متن ستاره ها

_کبوترهای ذهنم
فقط در حوالی بام تو اوج می گیرند
و پروانه ای
از نردبان شب بالا می رود
تا راز این پرواز را از ستاره ها بپرسد
چه کسی باور می کرد
این حجم از نور
در حروف ساده ی "دوستت دارم "
نهفته باشد..

✨❤️@bzahakimi

دل، به دل بودن و عشق‌ست؛ که زیبا بشود؛
جز وجودِ عطشِ عاطفه زیبا نشویم!
صد ستاره، به دل‌از: چشمکِ احساس، دمد
حیف اگر، محوِ نفس‌های ثریا نشویم!

ماه پیشانی!
بدوز
ستاره های مرا
به شالت، پیراهنت، دامنت
و امضا بزن لبخندت را
پای لب های این شعر!
«آرمان پرناک»

ستاره ها هر شب تو را می شمارند خوبی هایت را
عشقت را
عاطفه ات را
مهرت را
احساست را
تا اینکه با شمارش خوبی های تو
به خواب می رونددر سحر....
حجت اله حبیبی

گوشه ای نشسته ام

و دویدن ثانیه ها را از مرز روزها و شب ها نظاره میکنم

اما مدت هاست

نه دیگر این اتاق کوچک راضی ام میکند

نه پنجره ای که یک وجب بیشتر آسمان ندارد

دلم تنگ است...

برای ستاره ها

برای سکوت ماه

برای رقص مهتاب

برای...

شب تکرار بی نهایت ناگفته هاست
شاید تو هم
جایی در دوردست ها ستاره ها
را می شماری


️️️

خلوتی می خواهم
کنار تو در سکوت ستاره ها
بگویم...
دوستت دارم
آرام بگویی من بیشتر ...

️️️

ستاره هارابرای آمدنت گلچین کرده بودم وقتی آمدی…خورشید نگاهت دیگرستاره ای برایم نگذاشت امامن از بس دوستت دارم با عشق قلبم راتقدیمت میکنم. تولدت مبارک…

‍ چندَر اَ زمستانه میاَن بیخودی نیشتن
َاَ سرداَچه باغه جه بهاَر چنده نیویشتن

چفتن

توی این زمستان چقدر بیهوده نشستن
برای این باغ سرما‌زده چقدر از بهار نوشتن

دل و جان باغمان بس که دچار یخ‌زدگی شده است
برای *لیسه(راب) فقط مانده استخوان درختان را لیس زدن

از آتش...

ما آدما
همیشه دلتنگ اونی هستیم که نیست!
حوصله کسی رو نداریم که هست!
واسه همینه اصن خوشحال نیستیم.
هیچوقت کسی رو
پس نزن که دوستت داره مراقبته نگرانته!
چوون یه روز بیدار میشی میبینی
ماه رو از دست دادی!
وقتی که داشتی ستاره ها رو میشمردی

بوی بهار می‌آید
صدای باران می‌آید
ترانه ی عاشقانه قلبمان
با خاطرات نگاهمان می‌آید
این وصال عاشقانه ما
تا رسیدن به ستاره ها
میماند.

خدا هدیه ای به آدم داد
و مهر حوا را به دل او انداخت
باید آسمان را آذین می بست
ستاره ها را برق می انداخت
خدا لبخند زد
تنهایی فقط زیبنده خودش بود!
در جشن پیوند آسمانیمان، همه فرشته ها دعوت دارند!

دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم، کجا من؟
کجا روم؟ که راهی به گلشنی ندارم
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا من
نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته دل به من کس
چو تخته پاره بر موج، رها… رها… رها…...