شعر خوب

دنیا
هشدار به بادت ندهد زیور دنیا
رویای فرینده ی سیم و زر دنیا

ای آدم آزاده که در دام بلائی!
در بند و طنابت نکشد باور دنیا

دلشیفته و عاشق و خامت ننماید
عفریته خوش صورت بد گوهر دنیا

نایابترین دُرّ گران عمر گران است
هشدار که ارزان ندهی...

نگاه کن!
چقد زیبا از لب کلمات
بلند شده ای
و جای استعاره نشسته ای
مریم گمار

باید بی خیال شوم!
بی خیال زخم های کهنه
و روایت ها سوخته.
مریم گمار

پروانه ی خیال تو در قاب ،میخکوب
عطری که از تو مانده به جا ، خاطرات خوب
رضا حدادیان

پروانه ی خیال تو در قاب ،میخکوب
عطری که از تو مانده به جا ، خاطرات خوب

دنیا چقدر فاصله انداخت بین ما !
تو جنگل شمالی و من ساحل جنوب

تنها ترین درختم و غم نوک می زند
تَق تَق تَتق به زندگی ام، مثل دارکوب

چیزی شبیه پنجره...

شعله عالم افروزم

من عابر پس کوچه های سرد هر روزم
آواره ی شهر خزان از فصل نوروزم

شب تا سحر گرد چراغ لاله می ریزد
خاکستر پروانه های مست خودسوزم

زانو زدم عمری به پای نرگس مستی
تا توشه ای را در تماشایش بیاندوزم

دیوانه و دلبسته ی دُردانه...

یلدا
به یلدا می سپارم آخرین برگ بهارت را
تماشا خانه فصل پر از رنگ و نگارت را

پس از پاییز شورانگیز غرق عشق و زیبایی
به رویا می سپارم پیچ و تاب شاخسارت را

تو را از کوچه باغ رفته بر تاراج می چینم
به فردا می سپارم رونق...

قدر گوهرهای باارزش نمی دانست کور

ساز من در گوش سنگین یا کران افتاده است


مهدی فصیحی رامندی

بسپارید

شکوه برگ ترم را به یاد بسپارید
به یاد خود نظرم را زیاد بسپارید

در آسمان پر از لحظه های زیبائی
تمام بال و پرم را به باد بسپارید

تن مرا به خزانی که زیر شلاقش
فسردم و خبرم را نداد بسپارید

کنار گوشه باغم در انتظار سفر
بدست...

شَبی که تاولِ ذهنم تو را مرور کُند
و با سُرنگ نبودت،   هوا عبور کُند

 
پَناه حِرز و  دُعا با  کَرانه ی کُرسی
نمیتواند از این سَر، بَلا  به دور کُند


بَرای دست ِ قَضا  اِذْ ذَهَبْ بخوان که مُدام
گناهِ عشقِ تو جان را فَدای تور کُند


نگاه حضرتِ...

حر
اسیر ساحت حیرانی تو خواهم شد
مقیم کوچه بارانی تو خواهم شد

تب ضیافت عشق و بهانه نزدیکست
شبی روانه مهمانی تو خواهم شد

برای تشنه لبانت کسی چه می داند
چگونه موج پریشانی تو خواهم شد

تمام مسک من حرمت وفاداری است
مرید بی سر و سامانی تو...

چیزهای کوچکی از آینده می دانم
می دانم که ملال از این خانه نخواهد رفت می دانم که تو رفته ای
و هرگز در این خانه را نخواهی زد
و همین شادم می کند
وقتی که صبح آفتابی تهران
به خانه ام هجوم می آورد

خانه دل را تکاندیم و نیافتادی از آن
خوش نشین بودی و بردی قلب صاحبخانه را

تا سایه ای چون تو مرا بالای سر باشد
زیر سرِ شب های من باید سحر باشد

من با تو فهمیدم به جمعیت نیازی نیست
گاهی جهانت می تواند یک نفر باشد

از هیچ طوفانی در این عالم ندارم باک
کوهی شبیه تو پناه من اگر باشد

کم کرده ای...

سلام حضرت احساس ! یار دلبندم !
دلیل حال خوشم ! عشق بی همانندم !

خبر نداری از احساس من ، نمی دانی...
از اینکه یار تو هستم چقدر خرسندم

به قبله ی چه کسی جز تو رو کنم وقتی...
به رسم دین محبت تویی خداوندم

به سرزمین دلم تا...

ای آنکه بی تو چشم و دلم را قرار نیست
از من سلام و از تو علیک انتظار نیست
از بام نخوتت به دلم سنگ میزنی
از کوچه ات به خیر کسی را گذار نیست
در اعتلای عشق تو جستم خلود را
غافل که جز به فتنه تو را اشتهار...

معتقدم اگر شعر خوب یا رمان خوبی بخوانی
چیزی از آن در وجود تو می ماند
در وجدان تو، در شخصیت تو می ماند
و از راه های مختلف به تو کمک می کند

ماریو بارگاس یوسا
چرا ادبیات؟