متن حسرت عاشقانه

چو زخمِ ام که دو صد بخیه در محل دارم
هنوز تازه ام و رنگِ چون لعل دارم

برای با تو نشستن هنوز هم که هنوز
شراب کهنه و یک جرعه هم غزل دارم

نه جنگجوی نبرد دلم نه افسرِ عقل
فقط دو زخمِ عمیق از تو در بغل دارم...

بر سر عاشقانه هایمان
همچو مهره ای در شطرنج
همیشه کیش داده ام تو را
اما هر بار به چشمانت رسیدم
با یک حرکت مات تو شدم .

میان لفاظی فالم
چشم های تو بی نظیرند
همچو کهکشانی که در خود
ستاره ها را جای داده باشد
پُر از دلبری و چشمک
و قرص روی ماهت
سالهاست
مرا چله نشین این
عاشقانه کرده است
به همین فال سوگند

تو باشی وغزل صبحم چه عالی است
دو چشمت رنـگِ زیــتونِ شمالی است

برایــت چیـــده ام صـــبحانه ی عشق
بیا پیشــم فقــط جای تـو خالی است

درباغ گل
عشق بی پایان تو می رویید

تو نقطه‌ای در نقشه‌ی وجودم،
و من مسیری بی‌پایان…
که به هیچ جا نمی‌رسد.

به شِکوه لب نگشودم تمام عمر از تو
شبیه بُغضی در پرده ماند ، مشکلِ من

مایم و همان حسرت پنهان نبودن تو در آغوشم.

چو رقاصه قاصدکی در لبخند باد
بلور سایه ای از بغض خفته یک فریاد
صاعقه ای پژمان کرده تن گلبرگ
نقطه اغارین شرح سوز ناک تگرگ
قافله ای شب رو زیر نور مهتاب
چهره ای اراسته لیک در پس نقاب
بید لرزانی دستخوش پوز خند طوفان
حکایتی نانوشته از شیطنت...

طبیب دل بیمار من است...


چشم سیاهت...