متن پنج شنبه

پنج شنبه، دقایقی است که میان دستان زمان آرام گرفته است؛ شبیه نسیمی که بر موهای خسته ی هفته می وزد و قصه ای که هنوز نقطه ی پایانش را نیافته. در نگاهش، رنگ غروب را می بینی؛ آنجا که آفتاب، با وعده ی بازگشت، آرام بر بستر کوهستان می...

امروز جهان تعطیل است

تو اما فکر می کنی

این یک پنجشبنه معمولی است

و تمام مردم دنیا با تو هم عقیده اند !

حق با شماست

اتفاق مهمی نیفتاده است

من برای تو دلتنگم

همین .

هر پنج شنبه
بر سر مزار خاطراتت
شعر خیرات می کنم
و فاتحه ای می خوانم برای عشق
و برای تویی که
همیشه با شعرهایم
غریبه بودی


مجید رفیع زاد

پنج شنبه شد

و مقبره تنگ دلم تنگ تر شد...!!!

شرح حال کوتاه بگویم بی تو من

پنج شنبه ترین پنج شنبهٔ هفته م

ارس آرامی

باز پنج شنبه شد و جهانم پوچ شد
جای اغوش او سنگی سرد را اغوش می گیریم
تجربه ی معنی تناقص پر از خالی

پنج شنبه ها خوشحالم!!
چون دوباره صورت زیبا و لب خندانت را میبینم
چقدر آرام میشوم با دیدنت
با اینکه خاموشی و حرف نمیزنی
به نظر من سنگ قبر هم احساس دارد.

پنج شنبه شاعر محزون و تنهای ست که غزل به دست

در گروستان اشعار از دست رفته اش پرسه می زند

ارس آرامی

من همان پنج شنبه ام که روی دل جمعه بار شده ام

همان بوسه غم انگیزی که روی لبان جمعه چسبیده و چون داغ بر پیشانی هفته مانده است

ارس آرامی

اگر امروز به زیارت پدر رفتی
بگو یک پنج شنبه دیگر رسید
این شتاب زمان برای ملاقات دوباره ماست
لحظه ای که ما را دوباره در آغوش می گیری
دیداری که پس از آن همه چیز ابدی خواهد بود



سولماز رضایی

پنج شنبه ها را دوست دارم ؟ ندارم ؟ نمی دانم ؟
در خصوص چهارشنبه و سه شنبه هم نظر خاصی ندارم
اما جمعه ،جمعه ها واقعا حرف دارد برای گفتن
نه اینکه با شنبه فرق داشته باشد
جمعه ها را می شود آشکارا دلتنگی ات را فریاد بزنی و...

پنج شنبه ابری ست با بغض
روی دشت خاطرات...

پنج شنبه پنج نم باران است بر یادها، آرزوها، خاطره ها...

پنج شنبه نسیمی است که رها
در دالان هزارتوی گذشته ها می گذرد
و بر خاطرها گرد یادآوری می پاشد..!!

ارس آرامی

قسم به پنج شنبه و پنج نم باران

که امروز پنج بار دلم برایت می گیرد

ارس آرامی

پنج شنبه چون پرنده ای ست که بر فراز مسلخ خاطره ها پرواز می کند
بر هر آنچه گذشت
تا به یاد آورد آخرین خاطره ها، دیدارها و لبخندها را...

پنج شنبه همان بغض آرزوهاست که در پیچ و خم هزارتوی بایدها و نبایدها غرق شده است...

ارس آرامی

پنج شنبه
دختر مو بلند هفته است
آبشار موهایش را که باز می کند
حواس هفته پرت می شود
بس که زیباست
بس که پریشان است!

تو نیستی

در میان ازدحام این شهر

پنچ شنبه های من

رنگ و بوی

جمعه را می دهد

و پنج شنبه می آید
که یادمان بیاورد کسی بود
که فکرش را نمیکردیم یک روز نباشد

امان از این
" پنج شنبه ها"
انگار کسی یا حسی کُشنده،
دلت را از سینه ات میدَرَد
و به بی رحم تری شکل ممکن
چنگ میزند!
انگار که در دلت رخت می شویند
و با خشونت تمام می فشارند
طوری که از گوشه گوشه ی دلت
خون آبه یی...

"وَ من
دور از تو.....
هر پنج شنبه،
غبار روبی می ڪنم
چشمانی را ڪه در حسرت دیدنت
بیمارند و برای رویت ماه ِ نڪَاهت
برآسمانِ تب دار دلم
چشم انتظارند...!" .

امروز پنج شنبه است
باید شمعِ نامت را روشن کنم
تا چلچراغی از سقف آسمان برویَد.

امروز پنج شنبه است
باید گیسوانِ خاک را شانه کنم
تا در سرخیِ دامنم
خاکستر و استخوان پُر شود.

امروز پنج شنبه است
باید رؤیاهام را بفروشم
تا برایت سرپناه بسازم.

آه که امروز...

پنج شنبه ات
بخیر
ای آرزوی نداشته ی تمام هفته ی من...!

شنبه به یادت شروع شد

یکشنبه ؛ دوستت دارم

دوشنبه ؛ دو بار دوستت دارم

سه شنبه ؛ سه بار، زیر لب

چهارشنبه ؛ چهار، با فریاد

پنج شنبه ؛ پنج هزاره، تا بهشت...

جمعه ؛ تمام عشقهای جهان مال تو

کاش هفته بیشتر بود عزیزم

کاش عددها را تا...

لعنت به پنج شنبه و دستان بسته اش
نفرین بر آن سکوت به عالم نشسته اش

انگار با تو عقربه ها خواب مانده اند
چسبیده ام به شعر و به وزن گسسته اش

در دیدگان ثانیه ها غرق می شوم
وقتی که می رسم به شب دل شکسته اش

برخیز...

پنج شنبه شد
و مقبره ی تنگ دلم تنگ تر شد...
کجایی بابا؟