عاقبت یک روز هم یک جای دنیا از کنار هم می گذریم. وانمود میکنیم ندیده ایم. نشناخته ایم. نخواسته ایم. دور می شویم. دو نهنگ غمگین، گم شده در اقیانوس غریبه ها... سهم ما همین رد شدن است عزیزدلم... همین نداشتن است... |حمید سلیمی|
میدونی، نهنگا خیلی بدبختن هرچی گریه کنن دل دلبرشون واسشون نمیسوزه فکر میکنه آب دریاست رو صورتشون. اینه که یهو نهنگه دلش میپُکه میاد میشینه تو ساحل و میمیره. من میدونم. من خودم یه نهنگ مرده ام...
قناری در قفس آواز نمی خواند دانه نمی خورد آب نمی نوشید قناری غمگین بود گفتشم: اگر این چنین ادامه دهی زنده نخواهی بود گفت :فرق نمی کند گفتم:زندگی عزیز است گفت : این زندگی برای تو عزیزِ من خسته شدم قفس را باز کردم گفتم:پرواز کن تو آزادی... اشک...
رفتنت پاییز بود خشک شدم زرد شدم افتادم از چشم هایت..!
زمانی می رسد که تو کسی را پیدا میکنی که، بیشتر از من دوستش داری... ولی او کمتر از من تو را.... و اینگونه می شود که تو هم یکی می شوی شبیه من....!!!!
یک بار از غم نوشتم هر روز مرا می خواند
کجاست آن خواب و خیال هایم؟!... کجاست آن همه ذوق رسیدن به آینده؟!... کجاست آن من بی پروا؟!... این من نیستم... کسی که در تنم زندانی کرده ام؛همان کودک نترس، با آرزوهای بزرگ و امیدی بس بی انتها نیست... این من نیستم... همانی که تنها دغدغه اش رویا پردازی بی...
آن هنگامه که جان ارزانی وطن بود و خون ارزانی هدف جوانان یک به یک و تن به تن و پشت به پشت هم رهسپار جاده عاشقی بودند. و ای حال عاشق بودن..... عاشق بودن که چشم بر مکر دنیوی بستند قدم در راه عاشقی گذاشتن . و ای حال...
خوابت را به هم نمی زنم بوسه ای روی گونه ات می گذارم و بوسه ای از گونه ات برمی دارم آنچنان آرام خوابیده ای که دلم نمی آید رفتنت را شیون کنم
در آن هنگام که شب فریب ثانیه های خاموش را می خورد خواب همه جا را فرا گرفته است. آسمان رنگ عوض می کند و پهنه به تاریکی می دهد. خوف همه جا را گرفته است، ستارگان آن دم نور را به فراموشی می سپارند؛ اما همچنان زندگی ادامه دارد...
دل که می گیرد مخاطب و غیر مخاطب نمی شناسد✨ تو دلتنگ و درماندهٔ یک شخص آشنا میشوی، که نه چندان غریبه است و نه چندان آشنا✨ شاید هم... شاید یک دوست،یک فرد نامعلوم، یک آشنای غریب؛ شاید یک شخص شکیب! نمیدانم این حس و حال چیست؟ شاید یک احساس...
اکنون که زمان ایستاده است، من به دور ترین و کورترین نقطه ی افکار رسیده ام؛ پرسه میزنم و میگردم و میچرخم و پریشان این دنیا و ادم هایش هستم. همه در خودو خود در همه و همه در همه می چرخند و بیخیال هم راه بر هم گذر میکنند...
شنیدم پروانه شده ای. شاید برای تسکین دل مادرت. گفتند تو را دیده اند که نشسته بودی روی مبل مورد علاقه ات، بالهایت را آهسته باز و بسته می کردی. اولین بار مادرشوهرت تو را دیده، به مادرت گفته، مادرت فکر کرده مادرشوهرت برای آرام کردن دل خودش این داستان...
تا چند سال پیش نمیتونستم تصور کنم غم یعنی چی؟ تو مخیلاتم نمیگنجید دردِ واقعی چیه؟ دلتنگیِ حقیقی کدومه؟ آدمی رو که میگفت: "جیگرم آتیش گرفته" ، "دلم کنده شده" رو نمی فهمیدمش! . اما از وقتی که روز آخرِ تو بود، برای من شروعِ همه ی این ها شد!...
لحظه ای به جهانِ بدونِ تو فکر کردم، روحِ زندگی ام به اغماء رفت؛ عقربه های ساعت از کار افتادند؛ دوستت دارم ها روی لبم جان باختند. و هر شبی که بی تو گذشت، صدها سال؛ از عمرم کاسته شد! فکرِ کوتاهی بود؛ اما همه چیز را از من گرفت...!
ماه من امشب چرا در آسمانت نیستی در کجا پنهان شدی در آشیانت نیستی راستی شاید تورا در خاطرم گم کرده ام این چنین آشفته ای درکهکشانت نیستی باز هم با رفتنت شب را پر از غم کرده ای دل به تنهایی سپردی در جهانت نیستی با همه قهری و...
بی نشان ماندم اسیر جذبه ی سرد زمین؛ دستهای مهربانت کو؟...
باید بروم دلتنگ که شدی گلدان کوچک پشت پنجره را ببوس! من یک روز که خیلی دلتنگت بودم دلم را همانجا خاک کردم..
ﻫﺮ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺟﯿﺐﻫﺎﯾﺶ ﺩﺭ ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﻭ ﻻﯼ ﺩﮐﻤﻪﻫﺎﯼ ﯾﻮﻧﯿﻔﻮﺭﻣﺶ! ﺯﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺟﻨﮓ ﻣﯽﺑﺮﺩ ﺁﻣﺎﺭ ﮐﺸﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﻨﮓ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻏﻠﻂ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ! ﻫﺮ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺩﻭﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺎ ﺩﺭ ﻣﯽﺁﻭﺭﺩ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪﺍﺵ ﻣﯽﺗﭙﺪ
چگونه به گل سرخی که در دستانم منتظر توست بگویم : رفته ای !
سالها بعد که همه امروز را یاد برده اند کسی نمی داند چرا پنج شنبه های مهرماه درختان گریه می کنند و هوا بی اندازه دلگیر است
گُلی خانم را که از دست دادم،مادربزرگم را، انگار مُردم. سر مزارش وقتی خاک تنش را از چشم ها دور میکرد بی اشک خیره بودم و پر نبض! انگار میانِ یک دویدنِ سخت برای نجاتِ کسی جاده ناپدید شده باشد، نبضم می دوید و تنم خواب بود. مات بودم! مبهوت!...
هر صبح لبخندم را آویزان می کنم آنسوی پنجره, گوشه ی یادت می نشینم و یک فنجان اشک سر می کشم...
می گی: اینجا پاییز نیست. شبیه خوابه. پرواز نمی کنم، ولی سبک شدم می گم: خوابم ... دارم خواب می بینم. تو رو می بینم. اون دور وایستادی. خودت دوری، ولی.... ولی صدات نزدیکه .... انگار کنارم نشستی .... می گی: آره. منتظرم. منتظرم یکی بیاد از دورتر حالمو ببره...
