بیو عاشقانه

نام شعر: کجایی؟
این مَنِ بی تو
من نیست
پس کیست؟
خودم هم نمیدانم
که آن چیست؟
که درون مرا میخورد
و تفاله اش را به بیرون
پرت می کند
این مَنِ بی تو
من نیست
هیچ نیست
جز سرگردانی مطلق
می چرخد دنیای بی تو دور سرم
اما تو...

وعده گاه من و تو،
کُنج لب های گل داودی...
حجت اله حبیبی

یک قدم فاصله
بین ما قد کشیده
با پای پیاده
دنبالت دویدم سال ها
اما هرگز به تو نرسیدم
مجید محمدی(تنها)
نام شعر:فاصله

باشد برو به هر جایی که
باد تو را برد برو
اما یادت باشد که
بدون من جایی نری

مجیدمحمدی(تنها)
نام شعر:باد

به فرض اینکه خورشید غروب کند
به فرض اینکه ماه طلوع کند
این دل من از دل تو دل نمیکند
پس بخوان سرود عاشقانه را
و بده به دست نسیم تا به گوشم
مژده دهد سرود عشق هامان را

مجید محمدی(تنها)
نام شعر:سرود عاشقانه
تخلص شاعر:تنها

زندگی بی عشق توواسه من مثل دیدن بی دوچشمه ماه من

هنوزم هروقتیکه حال منومیپرسی یه جورخاصی میشی نگاهت میدزدی خجالتی بودنم حدی داره عزیزم کناربذارشرمت حس نکنم غریبم

خراب کن پل های پشت سرت را
تا نتوانی هرگز
از شهر قلبم بگریزی

مجید محمدی(تنها)

هر زن شروع یک شعر است...
عاشقانه ایی به بلندای موهایش!
کافیست بافتن را بلد باشی...

دنیاکیانی

عشق را کسانی فهمیدند!
که در میان انبوه مردم...
معشوق خود را بوسیدند.

دنیاکیانی

اگر روزی
کتابی درباره عشق بنویسم...
تمام صفحه هایش را خالی میگذارم!
و در آخرین صفحه مینویسم:
عشق یعنی قبل از لب هایش،زخمهایش
را بوسیده باشی.

دنیاکیانی

عشق من به تو بی حد و مرز است

می دانی!
هیچ حالی ،
حال آدم را نمی گیرد،
مگر حال تو...

من
نیاموختم ،
فکر کردن را ،
مگر به تو....
حجت اله حبیبی

آمدی در این حوالی، باز هم پیچیده بویت

عطر خوبت می کشاند، قلب را هر لحظه سویت

شب ،
به چالش می کشد
تو را ،
که
هستی
یا
نیستی ،
در خیالم
یا در دلم
حجت اله حبیبی

گاهی ،
آهی ،
به آتش می کشد
خاطرات ترک خورده ی ،
درد را
حجت اله حبیبی

تلخ است،
دیدن تو با دیگری
وقتی ،
آرام می پیچی ،
که مرا نبینی
نه
تا تو را نبینم
حجت اله حبیبی

روزی
تورا خواهم کشید
در قلبم....

چهره ی صبح می شکفد!
دمیکه
عکس خویش را
در برکه آفرینش
به نظاره می نشیند...
حجت اله حبیبی

اما من در چشم های تو، خدایی را دیدم که همه میگفتند دیدنی نیست...

دنیاکیانی

اگر روزی...
از تو درباره من پرسیدند:
بگو مرا دوست داشت...
بی آنکه بخواهد آدم دیگری باشم.
مرا در آغوش میگرفت، هرگاه شکسته بودم و مرا زندگی میکرد، حتی در
بی حوصلگی هایش....

دنیاکیانی

میگویند در زندگی بعدی، آدم ها یکدیگر را نمیشناسند.... اما تو تنها نامم را بخاطر بسپار! هرکجای جهان صدایم کنی، پیدایت میکنم.

دنیاکیانی

آنان که در خلوت مرا دیوانه می خوانند
از راز چشم های تو چیزی نمی دانند

🖊دنیاکیانی