متن محرم

𖣘💔❦︎ رباب نخون...
توروخدا دیگه لالایی بسه!
یه جایی توی صحرا عباس
بیشتر خجالت میکشه :)

نویسنده: ریحانه غلامی (banafffsh)

ما نسل بزرگ شده با
التماس برگشتن عمو عباسیم:)
نسل تشنه به خون شمر و حرمله!
نسل کباب شده برای علی
شش ماهه ی سر بریده...
ما با رقیه روی خوار دویدیم!
ما با عمه زینب دنبال بچه
های گم شده ی حرم گشتیم!
ما خیلی وقته جزو بچه
های...

و هو بکل شی علیم
یعنی تو از حال دلم خبر داری
در کودکی به جای لالایی درد را در گوشمان زمزمه کردند
ما فرزندان فریب خورده همان آسمانیم که باران را از لب هایمان دریغ کرد
تلخ است لب کارون باشی و تشنه لب
دخترکانمان را به عقد یزیدیان...

جوهر باران

بیهوده نیست اینهمه دیوانه ات شدن
آتش به جان و واله و پروانه ات شدن

عالم اسیر تاب و تب شرح آرزوست
از بامداد غمزه ی جانانه ات شدن

ای پادشاه تشنه لبان خود چه کرده ای
با عاشقان ساحت مستانه ات شدن

وز عطر و بوی شربت...

منم و عشق حسینی که محرّم دارد
مادری فاطمه و خواهر زینب دارد

سر که قابل نبُود جان بدهم در راهش
چون برادر نبُوَد این همه حیدر دارد

منم و شور علمداری عباس حسین(ع)
آن که می گفت برادر بشود نور دو عین

کُلُّنا عباس ماییم به زینب (س) سوگند...

عرفه
دنباله ترجمانی منظوم از فراز های ابتدایی دعای عرفه
◇◇◇
وجودم کامل و اماده در دنیای خلقت شد
درون گاهواره کودکی بودم شدی یارم
نمودی از گوارایی طعم شیر سرشارم
برای خاطر من دایه ام را مهربان کردی
پرستار مرا از جمع خوب مادران کردی
و از من دور...

هر گُلی زیباست اما یاس چیز دیگریست
در میان سنگ ها الماس چیز دیگریست

ما میان عمر خود خیلی برادر دیده ایم
در وفاداری ولی عباس چیز دیگریست.

دو دست بریده اش کافیست . . .
برای گرفتن دست تمام عالمیان . . .


پیشاپیش فرا رسیدن نهمین روز محرّم...

از میان نوحه و زنجیر و گریه بر حسین
کاش گوشم بشنود پیغام آن آزاده را

قمر تا با سپاه عقرب و آهن مقابل شد
محرم تیغ بر عالم کشید و کار مشکل شد

کسی در چشم دریاهای دنیا خاک می پاشید
زمین در نینوا تا دست وپا زد علقمه گل شد

شب قدری که در ماه مبارک بود بر نیزه است
سلام ای مطلع الفجری...

می خواستم برای تو
شعری بنویسم
تیر امان نداد
نیزه امان نداد
شمشیر امان نداد

می خواستم برای تو
شعری بنویسم
حرامیان نگذاشتند
و حواسم را بردند پی ِانگشتر
پی ِ گوشواره
و تا عمق قلبم تیر کشید

می خواستم برای تو
شعری بنویسم
که فرشتگان
به گریه ریختند به...

مثل عباس کسی هست دلاور باشد،
با همه تشنگی اش یاد برادر باشد

بی دست کربلا دست مرا بگیر...

وقتی که آتش در میان خیمه ها افتاد
هنگام غارت شد...
ناگه سران کوفه لرزیدند
بین وسایل نامه های خویش را دیدند

نذری چنانکه از نامش بر می آید، عهدی است که شخص با برآورده شدن حاجت خود آن را ادا می کند. نذری تنها ویژه ی آئین مقدس اسلام نیست، بلکه آنچه که از تاریخ برمی آید، نشان از این سنت در ادیان دیگر الهی نیز است.

نذورات در میان مسلمانان...

حکمت باران در این ایام می دانی که چیست ؟

آب و جارو میشود بهر محرم کوچه ها . . .

السلام علیک یا اباعبدالله

پرسید ز من دست نحیفم خود برکنم از نزد شما…
تا دستی شوم از آن کسی که ؛بی دست چو دستان خدا بود!
من دست بدادم و بگفتم خود پر بکش از ما و سلامم بر او برسان
بوس دو دستش دستی که از ایشان به جدا بود
از هر...

می گفت دیگر از حسین و آب ننویس
شاید نمی داند سلوک شیعیان را
درس کلاس اول ما آب باباست

خدایا مرا ببخش اگر گاهى این شبها ، اشک هایم فقط براى عزادارىِ حسینت نیست و ناخواسته با درد و غمهایم یکى شدند.ببخش اگر گاهى سرِ سجده فکرم درگیرِ حسرتهایى ست که اسیرم کرده اند...خدایا ببخش دستِ خودم نیست ، گاهى حواسم پرتِ دنیایى ست که به هیچ کس رحم...

حسین جان نیستی و خبر از دلهای پر از دردمان نداری. خودت را جانت را، همه داروندارت را بر سر نیزه شهادت گذاشتی تا شاید این دنیا جای بهتری باشد.تا شاید رسمِ عدالت و مسلمانى را یادمان دهى!اما دریغ...!این روزها سیاهپوشیم و درد و غصه به جان همه افتاده... ما...

یک سینه پر از الم ، یک دشت خدا
یک سر ز سر جهان ، می گشت جدا
در عالم و آدم خبری هست چنین
یک سر کمر جهان ، کردست دوتا

به امتداد هر دستت
قامتی افتاده
آب شرمنده شد
از مشک چال گونه هایت
عباس

بسم رب الحسین
دوباره از نای زمان ؛
می وزد نسیم عاشقی و شور و شیدایی
دوباره کشتی نجات بشر ؛
به ساحل دل ها زده لنگر
و بانگ رستگار شوید ؛ شنیده می شود از ؛
حنجره ی نورانی آسمان این ابوالبشر
دوباره نینوای حضور ؛
به پا کرده...

سلام بر حسین و علمدار با بصیرتش
سلام بر یاران شهید با غیرتش
سلام بر محرم و محرمیتش با دل های پرحسرتش
سلام بر آب های همیشه تشنه و در حسرت لبهای نجیب عباس
سلام بر سقای تشنه لب و باوفای حضرت خورشید
سلام بر سینه های سوخته از عشق...

نفر به نفر
جان به جان
یار به یار
جنگیدند
و این بین خواهرانی ماندند از جنس زینب،
با داغی سوزانُ
هجری همیشگیُ
سهمی از زَجه
و گُلی پرپر در دامان به خاک نشسته اشان!
.
و عجیب از این بی قراری، که وصفش چَشمی تر میکندُ
جِگری را له...