هرگاه هوایِ جنگلِ بِکر کردی پا در خاورمیانه ی قلبم بگذار درختانی می بینی شانه به شانه ی هم ایستاده خوابیده اند با پرندگانی در دهان سراسر سفید یا شاید سراسر سرخ یا... هر چه در تاریکی ببینی «آرمان پرناک»
به شاباشِ درختان می خندد ابری که در گوشه ی چشمم نشسته است هیچکس باور نمی کند کسی که با من است یک عروسِ خیالیِ پاییزی ست ... «آرمان پرناک»
زیر باران قدم می زنم، درختان در گوشی می گویند: -- هوا پر از دلتنگی ست! رها فلاحی
در سکوت سنگین زمستان، آهوی تنها ایستاده است، در جنگلی پر از برف، که درختان آن مانند ارواح درهم پیچیده اند. شاخه هایش مثل شاخه های درختان به سوی آسمان می رسند، می درخشد با درخششی که هر چشمی را به خود جلب می کند.
باد که می وزد درختان می رقصند میان این رقص، سرگیجه، سهم برگ هاست... رها فلاحی
در سکوت خالی شب در سکوتی که پنجره مات و مبهوت به بیداری ثانیه ها می اندیشد کسی منتظر است ! کسی خسته تر از صدا خسته تر از انتظار خسته تر از طبیعت است در این شبی که همه در آرامش اند خواب از سر شخصی پریده است !...
همینک نیازمند اندکی آرامشم آرامشی از جنس حضورت در جاده ای شمالی همراه با موزیکی ملایم و درختانی که سرمستانه درمیان نوازش باد میرقصند گویی انان هم مسرور اند از این وصال رامین وهاب
بهار بهانه است ! خبر از آمدنت که باشد درختان چاره ای جز شکوفه زدن ندارند
آغوش آغوش/می ریزند بدون بوسه/گریه ی درختان
* درختان پر شکوفه بادام را دیگر فراموش کن/ اهمیتی ندارد/ دراین روزگار/ آنچه را که نمی توانی بازیابی به خاطر نیاور/ موهایت را در آفتاب خشک کن/ عطر دیرپای میوه‌ها را بر آن بزن/ عشق من، عشق من/ فصل پاییز است
پاییز با خود شور می آورد و قاصدکها خبر بازگشایی مدارس می دهند، درختان آماده می شوند تا با شوق، برگهای رنگارنگشان را چون کاغذهای رنگی بر سر کودکانی که مشتاقانه به مدرسه می روند بریزند و سارها بر شاخه های انبوه درختان صف کشیده اند، تا آوازهای گرمشان را...
