متن عاشق

عشق اول!
عشق دوم!
عشق سوم!
عشق بی نهایتم...
دیگر عشق ها، پس از عشق اول، فقط برای پر کردن جای خالی همان عشق اول است! دیگر عشق ها فرع اند و عشق اول اصل است.
هدیه ی این عشق از نخست برایم سکوت و خاموشی و نگاه هایی عمیق...

باور عشق تو سخت است ولی میدانم

مثل من عاشق تو هیچ کسی نیست که نیست

شاید دلتنگی همان برادر بد صفت و جاه طلب عشق است که در نبود معشوق فرصت غنیمت می شمارد و بر قلب و جان عاشق حکم کشتار می راند .

زینب ملائی فر

ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩ
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺁﺳﺎﻧﯽ ..
ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ
ﭼﻨﺪﺳﺎﻟﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻫﺴﺘﻢ
ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺮﮒ ﺩﺭﺧﺖ
ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﯼ ﻃﺮﺑﻨﺎﮎ ﭼﻤﻦ
ﻋﺎﺷﻖ ﺭﻗﺺ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﺩﺭﺑﺎﺩ
ﻋﺎﺷﻖ ﮔﻨﺪﻡ ﺷﺎﺩ !
ﺁﺭﯼ
ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩ
ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮ ﻭﻟﯽ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺭﺥ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﻧﮕﺎﺭ !
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺧﻠﻮﺗﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ ﯾﺎﺭ...

در تنهایی هایم
رد پاهای کسی جا مانده است...
می شود فقط بگویی
کی آمدی؟چند وقت بودی؟اصلا کی رفتی؟که حالا همه ی تنهایی هایم درد
می کند....................................................

کتاب:یک شب از شانه های خدا هم طلبم را برداشتم
به قلم: مریم کنف چیان

هر چه می خواست
جوابم منفی بود
ناامیدش کردم
یک روز دیدم نیست!!!
چمدان بسته و رفته بود....
دلم را می گویم....

برگرفته از کتاب:یک شب از شانه های خدا هم طلبم را برداشتم
به قلم:مریم کنف چیان

سرم برای دوست داشتنت درد می کند
اما نگاه تو مرا دلسرد می کند

همیشه سوال من از خودم این است
چه کرده ام که برخورد سرد می کند ؟

کاری که می کنی نامش چیست می دانی ؟
همان که پاییز با برگ زرد می کند

نگو که می...

کمندِ زلفِ تو ، رقصان ؛ میانِ بادِ نوروزی
هرآن کس دید ، زلفت را ، روان شد ؛ سوی بهروزی
میانِ ظلمتِ شب ها ، چو از رُخ ؛ پرده بَرداری
دلِ تاریک عاشق را ، به عشقِ خود ؛ برافروزی
بیفروز ، آن چراغِ دل ، تو ای...

چه زیبا می شود وقتی تویی همراه قلب من
تویی عاشق ترین عاشق منم بی تاب سرگردان

درست کنار ثانیه های بی قراری ام
کنار دل شوره های شیرینم
تو کنارم هستی ، در قلبم
و چه جایی بهتر از قلب یک عاشق
میدانی...؟
حتی اگر دنیا را داشته باشی
وقتی قلبی برایت نزند...
فقیر ترین انسانی...
تودر قلبم هستی محبوب زیبایم
قلب من خانه ی توست...

معشوق دل آزار، به دل گشته همه جان


آزار نبیند، چنین عاشق بی تاب تر از جان

یاس من بودی ولی حالا تو کتمان میکنی
عشق خود را از همه مردم که پنهان میکنی

کل دنیا با من بیچاره دشمن بوده اند
دشمنان را دم به دم شادان و خندان میکنی

ما که از عشق تو در عالم نمونه بوده ایم
عاشقت را از چه رو گریان...

در مشرق جان، باد صبا مُشک فشان است

با رایحه ی عشق، به هر کوی وَزان است

از خنده ی گلهای بهاری، دلِ عاشق

سرمست چو بلبل به سحر، ترانه خوان است

آرزویم همه این بوده که یک شب تا صبح
یک دل سیر به چشمان تو من زل بزنم

خیره در مردمک چشم غزالت شوم و
در تب خواهش بوسیدن تو جان بکنم

پنجه در زلف پریشان و کمندت بکشم
و تو نزدیک کنی فاصله را تا بدنم

سرِ مجنون مرا...

عاشق ها
کودن می شوند
مثل قمری ها
روی کابل های برق

#م_نیلی

شک ندارم که تسخیر شده ام
تصرف شده ی چَشم و مطیعِ نگاهش شده ام
افسون و پریشون، گرفتارِ فرطِ چشمانش شده ام
تسلیم و سَلاسَتِ پندارش شده ام
رام شده ام، فرمان پذیرِ گفتارش شده ام
دلداده و دلباخته ی کردارش شده ام
غرقِ دریای ژرفِ خیالش شده ام...

دلم بی تابه مثل ساحل امشب
هوا بارونیه! دریاست چشمات!
نگاهت می کنم، قلبم می ریزه
نمی دونی چقد زیباست چشمات!

تو بی من رفتی از رویام اما
هنوزم داشتنِ تو آرزومه
یه عمره حرف دارم با نبودت
یه عمره قاب عکست روبرومه

فراموشت شدم شاید ولی من
خودم رو...

عشق یعنی دل پریشان است و پیر
عشق یعنی غصه خوردن سیر سیر
عشق یعنی احتیاجِ یارِ غار
عشق یعنی ضعف و سستی پیش یار
عشق یعنی مست چشمانش شوی
عاشق و رسوای زُلفانَش شوی
عشق یعنی خون باشد در رَگَت
عشق یعنی روح باشد در تَنَت
عشق یعنی زندگی...

درگیر دلت بودم و این رسم وفا نیست
در پاسخ احساس دلم، ظلم روا نیست

آشفته و غمگینم و این کار خودی بود
سهرابم و زخمی شده ام، لیک دوا نیست

استاد غزل های نو و ساز و نوازم
صد حیف که دیگر به سرم شورِ نوا نیست

دلمرده شدم...

گاهی برایم شعر گفتن کار سختی ست
وقتی وجودم خالی از عشق است و ایمان

پر می شود ذهنم از اشعاری غم الود
گویی قلم با اشک هایم بسته پیمان

قلبی که باید عاشق و مشتاق باشد
هردم درون سینه میسوزد ز رازی

حتی مترسک با نقابِ مهرورزی
آخِر گرفت...

پای تو در میان باشد هنوز می شود عاشق شد

به دانه های برف افتاده در گیسویت قسم

ارس آرامی

• صداتو شنیدم تنم گر گرف
• دلِ خسته ی من ک باور نداش
• میگفتی میمونی واسِ کل عمر
• ولی قصه ی عشق،آخر نداش...

• صداتو شنیدم ،دلم تنگ شد
• واسه اون روزای پر از عشقمون
• تو رفتی و برگشتی بعد یه عمر
• میگی آدما...

یادتو در قلب من همواره غوغا میکند

دیدنت دنیای سردم را چه زیبا می کند

هرچه میخواهم دل خود را به دریاها زنم

راه خود را سوی چشمان تو پیدامیکند

تا تو مجنونی و شعر عاشقی سرمیدهی

مهرتو قلب مرا عاشق چو لیلا میکند

هرچه میگویم به دل بایدفراموشش کنی...

سالها ماندم به امید وصال اما چه سود
عشق حتی لحظه ای سهم دل تنها نشد

غنچه ی عشقی که پروردم به قلب عاشقم
در نبود باغبان پژمرد و دیگر ، وا نشد