متن پدر

بوی گندم ...
بوی زندگی ...
بعد از خستگی روزمره ،
در کوچه پس کوچه های قدیمی شهر پر شد
گم شد چشانم ،
در خاطرات گرم سال های کودکی
دستهای مهربان پدر ، پر بود از بوی نان تازه

رعنا ابراهیمی فرد

چون سخن از مَرد و مَردی گفته شد
قصه ها از استقامت زنده شد
پایداری ،کوهِ غم، یعنی پدر
درد و سختی با وجودش ضربه شد

کوهی تو که پشت صبر را خم کردی
غم را ز جهان مبتلا کم کردی

خورشید وجودی که به من تابیدی
ره توشه عشق را فراهم کردی

پدر...❤️

زیبا شدست با تو تمام جهان من
هستی نشانه ای ز خدا،  مهربان من

من از شما به غیر محبت ندیده ام
دریای لطف و معرفتی! بیکران من!

پرواز در مسیرِ نگاه تو دیدنی ست
آغوش گرم تو، شده چون آشیان من

هر دم کنم سپاس پدر را که ...

به قرص کامل روی تو ماه می گویند
به آن طرف که تویی شاهراه می گویند

غروب نام جهان بوده قبل از آمدنت
تو آمدی، به نگاهت پگاه می گویند

زمین به قدرت بازوی تو تعادل یافت
به کوه قبلِ طلوع تو کاه می گویند

در آن هوا که نباشی...

تا سایه ای چون تو مرا بالای سر باشد
زیر سرِ شب های من باید سحر باشد

من با تو فهمیدم به جمعیت نیازی نیست
گاهی جهانت می تواند یک نفر باشد

از هیچ طوفانی در این عالم ندارم باک
کوهی شبیه تو پناه من اگر باشد

کم کرده ای...

پدر، معنای ماندن تا همیشه
پدر، حایل میان سنگ و شیشه
پدر، باشد ستون خانواده
پدر، کوهی همیشه ایستاده
پدر، مرهم برای زخمهامان
پدر، باشد نشان عشق و ایمان
پدر، سنگر برای مشکلات است
پدر، چون آبراهی در فلات است
پدر، عاشق ولی آرام و تنها
پدر، باشد برای عشق...

دستهایش
بوی نان می داد
و می بخشید
هرچه داشت
پدر

(پدرکه باشی)
شانه هایت ایستادن را به من آموخت
انتطارت برایم صبوری را من یاد داد
دستانت بوی  عشق می دهد
  نمی توانم تو را وصف کنم
مدام واژگان  را جابه جا می کنم
اما برای توصیفت واژه ای را  نیافتم
از زمانی که  طفلی در گهواره بودم
در تکاپو...

خواستم از او بگویم ؛دیدم دل سپید کاغذ توان شنیدن و درک نام او را ندارد . قلم هم وقتی می خواست بر دل کاغذ نام  او را حک کند دست و پایش را گم می کرد.
کلمات هم  می ترسیدن تا نکند ذره ای از وجود بی کران او...

خدایا به خواب پدر من آسایش
به بیداریش عافیت
به عشقش ثبات
به مهرش تداوم
و به عمرش برکت جاودان عطا کن
شکرانه اش با من.

“روزت مبارک پدر”

بی دست و پا
نبود پدر
نشان به آن نشان
که دستهایش
همیشه تاول داشت
زانوهایش همیشه آب

مسعود احمد شاهی

اگر من نهالی باشم که تازه از دل خاک بیرون آمده،
قطعا آب و نورم تو هستی
پدر

شبایی که دلم میگیره
به بلندی پناه میبرم و پشت پرده ی اشک
به نقطه های روشن شهر خیره میشم،
گاهی از دیدنشون ذوق میکنم و گاهی بغض!
ذوق میکنم چون میبنم که هنوزم زندگی هست؛
اما وقتی نور خونه هارو مقایسه میکنم
از عدالت روزگار بغضم میگیره!
باخودم میگم...

پدر آن نیست که به شعر توان وصف نمود

باید این بار خداوند سر به سخن ساز کند

ارس آرامی

پدر آن سوره ی مفقود شده ی قرآن است

ای قِداست دستانت آیه ی مقدس عشق

ارس آرامی

هرچه کردم بکنم وصف تورا، شعر کم آورد
به وصفت سپید رو سیاه و غزل ناچیز است

ای شانه هایت کوه و دستهایت روایت مردانگی
در عالم واژه ها نام پدر از عشق لبریز است

ارس آرامی

به توصیفت واژه حقیر و شرح تو محال است پدر

هرچه کردم بکنم وصف تو را، شعر کم آورد

ارس آرامی

دستهایشان را که بو میکنی
بوی زحمت می دهند
بوی حامی بودن
بوی محبت بی دریغ افسانه ها
پدر که باشد تمام دنیا برایت بهشت میشود
و تمام رویاهایت قهرمان دارد
□□□
پدر که جهانش را عوض کرده باشد
حس تنهایی غریبی داری
اما باور کن ...
روح او باز...

پدر
دمادم عشق را تفسیر کردی
دلم را با خودت درگیر کردی
شکستی مثل یک آئینه اما
گل خورشید را تکثیر کردی

◇◇◇

به چشمت برکه امید دیدم
شبی که ماه می تابید دیدم
دلت در پشت کوه غم نهان بود
لبانت را که می خندید دیدم

◇◇◇

برای سرنوشتم...

پدر روزی بدون احترام و عشق نمیخواهد
پدر کادو گرانتر ازحدیث عشق نمیخواهد
پدر را توانی احترامش را بجا آور
که او از تو زرو زیور ,زمین و خانه و مسکن نمیخواهد
روز پدر مبارک

👌غزلی درباره پدر
پدر یعنی امید و زندگانی
پدر یعنی چراغ و روشنایی
پدر یک نعمت بی انتها است
پدر یعنی اگرخواهی توانی
اگرخواهی شناسی دوستی را
پدر یعنی حمایت مهربانی
همیشه درتلاش ورنج باشد
پدر یعنی تلاش و جانفشانی
برای بچه هایش درتلاش است
پدر یعنی درک و قدردانی...

آفتابِ پدر؛
وقتی به غروبی وحشی تن داد،
این آرزوهای من بود که-
در پیچ و خم زندگی گم شد.!

پدر و مادر...
تو سن بالا، پدر و مادر داشتن خیلی خوبه، البته پدر و مادر خوب.
چون تو این سن، پدر و مادر دیگه اون نقش پدر و مادری را بازی نمیکنند، مثل یک دوست میشن واسه آدم، دوستهای خوب، دوستانی که به هیچ قیمتی و به هیچ دلیلی...