چند بار دوست داشتنت را هجی کنم مُدام در هزار توی افکارم قدم میزنی ومانند کودکی با شیطنتی تازه در کنج باغ ظاهر میشوی چشمهایم بجز تو ترسیم دیگری از عشق ندارند نفسهایم وقتی نامت را از زبان دیگری میشنوم به شماره می افتند انگار بجای خون تو در دهلیز...
زمانی که می دانی دلت لرزیده است. نظاره می کنی می بینی آسمان دلت ابری شده و صاعقه های پی در پی جودت را پر از سوال و پرسش می کند. و وقتی از اعماق وجودت پی می بری که عاشق شده ای ناگهان ابر های دل شروع به باریدن...
قشنگی دنیا به داشتن کسیه که تو رو میفهمه کسی که بودنش بهت اطمینان خاطر میده کسی که نمیزاره غم به دلت بشینه، واسه حال خوبت هر کاری میکنه کسی که دلتنگیاتو درک میکنه و میشه سنگ صبورت قشنگیه دنیا به داشتن کسیه که دوستت داره، دوستش داری، با شادیات...
بعضیا حال و هوای خوبن ، معجزه ی لبخندن ، ناخواسته دلیل خوشی دلت میشن مثل حال و هوای روزای بچگی، انتظار کنار سفره ی هفت سین با صدای اسکناسای تانخورده لای قرآن . مثه عطر گلای یاس اردیبهشتی و هوای دل انگیزش . مثه خرداد و تموم شدن امتحانا،...
داشتم به حرفش میخندیدم برگشت بهم گفت قشنگ میرقصی! گفتم مگه تا الان رقصم رو دیدی؟ نگاه کرد به چشمام و گفت رقص جسمت رو نه ولی غمی که موقع خندیدنت تو تیله هات معلوم میشه رو دیدم و قشنگه چون هنرمندیت تو مخفی کردنش دوستداشتنیه:)
اونجایی میفهمی به یکنفر تا مغز و استخوان مبتلا شدی که همه حس های بدِ وجودت،با دیدن نوتیفش از بین میره اون لحظه که کافیه بودنش حس بشه،مثل ذوقِ یه بچه واسه رفتن به شهربازی ،همه قلبت میخنده . بعضی وقت ها شما زمانی میفهمید یکنفر واستون مورد علاقه شده...
در سرفصل کتاب شِعر زندگیم کاش تو مِصرَع دوّم شاه بیتی میشدی که قافیه اش تکرار می شد؛ تا عشقی که قرار به سُرائیدن بود خط به خط نگاشته شود...
بودن گاه گاهت چه عاشقانه به آغوش می کشد منِ خستهء ِ درمانده از زندگی را.... و نبودنت نیز چه بی رحمانه به دارم می زند هرشب..... امان از قدرت این عشق که من هر صبح ، دوباره بر می خیزم و.. نفس میگیرم و آغاز میکنم دغدغه دوست داشتنت...
من در عبور از پیله شب در رویای شیرین سحر برای خواستنت برای نفس کشیدنِ همیشه ات اشک میریزم. منی که درکی از محال ندارم نمی شود نمی دانم چیست دیر است و دور است نامفهومند من در تمنای تو فقط باید را زیسته ام گرچه خسته ام ، دیریست...
🍃قلم بهانه است کاغذ بهانه شعر نیز و این ترانه های دلنواز هم بهانه تا من، به گاه دلتنگی ، تو را بی هوا، در میان رقص واژه ها ، به آغوش بگیرم ، تو معجزه ترینی برای قلب خسته سردرگریبان که این گونه مردانه قدم می زنی در خیالم،...
تماشایی ترینم بیا تا ببینمت من از فعل های سوزان نبودن می ترسم بگذار پناه ببرم به امن بودن تو این حجم سنگین از نبودن ، جا نمیشود درون باغچه قلب من کاش بدانی که تنها با یاد تو خارهای زندگی را وجین می کنم و هرروز شاخه گلی در...
جانان من تو را نمی سرایم قصه نمی سازم از تو من نه شاعرم نه داستان سرا... من تو را نفس می کشم تو را میکارم در دشت سینه ام تو را روی دستان پر از قنوتم میگذارم می روم به دیدن خدا.... اصلا تو یک جور تازه ای تو...
کنارم بنشین دلتنگ شانه هایت شده ام دلتنگ شب های فروغ خوانی و غزل های عاشقانه... انتظار آمدنت را می کشم و برایت همان چای همیشگی با عطر بوسه هایت را آماده کرده ام! تو باشی و نوازش هایت تو باشی و دستانت اصلا ما را چه به فراق زمانه...
آه از درد دوری...! نفس های عمیقم بیشتر شده... خودکارم ایستاده و دستم توانی برای نوشتن ندارد. تمام جسمم تو را می خواهد تارهای صوتی حنجرم اسم زیبای تو را فریاد می زنند. سینه ام آغوش گرمت را می طلبد دلم شانه هایت را می خواهد که قفل شانه هایم...
می دانی؟ هرگاه سینه ام سنگین می شود تصویرت را در دست می گیرم و خوب نگاهش می کنم بعد از آن انگار نبضم تند تر می زند آنقدر تند که تمام دویدن ها را پایان دهد و محکم در آغوشت بگیرد گفته بودی فراموشت کنم؟ نبض ها که فراموش...
کارگر ها هر روز انعام می خواهند حتی اگر حقوق شان از دیروز بیشتر باشد کارگری کردن خوب نیست اما می خواهم لبانم کارگر لب های تو باشد حتما انعامش از همه بیشتر است علیرضانجاری(آرمان)
ابدی من شب را به تاب گیسوانم بنواز صبح را به نوازش نگاهم برسان صدایت را به رگ گردنم بلرزان شبنم نشسته بر روی گونه ام را به قلبت جای بده اه را از سینه ام بگیر نگاهت را به جزر و مد دریایی نگاهم طوفان کن شناورم کن در...
به من که میرسی کمی درنگ کن! بگذار خوب بَراندازت کنم... تو که برف هر ساله ای و ماهم کویر لوت... بگذار اگر اتفاقی آمدی و نگاهت به چشمانم گره خورد، فقط اندکی به مژه هایت خیره شوم؛ گونه هایت را زیر نَظر بگیرم و منتظر باز شدن خط لبخندت...
اصلا مرا چه به سیاست های عاشقانه! من از عشق همانقدر میدانم که باید دوستت داشته باشم...♡ نه از صبوری چیزی میدانم وَ نه از اِفاده های زنانه چیزی در چَتته دارم. من آنقدر ساده ام که حتی نمیدانم چطور بدون دعوا و غُر زدنهای از روی دلتنگی با دلم...
نامه سوم گرفتاری تو، آبگیرم خود را از زیر پایین هایی که نهان شده در روحم، باز می کند. دوری تو آن بی معنایی است که دلم را به سوی یک وجود بی جهت می کشاند. آیا زندگی بی تو همچنان ارزشی دارد؟ آیا همه چیز چنان خالی و بی...
نامه دوم با دردی که از دوری تو در سینه ام می سوزد، قدم های خسته ام را همچنان جلو می برم. هر شب زیر آسمان تاریک، صدای ناله هایم به دستان باد می سپارم و خسته شده از تنهایی، به خاموشی شب می گویم: آیا عشق هنوز در این...
نامه اول بی نامِ عزیزم، از آغازِ دستانِ بی نامت، بر بیابانِ عمرم سرگشته شدم شب ها تنها، در خاموشیِ یک همایشِ غم غرق می شوم تازه ست این راهِ پایان، بلبلِ عاشقی از دست رفته صدایِ ناله ها و آهنگِ درد، همراهِ من در سرزمینِ حیرت است من را...
عاشق شدن زیادم سخت نیست کافیه یه نفر وسط غمت بیاد و همدم دلت بشه حرفاتو نگفته بخونه و با حرفاش خنده رو مهمون لبت کنه تعهد موندن بده و بگه تا تهش باهاته قول بده که دلتو نشکنه و همپای دیوونه بازیات باشه یکار کنه که هر چی سرت...
اصلا میگویم بیا برگردیم به قبلترها آن موقع که هم را شما خطاب میکردیم به آن وقتها که غریبه بودیم و گاهی به بهانه ای حالم را میپرسیدی ، بیا دوباره دوست گرامی هم باشیم این آشنای بیگانه که جانم شده و مرا در فراقش میسوزاند نمیخواهم ، این دوری...
