متن گریه

گریه کردیم ...دو تا شعله ی خاموش شده
گریه کردیم...دو آهنگ فراموش شده

پر کشیدیدم ،بدون پرِ زخمی با هم
عشق بازیِ دوتا کفتر زخمی با هم

مرگ پشت سرمان بود ،نمی دانستیم
بوسه ی آخرمان بود ،نمی دانستیم...

زندگی حسرت یک شادی معمولی بود
زندگی چرخش تنهایی و بی...

سیگار می کشد که تو را دود و دودتر
شاید که از دلش بروی زود و زودتر
هی فکر می کند به تو و گریه می کند
زیر دو چشمش از غم تو هی کبودتر
هر لحظه فکر می کند آیا به جای او...
هر لحظه از دقیقه ی قبلش...

هی فکر می کنم که چگونه؟ چرا؟ چطور؟
من سال هاست گریه نکردم، شما چطور؟
من سال هاست عاشق چشمی نبوده ام
حالا نگاه کن منِ پر ادّعا چطور-
برگشتم از غرورم و با چشم های خیس
-ساکت نشسته ام که بفهمم تو را چطور
وصفت کنم الهه پنهان میان...

و‍ گریه،
دلتنگی های بُغضی ست که
نیمه شب های بی تو
گلویم را خط خطی می کند!


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

بغض دارم؛ ولی دلم می خواد

با صدای بلند گریه کنم

شب به چشم هات خیره شم تا صبح

صبح تا شب یه بند گریه کنم

شاعر: علیرضاسکاکی

جنسش هرچه میخواهد باشد
چوب
طلا
آهن
قفس، قفس است.
حالا هرچقدر زیباتر و مجلل تر
یا هرچقدر زشت تر و کوچک تر فرقی نمی کند
قفس ، قفس است.
زندانی ...
جنسش اما فرق می کند
زن که باشد می شکند
می رنجد
گوشه ای تاریک می خزد و...

بلوط

شکست ،

تختخواب شد

شبها صدای گریه ای
میاید

یک روز ؛

یک جایی
عاشق کسی می شوی
که دوستت ندارد
حالا تمام دلتنگی های دنیا را هم
که گریه کنی سبک نمی شوی...

میدونی، نهنگا خیلی بدبختن

هرچی گریه کنن دل دلبرشون واسشون نمیسوزه

فکر میکنه آب دریاست رو صورتشون.

اینه که یهو نهنگه دلش میپُکه میاد میشینه تو ساحل و میمیره.

من میدونم.

من خودم یه نهنگ مرده ام...

بالشت جانم ! چقدر صبوری تو ...!
دلم که میگیرد روی شانه هایت گریه میکنم.
از دنیا که خسته می شوم تا میخوری تو را میزنم .
تو هم که آرام و بی زبان ! هیچ نمیگویی ...:)
بی زبان دوست داشتنی !

وقتی برف پاک کن رو میبینم گریه ام میگیره

ماشینم ی دستی داره که اشکاشو پاک کنه

گونه هاشو تمیز کنه

اما من چی؟؟؟؟؟

ی بار هم نشد کسی اشکای منو پاک کنه

گونه های منو تمیز کنه

بی من چگونه رفت؟ مگر دوستم نداشت؟
آخر چه خواستم که دگر دوستم نداشت !

آن اشک های شوق در آغازِ هر سلام
آن خنده ها چه بود؟ اگر دوستم نداشت

آه ای دل صبورِ کماکان در انتظار!
آه ای نگاه مانده به در! دوستم نداشت

کار رقیب بود که...

دلتنگی آدم را به خیابان می کشد!
دلتنگم!
و مردم نمی فهمند
قدم زدن گاهی
از گریه کردن غم انگیز تر است

هیچکس تنهایی ام را حس نکرد
وسعت ویرانی ام را حس نکرد
در میان خنده های تلخ من
گریه پنهانی ام را حس نکرد

کجای گریه بخندم، کجای خنده بگریم
که پشت گریه و لبخند، توامان تو نباشی

هیچ وقت فکرش را نمیکردم این دنیا
اینقدر ظاهر بین باشد
من هر نقشی را به خودم گرفتم.
او همان را بال و پر داد
گریه کردم،خواست افسرده ترم کنه
خندیدم،خنده روی خندم گذاشت
نقش ادم ضعیف گرفتم،
فهمیدم چه ضعیف کشی ست
هر روز میخواهد تو را ضعیف تر...

تنها شده ام در شب تاری بغلم کن
گر حال مرا دوست نداری بغلم کن

کارم همه جا در همه ساعت شده گریه
همراه همین گریه و زاری بغلم کن

باید بقبولی و نپرسی: به چه علت؟
من مال توأم گاه گداری بغلم کن

گفتند: حلال است به ایام شبابی...

وای به حالِتان
اگر دُختری بُغضش را به جای گریه
بخندد .. کارتان تمام است ..!
دیگر او سنگی شده است ،
با نقاب فرشته ..!
دیگر کارتان تمام است ...

می گی: اینجا پاییز نیست. شبیه خوابه. پرواز نمی کنم، ولی سبک شدم

می گم: خوابم ... دارم خواب می بینم. تو رو می بینم. اون دور وایستادی. خودت دوری، ولی.... ولی صدات نزدیکه .... انگار کنارم نشستی ....

می گی: آره. منتظرم. منتظرم یکی بیاد از دورتر حالمو ببره...

درختان، برگ می ریزند و گریه می کنند
و ما روی اشک هایشان قدم می زنیم
کدامشان زخمی تبر شد
کدامشان را سر بریدید
که سالهاست، پائیز که می رسد
تمامشان به درد یکی پیر می شوند

به باران واگذارت می کنم به ابرها
وقتی دلت گرفت،
ببار
اجازه داری که گریه کنی!

دنیای زنده دفن شدن زیرِ دردها
دنیای نم کشیده ی ما پیرِمردها!

ما مهره های کوچکِ از دست رفته ایم
بازنده ایم در همه ی تخته نردها

سربازهای گم شده لبخند می زنند
وقتِ عقب نشینیِ ما در نبردها

دریای سر بُریده ی مان گریه می کند
همراه با جنازه...

غصه گر هست بگو تا باشد
من هنوز می خندم...
《بی خیالِ من و این مردم و
هی زخم زبان می خندم》
گریه دارم ولی باز ببین می خندم
من خدایی دارم ...
که در این مهلکه ی دردآشوب
سَرِ هر زخم دلم می گرید

زهراغفران

تمام کوچه های شهرمان را غم گرفته
درون خانه جای همهمه ماتم گرفته

برای ما تمام زندگی رنگ خزان است
زمین از گریه های نو بهارش نم گرفته

کجای زخم های کهنه را محکم ببندیم
که زخم تازه جان از پیکر آدم گرفته

دوایی را برای دردمان پیدا نکردیم
تن...