چه اندوهی
مگوی این راز مخوف ای دوست
که سخت دلم میگیرد
نسرین شریفی...
با دست پر آمده
این صبح
با روشنایی
من و یک لبخند دریغ
نسرین شریفی...
آسمان دلم باران دارد
ولی
چشمانم بارش
نسرین شریفی...
بادستان خنده بغض گلویم را می فشارم
نسرین شریفی...
چشم دنیا غزلی ساخت برای دل ما
کان غزل کرد سیه منزل ما
نسرین شریفی...
