متن تنهایی

آفرینش
پاسخ کدام دلتنگی خدا بود
کدام تنهایی

که در جهان ما
جا ماند

در سراشیبی عمر، بی گمان دعوت شدم.در برش تقدیر، شیب پر از هراسم را درک میکنم، که چگونه میتوانم ادامه دهم .تقویم زندگی پر بارم را مینگرم ،وارد میانسالی شدم. برحه ای از فصل نو و جدید شدم ،می توانم ذهنیتم را به عینیت ببینم.و با تدبیر به آن بنگرم...

دلنوشته ای برای\ ع . ر\

بی خیالِ تمام دلواپسی هایم که چه ساده خرج کسانی کردم که بوی ترس از نبودنشان را دَرونم حِس نکردند. پس از هر بار تلاش بیهوده از کنارِ ترس هایم با لبخندی مصنوعی گذشتند و ندیده ام گرفتند. بی خیال ِشان که هیچ وقت...

تنهایی
مثل اناری ست شکفته بر شاخه
دستی اگر نچیندش
چه در آسمان بماند،
چه بر خاک بی افتد!

حتی خواب هایم
نبودنت را
فراموش نمی کنند
بعد از تو
هر شب
تنهایی ام را
به رُخم می کشند…

یک شب می خوابیم و وقتی چشم باز می کنیم، همه چیز به رویِ خوشش برگشته. یک شب، در تاریکیِ تنهایی مان، قطره های نور را که بر لبه ی سیاهی چکیده، می بینیم.
در یک شبِ طولانی. در یک روزِ بلند.

روزی می رسد که نسبت به همه چیز بی تفاوت می شوی.
نه از حرف و حدیث دیگران می رَنجی و نه از قضاوت کردنِ شان وه نه دلخوش می کنی به حرف های عاشقانه ی اطرافیانت. نسبت به همه چیز سِر می شوی و برایت رنگ و بوی بی...

بی تو،،،

همیشه سراغم را می گیرند

رفقای بی ریایم،

[ --غم و،

تنهایی!]





لیلا طیبی (رها)

آه جان و جهان من، پرده هستی تار و غمگین من را تو به کنار زدی، این تو بودی که زندگانی را به من بخشیدی، ازت ممنونم آرامش من/ تنها بودنم را به تک تک تار های مویم ترجیح میدهم، تنهایی یعنی پادشاهی کردن

اوقات تماشایی من با تو گذشت
آرامش رویایی من با تو گذشت
پیش تو نبودم و به یادت بودم
روزوشب تنهایی من با تو گذشت

به شانه ام زدی
تا تنهاییم را تکانده باشی
به چه دل خوش کرده ای؟
تکاندن برف از شانه های آدم برفی !

گرچه خالی است،
-- دستانم،
اما،
در اوج تهیدستی،
پُر است،
از \نبودنت\،،،
--جیب تنهایی ام!



لیلا طیبی (رها)

زیادی روی آدما حساب نکن حتی سایه ات توی تاریکی تنهات میذاره...

اگر تنهایی را
از خودم کم کنم،
میماند یک تو،
که دلتنگِ من نیست..

شهریور با تمام دلبستگی هایش میگذرد
بی خیال معشوقه اش میشود
بار سفر می بندد
و جای خود را به مهر میدهد
فقط خدا کند مهر دیگر دل نبازد
پاییز طولانی شدنش خسته میکند آدم را
خسته از تنهایی
خسته از هوای بی کسی
خسته از خش خش خاطرات...

من شکستن را نمیدانم
اما هر ڪس از ڪنارم گذشت،
شڪستن را خوب بلد بود...
دلم را...
عهدش را...
غرورم را...
ڪمرم را...
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺗﺎﻭﺍﻥ ﻫﻤﻪ
ﻧﻪ ﻫﺎیے ﺍﺳﺖ ڪﻪ
ﻧﮕﻔﺘﻢ ﺗﺎ ﺩﻝ ڪسے نشڪﻨﺪ ...
ﻫﻤﻪ ﻣﺤﺒﺘ ﻬﺎیے ڪﻪ
ﺯﯾﺎﺩے ﻫﺪﺭ ﺩﺍﺩﻡ
ﺗﺎ ﺩلے ﺑﻪ ﺩست ﺁﻭﺭﻡ ...
ﻫﻤﻪ...

آری امشب شب یلدا است…..
شب فال…..
شب عشق…..
شب هندوانه…..
وشب آزادی وشب رهایی
چیزی به یادم نمی آید
جز اینکه
امشب شب تنهایی من است

بی تو
یلدا
جنون تنهایی است

سلام
کلید قلبهاست
آفتابی بر زمهریر سینه ها
آنجا که برگ ها
در هجوم صاعقه و تگرگ می گریزند
و مچاله در سراشیب دره ها
سقوط می کنند.

سلام
برق نگاه دوست
گشایش لبخندی بر چهره ها
آنجا که تنهاتر از خزان
بر کولبار تنهایی ات گریسته ای

بعضی ها آن قدر زلال هستند مثل آب و آن قدر شفاف مثل شیشه، شیشه هایی بی لک که این شفاف بودن همه چیز را نشان می دهد جز شیشه را.

فردوس کاویانی هنرمند توانای تئاتر و سینما، آن قدر شفاف بود که در چشم ظاهربین دیده نشد اما حضورش...

دلم تنهایی اش را قاب کرده
دوچشمش را دروغی خواب کرده

عسل بانو خبر دارید یک مرد
دلش را بهرتان بی تاب کرده؟

تنهایی کافه رفتن را یاد بگیر
تنهایی خرید کردن را، تنهایی مهمانی رفتن را
تنهایی سفر رفتن را، تنهایی خوابیدن را
که اگر تقدیرت سال ها تنها ها ماندن بود
از همه ی این چیز ها جا نمانی...

جان به جانش کنی دلتنگ است
پاییز را میگویم
می آید
و تمام نداشته هایت را با نسیمی به صورتت می کوبد
میسوزی و با نم بارانش چکه چکه آبت میکند
روز هایی که دست های سردت بوی غربت میدهد و
آسمان نیمه ابریش عجیب تنهاترت میکند
دلگرمی ها سوار...

گفته بودی که دلت از سنگ است
اینکه در قلب تو هر دم جنگ است
گرچه با من شده ای هم پیوند
نقش من در قلب تو کم رنگ است
من به یک عمر تنهایی عادت کردم
ولی چون تو آمدی عرض ارادت کردم
تو هر آن لحظه که لبخند...