمیدن؛ فکر می کنم این همه ی اون چیزیه که آدم می تونه از یه دوست بخواد.

مزایای منزوی بودن
اثر :استیون چباسکی

ای آنکه دلت پیش دلم نیست، کجایی؟
در خلوت دل جای تو خالی ست، کجایی؟

چون عشقِ معلّق تو به هر بام پریدی
ای روشنی خانه ام، ای دوست کجایی؟!

ارس آرامی

تنم بپوسد و خاکم به باد ریزه شود

هنوز مهر تو باشد در استخوان ای دوست

خوشا صبح و خوشا پیغامت ای دوست

که بودن با تو هر لحظه چه نیکوست

ور هنری داری و هفتاد عیب
دوست نبیند مگر آن یک هنر...

من تو رو سبز دوست دارم.
مثل پوشه ای که چیزای مهم رو داخلش میگذارم
بوی خوب سبزه های توی باغچه مادربزرگ
برگ گل های زر !
یه حس خوب طبیعی و شاد !
دوستدار تو: سبز بانو

اگر قصابم از تن واکره پوست

جدا هرگز نگردد جانم از دوست

غم هجران تو، ای دوست، چنان کرد مرا

که ببینی نشناسی که منم یا دگری؟

به قدر مهر من ای دوست مهربان نشدی

رفیق تن شدی اما ، رفیق جان نشدی

دلنوشته رفاقت و رفیق
دلت که صاف باشه

مهربونیت کم نباشه !

روی حرف و قولت که بمونی

یه روزی ,یه جایی , یه جوری ... یه کسی ... یه کسی .. وارد زندگیت میشه که از یه دوست بهت نزدیکتره!

تو سختی ها همدمت میشه , عصای رفتنت میشه...

رفیق جان سلام
خواستم بگویم چه خوب که سر و کله ات میان روزمرگی های زندگیم پیدا شده
با تو بودن یک جور عجیبی می چسبد
زمستان با حضورت گرم و تابستان با نسیم خوش بودنت خنک است
تو که باشی غم پاییز هم با من کاری ندارد
مثل بهار...

هستم به وصال دوست دلشاد امشب

وز غصهٔ هجر گشته آزاد امشب

با یار بچرخم و دل میگوید

یارب که کلید صبح گم باد امشب

1/01/1 میگن همه چیز از نو
شروع میشه
ولی من نمیخوام از اول
شروع کنم
میخوام با تو ادامه بدم

دوست قشنگم، مهربانی ات برایم بسیار دلچسب بود و خلوص حرفهایت دلچسب تر .کاش قدر وجودت را بدانی و بدانی که چه ارزشمندی .ارادتمند مریم .۱۴۰۰/۱۲/۱۸