متن رفتی

بی تو تنها همچو جغدی مانده در ویرانی ام
پر ز فریادم ، ولی در بغض خود پنهانی ام
تار گیسویت که می رقصد میان بادها
در خیال روی دیدارت ، پی ویرانی ام
شد خزان باغ دلم ،ویرانه می خوام چکار
اشک می ریزم ،خرابم ،خسته ام ،طوفانی ام...

دوباره گفته ام غزل ، بخوان که سرد میشود
تمام لحظه های من شبیه درد میشود
تو رفتی و دلم شکست و غم گرفت
ندیده ای که بی تو هم دلم چه زرد میشود
به گونه ام هجوم اشک شبانه مونس من است
به پیش پای دل ببین که غم...

دلم هوای تو دارد، امان ز درد جدایی
به سینه ،یاد تو دارم؛ نگار من تو کجایی
خیال عشق تو در جان، ز خود نموده غریبم
ز دست رفته دل من، نگار من؛ تو نیایی
تو خود، مگر که نگفتی؛ شوم به دل مرا یار
دلا ،کجا تو برفتی؛ ببین...

قسم به...
آخرین شیون عشق بی پایان مان،
به بغض مانده در گلویم،
به حرف هایی که در دل ماند و دفن شد!
تو رفتی اما جایت هنوز در دل ویرانم درد می کند.

شکست دست تقدیر
رفتی
وبال گردنم شد
حسرت

بلقیس صلاحی(مریم)

ر روز با غم طی شد از وقتی که رفتی
اردیبهشتم دی شد از وقتی که رفتی

من در هوایت غنچه دادم، این زمستان
اصلا ندیدم کِی شد از وقتی که رفتی!!


| شاعر: سیامک عشقعلی |

 گیجم

رفتی و حال مرا پنجره می داند و بس
چشم بی حوصله را منظره می داند و بس

سحری کو که دلآشفته یادت نشوم؟
شب دیدار تو را خاطره می داند و بس

بس که نالیدم و گوش تو بدهکار نشد
طعم فریاد مرا حنجره می داند و بس...

عشقم فراموشم نکن هرگز
با یاد چشمان تو میخوابم

بااینکه رفتی در خیالاتم
هرلحظه ام را بی تو بی تابم

چون عقربی درحلقه ی اتش
میچرخم و راه فراری نیست

برروی این اتش بریز ابی
ازدلهره دیگر قراری نیست

درشعرهای خانمان سوزت
چشمان سبزمن، بگو،جاریست؟

حتی اگر دردفترشعرت
تک واژه...

دلم دیوانه شد دیوانه شد دیوانه دیوانه
توکه رفتی شکستم من بریدم دل زکاشانه

دراین غربت چه تنهایم فقط یادت مراباقیست
مرامست ورها کردی شکستی جام و پیمانه

نبودت بردل شیدای من ؛ چون زخم خنجرشد
تو چون شمعی فروزانی منم ان خسته پروانه

تو رفتی و امید من چو...

از وقتی رفتی،
در کوچه پس کوچه های انتظار،
واژه های دلتنگی را قدم زدم برای
التیام تاثرم!
اما عاقبتِ این کوچه های خیالی بن بست بود و همه چیز خلاصه شد
در قاب عکسی،
که در کنجِ دنج اتاق به جا مانده و خاطرات در ذهن پریشان...

دنیای بی امن و امان

بردار از دوش من این بارگران را
آتش بزن بدنامیِ نام و نشان را

آشوب برپاکن که حیران تو باشم
ویرانه کن دنیای بی امن و امان را

با تلخ و شیرینی که عمرم را هدر داد 
دیگر نمیخواهم بد و خوب جهان را

می...

حکم لب های شما در دین ما اینگونه است
دیدنش مستحب، بوسیدنش از واجبات

رفتی و باقی ست رنگ قرمز روی لبم
از لب سرخت به رسم باقیات الصالحات

ارس آرامی

کفش غم پا کرده راه افتاده ام
شادم که به این روز سیاه افتاده ام

بعد عشق نامه زدی زیر الفبای خودت
عاشقم کردی و رفتی پی دنیای خودت

ساده از ماهی در دام خودت می گذری
تور انداختی که مرا روز مبادا ببری

چون که از تور نجنبم گره...

چمدان بستی و از خاطره ها هم رفتی
تا بمانم من و تنهایی خاطرخواهی

رفتی چون تیر وکمان شد
از بارِ غم پیکر من

نور دیده ام
بودی
رفتی
جهانم تاریک
شد

آذر تقوی زاده

رفتی و
وجودم تکّه تکه شد

ای بی خَبر از عشق
بیا به دفنِ این قاصدک

علی اسکار

در باورم نیست نبودنت
رفتی و آتش نهادی بر پیکرم

عشق تو از بس که ویران کرد رویای مرا

شعر دم شد تا بنوشد خستگی های مرا

رفتی اما من زیر ریزش های باران مانده ام

با خیالم در سرنوشتی خیس جا مانده ام

پاییز بیهوده به فصل هجران بدنام گشته است
توکه در بهار رفتی...

رفتی ..
درو دیوار اتاقم قفسم شد
حس خفگی
بغض گلو..
همنفسم شد

جان خواستی! دادم! گرفتی تا بدانی
من در قمارِ عشق تو، دلداده بودم!
خونم که سرخ از غصه شد، دیدم نماندی
رفتی و فهمیدم نه! من... من ساده بودم!

یک بار دیگر عشق را از دور دیدم
یک بار دیگر با دلم در خود شکستم!
من داغ این تنها شدن...

در آن عصری که رفتی؛ آنچنان گیر کرده ام...
که هر روز صبح، غروب جمعه بیدار می شوم!

موضوع : از دل برود هر آنکه از دیده برفت

همیشه که نباید از خوشی ها ی خود گفت ، بگذار یک بارم از تلخ ترین روز هایمان بگویم . آن روزهایی که کل شهر را با هم قدم می زدیم ، آن روزها که هیچ وقت تصور نمی کردم...