متن عبور

هر کسی تو زندگیش خط قرمزهایی داره، بنابر این اگه ما دوسش داریم باید به این خط قرمزها احترام بذاریم.همونطوری که خودمون هم دوست نداریم کسی از خط قرمزها و حریمهایی که ما تعریف کردیم عبور کنه.

عُبور، آخرِ سر اِتفاق می افتد
به هر بهانه سفر اِتفاق می افتد

رضا حدادیان

چه بخواهیم چه نخواهیم باید از کوچه های زندگی عبور کنیم
گاهی تلخ، گاهی شیرین
عبورها میسازند کوچه های زندگی ما را ...
متن عطیه چک نژادیان

روزی نبودی ، حالا هستی و روزی نخواهی بود
پس زمان را اندازه نگیر و همین لحظه را زندگی کن
فاصله ی بین همین دو نبودن را ...
هر چیز که می خواهی را به بعدها بسپار
اما از کنار رنگ ها، عطرها، لبخندها
دلخوشی های کودک درونت
و عزیزانی...

من حتی اگر بدون گذرنامه هم باشم
باز می توانم از مرز دوست داشتن تو
عبور کنم.

سر به زیرم کرده اى بعد از عبور و رفتنت
من گل مهتاب گردانم گریزانم ز نور

تو عُبور می کنی، من بَهار می کِشَم
ابر و اشک و بومِ خیس، انتظار می کِشَم

رفتن،سفر،عبور
دنیا کلافه است
این روزهای تلخ
وقت اضافه است

از من عبور می کنی و دم نمی زنی
تنها دلم خوش است که شاید ندیده ای.

باشد ڪه حافظه ام را از دست بدهم و از همهٔ پُل هاے در حال ریختن عبور ڪنم! اما همچنان می خواهم
تو را ببوسم.️

از سرخی تردید
تا آبی عبور
پلی است
که همه از پا نهادن بر آن هراس دارند

...
کوچه وقتی کوچه بود،
که عبورِ تو بود
که سلامِ نگاهِ تو بود.

کوچه وقتی کوچه بود،
که باران بود
پرستو بود،
هزار رویای بر زبان نیامده بود.

وگرنه کوچه چه بود؟
جز راهی اندک،
با آدم هایی اندک...

در جاده‌ی خیال!
عبور ِتو؛
بی مجوز
قانونی‌ست...

روز یا شب؟ –نه، ای دوست، غروبی ابدیست

با عبور دو کبوتر در باد

چون دو تابوت سپید

و صداهائی، از دور، از آن دشت غریب،

بی ثبات و سرگردان همچون حرکت باد –سخنی باید گفت

سخنی باید گفت...

روز،،،/حیران شد/حیران،،،/از کنارش/عبور کرد/محبوبه ی شب

قایقی خواهم ساخت‍ تا با آن از اقیانوس نگاهت عبور کنم ‍و به ساحل وجودت برسم تا قلب پاک تو تا ابد کلبه ی عشق من باشد.

بندی گسسته است

خوابی شکسته است

رویای سرزمین

افسانه شکفتن گل‌های رنگ را

از یاد برده است

بی‌حرف باید از خم این ره عبور کرد

رنگی کنار این شب بی مرز مرده است