متن دلبر

هرگز شده در باورِ خود گُم شده باشی
یا سوژه ی حَرّافیِ مَردم شده باشی

آئینه ی غم دارِ کسی باشی و هر شب
در حسرتِ یک لحظه تبسم شده باشی

تاراجِ غمی زخمه زده بر دل و جانت؟
فرقی نکند دلبرِ چَندُم شده باشی

آیا شده از غصه دلت...

"دلبر"
قرارمان از روز اول هم همین بود؛
بیاید،بنشیند؛
قدری هم صحبت شویم؛لقمه نانی با هم بخوریم؛
از خاطراتمان بگوییم و...
در روزی که دلبستگی امانمان را بِبُرَد،
راهی سفر شود!
دل بِبَرَد تا آنجا که از دیده محو شود؛
راستش از آن سوست که اسمش را گذاشته ایم "دلبر"!

کاش همیشه میماند!
دلبر را میگویم ..
قول داده ام اگر بماند هر روز عصر چایی را در بالکن کنجِ آغوشش بخورم ..
قول داده ام هر روز قبل از اینکه بیدار شود ببوسمش و صورتش را نوازش کنم ..
گفته ام اگر بمانی دیگر جلوی جمع خجالت نمیکشم از...

تو نبودی
بهار آمد
باران بارید
حضورت
در لابه لای گل ها و شکوفه های بهاریی نیز نمایان نشد
تو در پاییز هم نبودی
حتی حضورت زیر درخت نارنج هم نبود
اما من
سال ها برای چال کوچک کنار لبت هزاران هزار غزل سرودم
من سال ها مست می و...

جمعه دلبر
می خواهد
شاید یک رفیقِ همیشه پایه
که قیدِ روزمرگیهایش را بزند
تا لحظاتی کنار هم درد دل کنند
جمعه دو تا گوش می خواهد برایِ
شنیدنِ دغدغه هایِ کل هفته
جمعه کنارِ کسی که آرامشِ مطلق است
طعمی دارد وصف نشدنی.

بار دیگر سهمِ این دلواپسِ دیوانه باش
چای دم کن در کنارم خانمِ این خانه باش

زندگی بی تو شبیه آسمانِ ابری است
دلبرِ زیبایِ این آلونک ویرانه باش

هر چی گویی چشم می گویم ، بیا سهم شما
این کلید دست شما اصلا تو صاحب خانه باش

پول و...

خوشا به حالم که دلبرم تویی

همیشه باید کسی باشد تا یک آهنگ را فقط به یادِ تو گوش کند و چراغ قرمزها و ترافیک هایِ شلوغترین خیابانِ شهر را به خاطرِ تو که سرت را به پشتیِ صندلی تکیه داده ای و یا از پسر بچه هایِ هشت ساله آدامس های رنگی میخری و میخندی،...

چادرت را سر کنی
یک کوچه عاشق می شود
زن نگو ،
دختر نگو ،
دلبر گلابِ قمصر است.....

~°┅♡💛♡┅°~
میدونی دلبر چه روزی خوشبخت ترینم روزی که هوا سرد باشه
بیای خونه و من خواب باشم و تو بغلم کنی تا سردم نشه♡
(اون روز روزیه که واقعا احساس خوشبخت ترین بودنو میکنم)

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

دانی که پس از مرگ چه ماند باقی
عشق است و محبت است و باقی همه هیچ

ﺑﺸﻨﻮ ﺍﺯ “ﻣﻦ”…ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ “ﺭﺍﻭﻱ” ﻣنم

ﺭﺍﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﯽ، ﻫﻢ ﻧﯽ ﻭ ﻫﻢ ﻧﯽ ﺯﻧﻢ

ﻧﺸﻨﻮ اﺯ ﻧﻰ، “ﻧﻰ “ﺣﺼﯿﺮﻯ”...

دلبر میاد که بره نمیاد که بمونه
از اسمش معلومه دل+ بر

چشمانت چه بر سر دل بیچاره ام آورده که شبها بر ترک سقف خانه تورامیجوید!!!

ݩمیشہ یبار دیگہ برگردے؟!
دݪم برآت تنگ نشده !!!
میخوام بہ جبران غم بعد رفتنت یڪی بخوابونم تو گوشت بگم هه دیدی تونستم فراموشت ڪنم بی لیاقت:)

بهم گفت: معیار اندازه گیری زیبایی چیه؟
زل زدم به چشم هاش که عین ماه میدرخشید
دستشو گرفتم
گذاشتم درست سمت چپ قفسه ی سینه ام
بهش گفتم: چی حس میکنی؟
چشم هاشو بست و گفت :
حس میکنم صدای ملودی قلبت یه اسمی رو تکرار میکنه
تا خواست چشم...

میدونی دلبر قشنگ ترین خاطرم ازت
اونجایی نبود که بار اول دیدمت..
اونجایی بود که میدونستیم یه چیزی تو دل جفتمون هست و نمیگفتیمش
سخت بود نگفتنش
ولی به هر بهونه ای تو دید هم قرار میگرفتیم
و قشنگ ترین لحظش لحظه های بازی چشمامون بود..
الکی مثلا من حواسم...

هست صد دیوار اما شانه چیز دیگری ست
گریه دارم، شانه ات، دیوانه! چیز دیگری ست

کلبه دنجی برایم نیست، من هم می روم
حتم دارم گوشه ی میخانه چیز دیگری ست

کم تبارز می دهد بار غمم را خانه ام
ای غزل! غافل مشو زولانه چیز دیگری ست

شعر...

میگما دلبر
مگه میشه انقدر ادما نسبت به هم غریبه بشن؟
مگه میشه کسی ک یه روز قلبت واسش میزد و تنها دلیل زندگیت بود بشه غریبه ترین ادم زندگیت
مگه میشه قلبی که گرماش که از شدت عشق و علاقه بود و مثل یه روز شرجی لب ساحل بود...

دکمه ی پیراهنت باز است، دلبرتر نباش!
آستین پایین بیاور، سِرتق و خودسر نباش!

در نگاهت لات و عُزی، در دلت داری هُبَل!
بت بساز از هیکلت، اما، دگر، آزر نباش!

هی نمایش می دهی آن، هیکلِ پُر تاب را
سیکسپک هایت بپوشان. جانِ من، دلبر نباش!

بوسه ات مستم...

چرا سرگردونی...؟!
به راستی سرنوشت من چیست و در آینده چه بر من خواهد گذشت؟!
با این ابهام و سرگردانی و بی خبری از حوادث و ترس از آینده چه کنم؟!
دلبر روزهای سرگردانی من؛
حالت خوب است؟!
سرگردان است سَرَم؛ وقتی شانه ی تو نیست.
هر چقدر می خواهی...

جانی و در خاطرم شاید از آن هم بیشتر!
.
یک هوا از دلبر و آرام جان هم بیشتر!
.
با منی! تویِ اتاقِ آبیِ احساس هام
.
مهربانم با تو! نه! از مهربان هم بیشتر!
.
نوتری هر بار در مصراع ها، در بیت ها
.
از زبانِ روز...

عشق تو کافیست! عاشق در کنار بودنت
.
دلبرِ زیبایِ بازیگوش می خواهد چکار؟

دلبرجانم هیچ میدانستی که باران همان اشک شوق ابرهاست که روانه میشود بر سر عشاق تا دوباره حس طروات را به کوچه خیابان های مرده شهر بازگرداند

امان از این دلبر که من دارم

دیگران دل می دهند او زجر!
دیگران دل می برند او صبر!

ارس آرامی