نشسته ام به پنجره نگاه میکنم دریچه آه میکشد... تو از کدام راه میرسی ؟ خیال دیدنت چه دلپذیر بود... جوانی ام در این امید پیر شد نیامدی و دیر شد ... هوشنگ ابتهاج
شاید باید توی زندگی دلیلی باشد که بخاطرش پیر بشویم اگر دلیلی برای پیر شدن نداشته باشیم که زندگی نمی چسبد آن وقت میخواهی بنشینی به کنج دیوار نگاه کنی و به کجای جوانی ات بیندیشی؟!
چون چشم گشوده ام به صد بار روز از نو و روزی از نو ای یار هر دم که فرو برم نفس را این لحظه گذر کند چه بسیار هر سال چو سال نو شود باز عمرم گذرد ولی به تکرار از شور و جوانیم چه گویم پیری بشود بر...
برخیز و بیا که همزبانی بکنیم با بادهٔ ناب تازه جانی بکنیم در نیمه شبی دور زچشم اغیار لب بر لب هم یادجوانی بکنیم
خیال دیدنت چه دلپذیر بود جوانی ام در این امید پیر شد نیامدی و دیر شد نیامدی و ..... دیر شد.... بخشی از شعر
باز هم ۱۸ سالگی معروف.... آغاز جوانی و پایان نوجوانی...... خوشحالم از زمینی که امسال مهربان تر چرخید و مرا به اهداف و آرزوهایم نزدیک تر کرد.... خوشحالم که در نوجوانیم بی پروا خندیدم و شادی کردم..... خوشحالم که روز های نوجوانی را \زندگی\ کردم. ارمغانم ازدفتر نوجوانی کوله باری...
کجاست آن خواب و خیال هایم؟!... کجاست آن همه ذوق رسیدن به آینده؟!... کجاست آن من بی پروا؟!... این من نیستم... کسی که در تنم زندانی کرده ام؛همان کودک نترس، با آرزوهای بزرگ و امیدی بس بی انتها نیست... این من نیستم... همانی که تنها دغدغه اش رویا پردازی بی...
میدونی من دلم نمیخواد وقتی شصت ساله شدم به روزهایی که هدر دادم غبطه بخورم. دلم نمیخواد به این فکر کنم که چرا بخاطر جنسیتم نتونستم تو شلوغ ترین نقطه شهر قهقهه بزنم. یا چرا به خاطر حرف مردم عشق اولم رو پنهون کردم و آخرشم بوسیدم و گذاشتمش کنار....
ما سه نفر بودیم... صدایمان می زدند انار خندان...بس که می خندیدیم به کار و حال این دنیا...معلممان می گفت زود پیر می شوید چون زیادی می خندید...اما در خیال ما پیری و زوال جایی نداشت...بین خودمان مسابقه گذاشته بودیم برای زود بزرگ شدن...یکی لابلای دیوان حافظ قد می کشید...
نکند که نمانی ، برویی از همه کس سیر شوم در اوج جوانی من پیر شوم نکند که نمانی ، بروی از همه دلگیر شوم در اوج سراء به یکباره غمگین شوم نکند که نمانی ، بروی دست ِ دلم رو بشود مرگ و این زندگی ام بسته به تقدیر...
افسوس که نامه جوانی طی شد / وان تازه بهار زندگانی طی شد / حالی که ورا نام جوانی گفتند / معلوم نشد که او کی آمد کی شد
اشکِ ما را در نیاور، همزبانی پیشکش خرمن ما را نسوزان، مهربانی پیشکش دست در دستِ رقیبان تیر بر قلبم نزن در میانِ معرکه پادرمیانی پیشکش دزدِ ایمانِ دلِ چون بید لرزانم نباش از من و عهدی که بستی پاسبانی پیشکش عاملِ دیوانگی های منِ مجنون نباش مهربانی کردنت با...
رفتنت شروع برگریزان عاشقانه هایم بود باینکه باد سرد پاییزی بهار جوانی را به یغما میبرد با چشمان پر از نم باران خیالت را درآغوش میگیرم و هنوز هم مجنون وار دوستت دارم....
غرور لعنتی شد پایِ رفتن,گرچه میدانم درون جاده های بی سر و ته,بی توحیرانم منم آنکه برای عشقهای دیگران شاعر شدم امّا خودم یک مصرعِ بی وزن,در اعماق دیوانم شبیه شهریارم,شاعری عاشق بدون تو جوانی رفته و پیرم، ولی نشکست پیمانم شکوفایی نخواه از من,خزان زد شاخه هایم را شبیه...
عشق، زیباست در ایام جوانی اما پای هم پیر شدن هم چه صفایی دارد!
تو نیستی و این در و دیوار هیچ وقت غیر از تو من به هیچ کس انگار هیچ وقت... - اینجا دلم برای تو هی شور می زند از خود مواظبت کن و نگذار هیچ وقت... - اخبار گفت شهر شما امن و راحت است من باورم نمی شود، اخبار...
آه...جوانی ام چه خویشاوندیِ نزدیکی با فرسودگی داشت بی بیداری مرگِ عمری را دیدم که رنج هایش دراز با لبخندی کوتاه و غم هایی بس جادار بود.
خیال دیدنت چه دلپذیر بود، جوانی ام در این امید پیر شد، نیامدی و دیر شد.....
دل پیش کسی باشد، وصلش نتوانی لعنت به من و زندگی و عشق و جوانی...
متن۳۹: در حسرت یک دوستت دارم از او، جوانی از ما برید!
ما جوانی را میان خاک مدفون کرده ایم بس که در پایان هر شادی، درآمد پیر ما...
زندگی ست دیگر... همیشه که همه رنگ هایش جور نیست ، همه سازهایش کوک نیست ، باید یاد گرفت با هر سازش رقصید ، حتی با ناکوک ترین ناکوکش، اصلا رنگ و رقص و ساز و کوکش را فراموش کن، حواست باشد به این روزهایی که دیگر برنمی گردد، به...
دل پیش کسی باشد و وصلش نتوانی... لعنت به من و زندگی و عشق و جوانی ...
جوانی ات را به پای کسی بریز که بوی ماندنش شهر را برداشته باشد.
