متن هوس

کافه بود و من و تو، مهر به چشمان تو بود
فال دلدادگی ام در دل فنجان تو بود

چشم تو فرضیه جاذبه را ریخت بهم
شاخه ی سیب دلم دست به دامان تو بود

هوس بوسه ز رخسار تو افتاد به سر
لب گزیدم که لبم آفت ایمان تو...

آدمی سرانجام عاشق هوس خویش است ، نه آنچه هوس کرده است.
فردریش نیچه
فراسوی نیک و بد قطعه 175

من هوس کردم که مهمانت کنم یک بوسه ای
حیف سرما خورده ای ،فعلا بیا شلغم

دنیای تو را ره هوس می فهمد
معنای تو را ته نفس می فهمد
احوال مرا که گفتنی نیست فقط
گنجشک درون یک قفس می فهمد

حکم کند نظردهد فلک بجای من و تو
غلط نوشته میشود فقط به پای من وتو
عشق اگر هوس بُود آتشِ جانِ تو ومن
وای به حالِ تو و من روز جزای من وتو

عشق؛
یک فنجان چایِ قند پهلوست!
آخ که اگر به موقع هوس کنی چقدر میچَسبد..!

در دورهٔ ما عشق فقط بند هوس شد
با یک بغل و بوسه گرفتار قفس شد
تا بوسه اصابت نکند بر بن قلبت
بیهوده لب آلوده به آن بوسهٔ کَس شد

گفته بودم میکشم
دست از شراب و مِی خوری

تا لبت دیدم هوس کردم
که بد مستی ڪنم

از خزیدن میان بستر سرد اصلا از کنج خانه دلگیرم
خانه در ماه میخواهم از زمین و زمانه دلگیرم

زندگی با گلوله های حسود هر نفس هر دقیقه هر لحظه
هوس و عشق و آرزوی مرا می زند دانه دانه دلگیرم

تشنه ام چشمه چشمه بی آبم هفته ها می...

چنان گلی که هوس می کنم برای تبرک
به دست خویش ز پیراهنت گلاب بگیرم

روبروم راهِ شبه ، پشتِ سر دره ی گرگ

رو لبم باز دوباره مُرد ، یه لبخند بزرگ

رو تنم زخمه و مار ، توو سرم بادو هوس

میکشم با تو نفس ، توو بهشتم با تو حتی توو قفس

رو تنت شب بنویس ، شده با قطره ی خون...

روزی آید که دلم هیچ تمنا نکند
دیده ام غنچه به دیدار کسی وا نکند

وین سبک جوش گران مایه - که خون نام وی است-
ره به آوند تهی مانده ی رگ ها نکند

یاد آغوش کسی سینه ی آرام مرا
موج خیز هوس این دل شیدا نکند

دیده...

بُتا با من چرا تو بی وفایی
من از تو میرهم همچون هوایی
هوس دارم به بالینم بیایی
رهایم کن ز هجران و جدایی

در اسمان غم چرا دلت حرف نمی زند
در آسمان ابی ام عشق تو پر نمی زند
هوا هوای غم رسید به آسمان ابی ام
در این هوای سرد کوه ، پرنده پر نمی زند
نفس کجا ، نفس چرا ، مهربانی ات نفس شده
محبتت به آسمان دریای بی...

درد یعنی که شبی بین غم و بی خوابی
هوس دیدن یاری که تورا کشت، کنی...

این چشمان ولگرد من،

هوس گردش در سرسرای اندام تو را کرده،
و این باز مرا به بی خوابی می کشد!

ارس آرامی

هوسِ بوسه های کودکانه ڪرده ام…
یڪی من،یڪی تو .

با حرص و ولع تمام میبلعمت و انگشتانم شیار مخملین تنت را با قلموی هوس می پیماید

وحشیانه در تو هجوم می آورم
و غرق در لذت در بیکرانه اندامت میشوم...

بیقرارت شده ام باز قراری بگذار
سبدی بوسه برایم به کناری بگذار
این منم سر به هوا دلشده انگشت نما
روی دوشِ دلم ای یار تو باری بگذار
دمِ آخر تو بیا در سبدِ خاطره هام
با یکی شاخه گلِ سرخ... اناری بگذار
روبرویِ منِ پاییزِ به یغما رفته
از...

من در پی رد تو کجا و تو کجایی
دنبال تو دستم نرسیده است به جایی

ای « بوده » که مثل تو نبوده است، نگو هست
ای « رفته » که در قلب منی گرچه نیایی...

این عشقِ زمینی است که آغاز صعود است
پابند « هوس » نیستم...

آن دخترک شوخ و بسی مست ملولم
تو آن پسر اهل دل و شعر شعوری
من لوس و ادا دار بسی عاشق دیدار
تو دور از هوس و شهوت و احوال گنه دار
گاهی به من خسته ی عاشق نظری کن
نازی بخر و باز بکن مطلب دیدار

یک بوسه دارم️
از لب شیرین او هوس

وز دل برون
نمی رود این هوس مرا ...

غرق در خواب طنین ناله های زنانه اش سکوت مرگبار شب را می شکست ، روتختی یاسی رنگ را چنگ می زد و در خود می پیچید !
کلمات نامفهومی را زمزمه می کرد کلماتی لبریز از التماس ...
عرق های ریز و درشت از پیشانی اش می چکید و...

آخ هوس بغلتو کردم
دلم میخواد چشمامو ببندم
و ببینم تو حصار بازوهات قفلم کردی عشقم