متن دلبر

شاهزاده ی گیسو پریشان
حاکم کدام دیاری
فرمانت برم
شراب کدام چشمانی
مستتش شوم
دلبر کدام دلی
مهمانش شوم
مصراع کدام شعری
ردیفش شوم
اهل کدام زمینی
دورش بگردم
ستاره ی کدام آسمانی
خیره اش شوم
موج کدام دریایی
آرام جانم شود
شاهزاده ی گیسو پریشان من ...

مرحبا همت قومی که چو دلبر گیرند
به جز از دلبر خود از همه دل بر گیرند

نیمه شب از دلبرم آغوش می خواهد دلم
دلبرى که شب بوَد بیهوش می خواهد دلم

قافیه تنگ آمده شین را شما سین فرض کن
ماه بانو، مه لقا، من بوش می خواهد دلم!

ارس آرامی

+میبینی
/چیو
+این آخرین دونه های برف رو...
اینکه،این یعنی زمستون هم داره میره...
/آره،حیف...من عاشق این فصلم...
/ولی خب طبیعیه...هر،اومدنی یه رفتنی هم داره...یه روزهمه میرن،روح عزیزمون،یه روز،ترکمون میکنه،و تمام...
+اعه...تلخش نکن دیگه!...اره،همه چی یه روز تاریخ انقضاش سَر میرسه،این تلخ ترین حقیقته... ولی،ببین من تا تهش باهاتم... از...

با روح آغشته به تو چه کنم؟! یارا

نسیمی غافله میره به بندر

نمیدونم کجا میندازه لنگر

به قربون دو زلف بور دلبر

خرابش میکنه گرمای بندر

چشام از راه دوری سو نمیده

زبونم میل گفتگو نمیده

هزار و یک گلی چیدم ز صحرا

یکیش مانند یاروم بو نمیده

چشام از راه دوری سو نمیده

زبونم میل گفتگو...

میگم دلبر؟
میگه: من دلبری بلد نیستم..
میگم پس این دلِ من خودش راه افتاد اومد دنبالت؟ یا من ولخرج بودم دلمو ساده از کف دادم؟
دِ نیگا
همین الان نیگا
نیگااا آخه... بعد میگی من دلبر نیستم
خو همین نِگات
همین نگاهِ الانت
مگه میشه جون نداد براش؟!
حالا...

چه دلبری که ندانی طریق دلداری؟

کِی کسی خواست دل شاعر ما را بخرد؟
مُرده شور، دل دیوانهٔ ما هم ببرد!!

هر کسی را که سر شب به دلم جا دادم
نصف شب خواست ز دیوار دل ما بپرد

دلبری را که به خون جگرم پروردم
گرگ شد خواست دل برهٔ ما را بدرد

ترکمانچای بشد...

خواب می بینم،از راه می رسی. با قدم هایی آهسته اما با عشوه. خیره می شوی به من،هی نگاه می کنی. سیاهی چشم هات ژرفای اقیانوسی است ناشناخته. پر از کشتی هایی که در خودش غرق کرده. دلم می لرزد. آتش می گیرد و تا توی مغزم گُر می اندازد....

بوسه باران



دِلبرا

دیوانه و معشوقه ای اَندر قفس

داری ولی،

بی محابا ، بوسه بر

لبهای بی اِحساسِ باران می زنی.

مستی ده و هستی ده ای غمزه خماره

تو دلبر و استادی ما عاشق و این کاره

دلبر و یار من تویی رونق کار من تویی

باغ و بهار من تویی بهر تو بود بود من

چشم خود ای دل ز دلبر تا توانی برمگیر

گر ز تو گیرد کناره ور تو را گیرد کنار

پاییز "یار" میخواهد،
خلوت کردن میخواهد،
کافه گردی میخواهد...
کافه...؟
به گمانم چند قدمی از کافه ی همیشگی مان دور شده ام؛
عقب گرد کرده و داخل کافه می شوم.
میز کنار پنجره را برای نشستن انتخاب می کنم. پاییز است و ولیعصر مملو از دلبران دست در دست.
اسپرسو...

(دلبر)

همه ی راه ها و کوچه ها
برای من به یکجا منتهی می شود
در ذهنم تو را می خوانم
با نگاهم تو را جستجو می کنم...
کاش در کوچه های عاشقی
کنار گلدان های شمعدانی
دستانت را پیچک تنم می کردی
تا با تو عبور کنم
از...

ای شروع خوبِ هر دفتر شما!
باز من دلداده و دلبر شما!

عشق شد یک وسعتِ بی حد و مرز
این طرف من، آن طرف دیگر شما!

با شما شعرم چه زیباتر شده!
کرده ای شعر مرا محشر شما!

گفته بودم! باز می گویم و باز
از تمامِ هرچه زیبا،...

دلبرا، در دل سخت تو وفا نیست چرا؟

یک کافه، دو دلبر ودو فنجان چایی
آهنگ و سه تار و یک شب رؤ یایی
یک محفل عشق، با دو قلب عاشق
ای یار، نصیبت این چنین شبهایی...

دل فدای تو چون تویی دلبر
جان نثار تو چون تویی جانان

از تو ناز و از منم باشد نیاز

طبق قانون، ناز دلبر می کشم!

ارس آرامی

شکوفه های بهار سر تعظیم فرود
می آورند در برابر لطافت لبخندی که
روی صورتت کاشته می شود!
نوازش تابستانِ آغوشت گرما را به
یخبندان قلب سردم می بخشد!
زیبایی رنگ های پاییزی به هنگام رقص
برگ ها در خزان را درخشش رنگ
مست کننده چشمانت دو چندان می کند!...

دل از من چشم شهلا دلبر از تو
لب خشکیده از من کوثر از تو
بنه بر جان فایز منت از لطف
سر از من سینه از من خنجر از تو

دلم را جز تو کس دلبر نباشد

به جز شور توام در سر نباشد