متن کوتاه سفر

من و جادّه و
صندوقچه‌ای از خاطرات ریز و درشت
که سنگینی می‌کند
سایه‌هایش بر پشت!
خاطراتی که:
مانده در باورم
و شعر شده است
شورِ رفتنم را!

ز رفتن تو من از عمر بی نصیب شدم
سفر تو کردی و من در جهان غریب شدم

دارد به سفر می رود امشب چمدانم
با خاطره ای تلخ که من خالق آنم

حالا بیا قدم به قدم تا سفر کنیم
حالا بیا که خاطره ها را مرور هم...

سفر راستین برای کشف کردن، رفتن به مکان های تازه نیست؛ بلکه یافتن نگاهی تازه است.

دلتنگ توام جانا هردم که روم جایی

با خود به سفر بردم یاد تو و تنهایی

باز هم جمعه و معشوقه من در سفر است
باز هم وسوسه دارم نکند پشت در است

در سفر،هر کس به مقصد می رسد، می ایستد!
من سفر را دوست دارم، مقصد من رفتن است!

سفر همینش خوب است : اینکه بدانى چه کسانى به تو نزدیک ترند وقتى اینقدر از آن ها دورى ...

مسافران شب راهی سفرند ؛ سفری رو به سحر

دیگر چه بلاییست غم انگیز تر از این

من بار سفر بستم و یک شهر نفهمید

جای دارو دکترم تنها سفر تجویز کرد
گفت گاهی دل بریدن رو به راهت می کند

رفتن،سفر،عبور
دنیا کلافه است
این روزهای تلخ
وقت اضافه است

دیگر چه بلاییست غم انگیزتر از این
من بار سفر بستم و یک شهر نفهمید....

گاهی
لحظه ای اندیشیدن به «تو»
سفری می شود
طولانی ترین

سفر تو کردی و من در جهان غریب شدم

آمدم باز به دیدار تو ،از راه سفر،
عشق می آورمت ،عشق ،که سوغات من است!

از تو نمانده تاب جدایی دگر مرا
بهر خدا مرو به سفر، یا ببر مرا

هیچ اشکالی ندارد احساساتی داشته باشیم که دیگران چیزی از آن درک نکنند ؛ هر کسی سفر خودش را می‌رود ...

موفقیت یک سفر است نه یک مقصد

برف هم دلیل عاشقانه ای ست
برای سفر به آغوشت.
عشق راهش را پیدا می کند.

مونسی نیست مرا بعد سفر کردن تو
همدم دردم و این درد کشیدن دارد !

ماها تو سفر کردی و شب ماند و سیاهی

نه مرغ شب از ناله من خفت و نه ماهی

ماها تو سفر کردی و شب ماند و سیاهی
نه مرغ شب از ناله من خفت و نه ماهی
چشمی به رهت دوخته‌ام باز که شاید
بازآئی و برهانیم از چشم به راهی