بیو فاصله

گریه می خندم روی شیب شیشه ای
که جدا کرد مرا از خوشبختی
یک دست بی سامان بر آن خم کردم
بی فایده و عاجزانه، چندان که بتوانستم

فاصله ی کوتاهی بود دلم را از آرامش فراخوانده
اما بودن آن سوی شیشه، تنها گناه من بود

آه.../
درازنای فاصله ها/
کوتاه نمی آیند/
از قدم هایی که/
پرش وار/
گذر کرده اند/
از گذرگاه احساسم/
و پریش احوال نموده اند/
دنیای نهانم را!
زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

و فاصله
کوه در قابِ پنجره ، جا می کند...!

کم کن
این فاصله را
قصه بغل میخواهد...

فاصله آزمودن دلهاست....

از من
تا حال خوب فقط
یک تو فاصله است

وقتی حصارِ فاصله ویران نمی شود
تنها بخند و خاطره ها را مرور کن

فاصله آزمون دلهاست.
یا دلتنگ میشوی
یا فراموش....

فاصله ای بینمان نیست
رخ ب رخ در آینه ی خیالمی
بی هیچ نقطه ی سیاهی

بی تو تقویم پر از جمعه بی حوصله هاست
و جهان مادر آبستن خط فاصله هاست

از فاصله ها خسته، محتاج به آغوشم
باید تو بلد باشی، بر سینه فشردن را

در حسرت دیدار تو آواره ترینم
هر چند که تا منزل تو فاصله ای نیست

من و تو ساحل و دریای همیم - اما نه!
ساحل اینقدر که در فاصله با دریا نیست

فاصله ها هرگز دوست داشتن را کمرنگ نمیکنند...
بلکه دلتنگی را بیشترمی‌کنند!

کم کن این فاصله را
قصه بغل می خواهد...

هر دو سرخیم ولی فاصلهء ما از هم
پرده هایی ست که در قلب انار افتاده

با فاصله ای امن

که آسیب نبینی
بنشین و فقط شاهد ویرانی من باش...

یک نفر از پس این فاصله ها
چشم براه است که بیایی ️

این آه سینه سوز من دیوار سرد فاصله است

فاصله شاید دلتنگی بیاره
اما دل آدما رو به هم نزدیکتر میکنه...

این فاصله تقصیر من نبود
آخر
دوستت دارم هایت
بوی عبور می داد!

عاجز فاصله ام
ثانیه هم دل تنگی ست

گله ای نیست من و فاصله ها همزادیم / گاهی از دور تو را خوب ببینم کافیست

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست