متن زندگی

اسفند هر چه سرد،هرچه سخت اما در پی اش بهاری هست...
درست مثل زندگی که روزهای سختش هرچه طاقت فرسا اما در گذر است...
آدم ها می آیند با خودشان شوق می آورند،امید و رشته های نازک دلبستگی
رشته ها که طنابی ضخیم شد از ترس به دام افتادن میروند،از...

اگر توانِ رفتن به گذشته را داشتم
از لابه لای خستگیِ مفرط روزهایم،
کمی خیال آسوده بر می داشتم!
و اگر می توانستم آینده را ببینم،
از بطنِ اتفاق هایی که چشم به راهِ قدم هایم
برای افتادن هستند،
چند پیمانه امید بر می داشتم!
و با کمک این توشه...

موضوع : اسطوره امید

- حال ما خوب است ، این روز ها اوضاع خوبی نداریم ، اما چه می شود کرد ؛ باید بگوییم زندگی هنوز در ساقه های سبز گیاه و در رگه های متورم زمان جریان دارد و باید حتی از این لحظات هم بهترین استفاده را...

تمدن کهنه و فرسوده باورهای یخ زده ،تا کی باید همچون کوهی از یخ بر روی اقیانوس باورهایمان شناور بماند

گاهی باید همچون بهار پوست انداخت و همچون گل جوانه زد

گاهی بی هیچ بهانه باید خندید باید دوست داشت وباید آغوش گشود برای سَرریز شدن لیوان محبت

عادت هایمان...

ای زندگی
تو در نسیمِ معطّرِ بهاری و
در نفسهایم
تویی به رگهایم
تو در درخت و گُل و صخره های آرامی
و جویبار، عطرت را
به مزرعه جاری نموده از سرِ شوق
تو موسیقیِ صبحگاهِ گنجشکی
و کفش دوزکانِ کوچک را
به شادی آوردی
وقتی میانِ جنگلِ تاریک می...

یک نفر بیاید و بماند
که دنبال بهانه برای رفتن نباشد
هر چه پرخاش کنی
هر چه داد و بیداد کنی
بیاید و کنارت بنشیند
گوش کند و سکوت کند..
لبخند بزند و نزدیک تر شود
و نگاهی آرام کند
_آرام شدی عزیز تر از جانم؟؟
یک نفر که سر...

صبحِ زیبایی دیگر ، برکتی دیگر ...
و فرصت دیگری برای زندگی !
به هر نفس به عنوانِ
یک هدیه از طرف خدا نگاه کن ...


️

برای اینکه در مورد زندگی بنویسی، ابتدا باید آن را زندگی کنی.

خطوط ِآغوشم چه پرصداقت
و پر اشتیاق نشانه های زندگی را
از سینه ات به عطش می نشینند
بیا و با بوسه های افسانه ایت
مهربانی و زیبایی را قافیه به قافیه قفل شو به قلبِ پرستویی من تا که بال بال بزنم تمام دوستت دارم های مسحور کننده ت...

با نام خالق شکوفه های بهاری



جوانه زدن های شاخه های خشکیده را دوست دارم، مثل کودکی که بعد از بازی، بخواب عمیق رفته و کم کم بیدار میشود و همه میدانند، پرانرژی تر از روز قبل خواهد بود!



بهار کم کم می آید، پلک هایم را میبندم و تجسم...

چقدر دنیا می تواند جای امنی باشد وقتی تو هستی و می توانم هر زمان که بخواهم صدایت کنم و پشتم، دلم، جهآنم به بودن ات گرم باشد !😍
دلم قرص باشد که زندگی آنقدرها هم که شنیده ایم بی رحم و به دور از عاطفه نیست، تلخی هایش موقتی...

قصه ی فصلِ سرد هم به آخر می رسد و چشم و دلمان روشن می شود به بهآر...
روشن می شود به شفاف ترین نورها، جآنانه ترین رنگها و بی وقفه ترین لبخند و آبی ترین آسمانی که می شود چشمها را به آن سپرد...
حتی از همین دهه ی...

تو یک روز نیستی
تمامِ سالی.
تو یک شب
یا یک کتاب و یک قطره نیستی
تو یک نقاشی یا تابلویی بر دیوار نیستی.
اگر دقیقه ای نباشی
ساعت ها از کار می افتند
خانه ها برهوت می شوند
کوچه ها اشک می ریزند
پرندگان، سیَه پوش می شوند
و...

سلام همراهان عزیز که تا قبل از این هم با خواندن متون من،منت روی سر من گذاشته اید.
اول از همه تشکر می کنم بابت نگاه ارزشمندتان و دوم هم اینکه امروز می خواهم یکی از داستان های کوتاهم رو به صورت پارت به پارت داخل این سایت منتشر کنم...

هیچ عشقی بعد مردن قابل پیوند نیست
بعدِ تو قلب من حتی با خودش پابند نیست

سرد می پرسی که خوبی؟یا تو هم آزرده ای
بعدِ اسمم بر زبانت دیگر آن پسوند نیست!

با زبان دل بپرس از خود، که می خواهی مرا؟؟
خوب می دانم که قلبت جای دیگر...

﮼ آورشین مینویسد آنچه که دردرونش نهفته است....🍃
هرازگاهی اتفاقات افتاده در زندگی ام را مرور میکنم
هم اتفاق خوب بوده و هم بد
و شاید خیلی بد
یا شاید خیلی شگفت انگیز
ولی هیچ اتفاقی مثل داشتن تو برایم خوشحال کننده نبوده
اره خب داشتن تو هم میتونه یه...

نُسخه ی لب های تو دارالشفاءِ دردهاست


کاش گَردَم بستری تا بوسه درمانی کنی
<همایون بلوکی>

در سفر،هر کس به مقصد می رسد، می ایستد!
من سفر را دوست دارم، مقصد من رفتن است!

زندگی، جریانی مداوم از مردن است.

انقدر به اخرش فکر نکن
اخرش که چی ؟
ته تهش مرگ دیگه !!
همیشه ترسیدیم
از گفتن و نه شنیدن
از خواستن و نشدن
از رفتن و نرسیدن
از ارزو و براورده نشدن
انسان می دونه اخر زندگی مرگه ولی بازم تلاش می کنه !
می خنده ...
گریه...

بعضی اوقات در زندگی به جاهای میرسیم که به گذشته نگاه میکنیم
حسرت میخوریم ، بغض میکنیم و خیلی بی صدا اشک میریزم
بعضی اوقات ، بعضی حرفا از بعضی افراد دوست داشتنی زندگی ما
مهر پایان بر تمام زحمت هایی که کشیدم میزنه
خیلی راحت از تمام ارزو ها...

سکوت نکن …

زمزمه کن گاهی !

قدم بزن در کوچه های زندگی …

و گاهی آرام پرواز کن …

این آبی بیکران مال تو نباشد …

مال کیست ؟

یاد گرفته ام که هرگز عشق، محبت، رفاقت و هیچ چیز با ارزش دیگری را از کسی گدایی نکنم.
چون معمولا چیز با ارزش را به گدا نمی دهند.
یاد گرفته ام که همیشه آنگونه سبک بار زندگی کنم که به هنگام رویارویی با ناگزیر های سهمگین زندگی چون دوستی،...

روز پدر که می شود مثل خیلی های دیگر به نبودن بابا فکر می کنم. نه اینکه اندوهگین باشم. حس می کنم مدت هاست به نبودنش عادت کرده ام. به زندگی اش فکر می کنم. آمدن و رفتنش. شکل نگاه کردنش. به چیزهای دیگری که مرگ یاد آدم می اندازد....