متن بوسه

من شب را از گیسوان تو کنار میزنم
و صبح را در عمق نیلی چشمانِ تو
به تماشا می نشینم
با من واژه واژه
عشق را زمزمه کن
تا ابر احساس بار دیگر
عطش لب های ما را
بوسه باران کند

عشق با بوسه عمیق می شود
شعر با نگاهِ تو...

از خود دفاعی نداشتم
وقتی لبان او
حالت بوسه داشتند...

شعرم را
کوتاه می نویسم
آنقدر کوتاه
ک تا لب وا نکرده ای
لب هایت را
غرق بوسه کنم...
میدانم
این شعر
هرگزمجوز نمی گیرد
بیخیال چاپ
بدون سانسور
می بوسم ات

و تو
دوستت دارم را
به لهجه ی باران
و عشق را
به زبان بوسه
بر بند ، بند تنم ، جاری می کنی ...

دو ادمیم و دو عالم پر از تضادو تفاوت
ببین که ساخته شد از گلایه هامون بت!

نفس به حبس رسیده،میون سینه ی من
به شام تیره رسیده کلافِ کینه ی من ...

نه عشق شکل خودش بوده نه هم آغوشی
ببین که مُرده وجودم ، در اوج مدهوشی !...

کافه چی! در رگِ قلیانِ من انگور بریز
بر سرش آتشِ خونخواهیِ تیمور بریز

شبِ جشن است بگو تا همه بشکن بزنند
بشکن اندوهِ زغال و به دلش نور بریز

منویِ رقص ببر هرکسی از راه آمد
رویِ هر تخت نُتِ تمبک و سنتور بریز

جایِ نعناع و هلو، طعمِ...

خنده هایت را قدر بوسه هایت
و سکوتت در تعلیق را
قدر صدایت در آواز،
دوست می دارم.
و در ندیدنت
چه فرق می کند
که بگویم دلم بیشتر برای چه تنگ است
وقتی دلم
برای تو تنگ است.

عشقت مرا به خود می آورد
ریز و درشت های پنهانم
آشکار می گردند
صدایم دیگر از ته چاه نمی آید
نگاهم خیره به دیوار نیست
از چاه و دیوار و سیم خاردار
عبور می کنم
به یاد می آورم
پرواز مخصوص پرنده ها نیست
و من هم مثل باغ...

کاش آن آینه ای بودم من
که به هر صبح تو را می دیدم...
می کشیدم همه اندام تو را در آغوش...
سرو اندام تو
با آن همه پیچ
آن همه تاب...
آنگه از باغ تنت می چیدم
گل صد بوسه ی ناب...

صبح بخیرهایم را...
برایت بوسه بوسه
گلستان می کنم...
تو فقط مرا عاشقانه تکرار کن...
تا عطر بهار نارنج
دوستت دارم هایم را
طوری برایت پیله پیله
پروانه می کنم که تا خودِ شب...
من باشم و تو باشی و فدای تو شدن...


‍ ‍ ‍
️

دست هایم را بگیر
تا از تمام پرنده ها کوچ کنیم
و در ارتفاع بوسه های تو
ماه قرص هایش را پشت خنده هایت
دفن کند...
.
تو در سپیدی چشم هایم برقص
تا شوق گردش از سر عقربه ها بیفتد
و من آنقدر از تو بگویم
تا در شعر...

کشتن که مقدمه نمی خواهد
بگذار چاقو با گردن
حرفش را صریح بگوید

آبی که قبل از سر بریدن
به گلویم می ریزی
آتش وجدان ناآرامت را آرام می کند
اما مهربان ترت نمی کند
مطیع ترم نمی کند

من یاد گرفته ام که در تسلسل روحم
صبور بمانم
حالا...

ماری بر تنم چنبره زده
و سیبی در گلویم گیر میکند
به جرم هماغوشی
با داغی بر پیشانی
از بهشت رانده میشوم
من زنم
و شوق بوسه در تنم تیر میکشد

این روزها
لگدمال شده اند
زیر پای اشک،
گونه هایم
مرهم بوسه هایت را می طلبد.



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

توی حیاط خانه اشان بود...
اولین بوسه ام را میگویم؛
بعد از آن بارها بوسیده شدم،
توی جاهایی عاشقانه تر و زیباتر،
ولی ضربان قلبم توی حیاط آن خانه...
...دیگر تکرار نشد.
توی حیاط ایستاده بودم ،
رفته بود از توی خانه چیزی بیاورد،
صدای در آمده بود و من...

زنها چیز های غیر منتظره را دوست دارند؛
وسط یک چهار راهِ شلوغ دوستت دارم شنیدن را،
دسته گل به مناسبت هیچ چیز را،
کلیدی که به جای ساعتِ هفت ساعتِ چهار بچرخد تویِ قفل را،
مردی که پیش بند ببندد و صورت کفیش عجیب دیدن دارد را...
زنها چیزهای...

در مسیر آمدنت
چند تاک بکارم؟

هر بوسه ات
خوشه ایست که به نگاهی
شراب میشود

نمیگذارم شرابت
از لبانم چکه کند

باید شعر شوی
تا همه
تو را بشنوند....

با وسوسه در نگاه تو حل شده ام
در بوسه ی گاه گاه تو حل شده ام
آغوش به خاطرت گشودم ای عشق
برگرد! که در گناه تو حل شده ام

این شب بدون آغوش و بوسه هات
از گلوم پایین نمیره

تو را میتوان سرود
از طعم تماسِ
عشق با بوسه
از نشتِ عطرِ شیفتگی
تا آغوش
با همین
دو سه سطر ساده ی شعر ...

اردیبهشت، بی قرار ی عاشقانه ی ابرهاست با زمین.
اردیبهشت، لب های بوسیدنی تواند در خیابان.
اردیبهشت ، یاد و خاطره و زیبایی ست .
اردیبهشت ها عاشق که باشی دلت مدام هوای معشوق می کند و بوسه .
اردیبهشت ، بی خیالی و عاشقی ست
اردیبهشت دوست داشتنی، لعنتی...

کمی در پاییز با من قدم بزن
دلدادگی کن
بگذار این فصل زرد
کبود شود از بوسه های ما
کمی دیوانگی کن با من
لبخند بزن
بگذار هوای پاییز رنجیده نماند
بخندد
ذوق کند
و به آدم های رفته بفهماند
عشق درفصل بی برگی
پر برگ میماند
برگی که این...

مردِ مغرور دوست داشتنی ام؛
این زمستان،
این سوزِ دلچسب،
و این هوایِ نوبرانه،
تنها کنارِ تو با یک فنجان چایِ گرم می چسبد
که بنشینیم کنارِ شومینه،و از پشتِ پنجره هوایِ زمستان را تماشا کنیم
تو برایم مولانا بخوانی؛
ای که در باغِ رخش ره بردی
گل تازه به...