شعر ملل

آواز بخوان ای پرنده ی کوچک!
با ما همکاری کن،
برای انتخاب نام نوزاد تازه متولد شده.

---------
انیسه جیسیس - کرواسی
ترجمه: زانا کوردستانی

باد و بوران،
آوازی پاییزی -
در گلوی نی لبک.

----------
کالا رامیش - هندوستان
ترجمه: زانا کوردستانی

ماه کامل
نمی تواند خودش را قایم کند -
حتا در میان صنوبرها نیز.
----------
لونا مونگیسگورد - دانمارک
ترجمه: زانا کوردستانی

نیمه شب
نقشه جغرافیا را بر دامنم گذاشتم
دستم بر تمام دنیا سائیدم
و پرسیدم
کجایت درد میکند؟
پاسخ داد
همه جا،همه جا،همه جا

قهر نکن عزیزم!
همیشه که عشق
پشت پنجره هامان سوت نمی زند
گاهی هم باد
شکوفه های آلوچه را می لرزاند
دنیا همیشه قشنگ نیست
پاشو عزیزم!
برایت یک سبد ،گل ِ نرگس آورده ام
با قصه ی آدمها روی پل
آدم ها روی پل راه می روند
آدم ها...

بگذار چشمانت همیشه بسته باشد
خیال کن،
دنیا رنگارنگ است، سبز و زرد و آبی!
مبادا آنی هم پلک هایت را بگشایی،
چونکه ناامیدی، وجودت را تسخیر خواهد کرد
و یأس تو را در خود می بلعد!
چشمانت را ببند،
تا هرگز این جهان تاریک را نبینی...





شعر: ریباز سالار...

اگر قرصی نان داشته باشم،
نصف اش را به گرسنه ای خواهم داد.
پالتویم را به آدمی می بخشم
که از سوز و سرمای زمستان
بر خود می لرزد.
حتا اگر نابینایی
از من طلب بینایی کند،
یک چشم خود را به او می دهم.
ولی در باب عشقت،
خسیس...

بیا با هم رهسپار شویم!
ای همراه من،
ای شعر!
بیا برای همیشه این سرزمین را ترک کنیم.
جهانی دیگر در آن سوی
چشم انتظار قدم های دربدر ماست.






شعر: فرهاد پیربال
برگردان: زانا کوردستانی

هر صبح،
روحم چنان گنجشکی به پرواز در می آید و
پیش از آنکه تو از خواب برخیزی
لبِ پنجره ی اتاقت می نشیند.
آرام و آهسته و سبک بال چند مرتبه
به شیشه نوک می کوبد.
آه...
هیچ وقت،
تو پرده را کنار نمی زنی...


شعر: صالح بیچار
ترجمه:...

غیر از تو را نمی بینم
تویی که در روحم جلوس کرده ای.
من که نمی گویم تو از کل جهان زیباتری!
لیکن بی حرف و حدیثی برترینی!
در هر لیست و فراکسیون و انتخابات و گزینشی
کاندیدای من فقط تو هستی!
طرفدار و هواخواه تو منم.
تخت و تاخ...

آیا تا به حال دیده ای
که نیمه ای از درخت شاتوتی را
ایستاده بُبُرند و خشک نشود،
و همچون گذشته شاتوت بدهد؟!
آیا تا به حال دیده ای
یک بالِ پرنده ای را
در حال پرواز بکنند و
او تعادلش را از دست ندهد و
همچنان به پرواز ادامه...

همچون خاشاکی در باد
روزی مرگ،
می آید و به نزد عزیزانم، می بَرَدم
مُبدل به قاب عکسی می شوم و خاطره ای
و در چشمانِ عده ای هم اشک تمساح!
فقط و فقط
در چشم انتظاری های یک زن،
برای همیشه، گودو* می شوم!.
----------
* اشاره ای به...

برگ ها به پرواز در آمدند
از شاخه های بلند
با شادی به رقص افتادند
در مرگ خود
در میان وزش باد
به رنگ سرخ گل
حنابندان خزان را جشن گرفتند
برای بهار در راه مانده.


شعر: عمر علی
برگردان به فارسی: زانا کوردستانی

او رفت
حتی نامش هم به یادگار نماند
جز این بیت:
بر پیشخوان قهوه خانه،
دست نوشته ای:
«مرگ حق است
ای کاش جدایی نبود.»

دوستت دارم
ای پاره ای از من
ای تمام من
ستاره ی پیشانی ام

دوستت دارم
پهناورتر از هر گستره
دورتر از هر امتداد
پاک تر از هر اعتراف
شدیدتر از باران مصیبت

دوستت دارم
و می دانم
که رهسپاری به سویت را نمی توانم
اگرچه به سویت می آیم...

انگشت به انگشت
و رگ به رگ دستانت را سپاسگزارم
که در روزگار آوارگی خانه ی من بودند
و به وقت توفان سرپناهم
و آن گاه که میهنم را
از زیر پایم بیرون کشیدند، دستان تو وطنم شدند.
هر کجا دستانت را دیدی
سلام مرا برسان.

عشق،
شمعی ست که
با آتش دروغ فروزان می شود و
وقتی نسیم حقیقت
بر آن می وزد،
خاموش می شود.



شعر: بختیار علی
برگردان: زانا کوردستانی

اینجا، در دنیای من،
گرگ ها هم
دچار غم و غصه های بی پایان شده اند
دیگر گوسفندها را نمی درند
بلکه پای شمشال نوازی چوپان می نشینند و
های های گریه می کنند.



شعر: بختیار علی
برگردان: زانا کوردستانی

عشق،
گر خار هم باشد،
آدمی دوست ندارد،
از قلبش بیرون بکشد...



شعر: بختیار علی
برگردان: زانا کوردستانی

تو مرواریدی که در اعماق آب های تاریک درونم گم شدی،
باید تمام این آب ها را قطره قطره بگردم،
کشتی به دنبال کشتی، امواج را بپایم
تور به تور، ماهی ها را بررسی کنم
عمیق ترین ریشه های گریه هایم را بکاوم
ضربات روحی ام را بر تن آب...

من و مداد دستم،
من و شمع روبرویم،
سه تایی،
در خانه ی پر از نبودنت،
به گفتگو نشسته ایم
عشقت را...









شعر: دلسوز صابر
ترجمه به فارسی: زانا کوردستانی

من قله ای سر به فلک کشیده ام،
خویشتندار و سربلند و سرکش!
که در پیشگاه هیچ دشت پستی،
سر به خاک نخواهم زد.
منم که در چهار فصل سال
با وجود زیبای خود،
به زندگی جلال و جمال می بخشم..








شعر: دلسوز صابر
ترجمه به فارسی: زانا کوردستانی

خستگی، هرچه قدر هم تقلا کند
نمی تواند چشم هایم را کم سو کند و
پاهایم را بلرزاند و
دستانم را ناتوان و
زانوهایم را خم کند!
آری، من اینچنینم!
من آبم، رودم!
که یکسره می روم...








شعر: دلسوز صابر
ترجمه به فارسی: زانا کوردستانی

باد رایحه ی خودش را دارد
زمین و درخت و آب، عطر خود را دارند
همە ی انسان ها هم عطر خود را دارند
تنهایی و غم و خنده، عطر خود را دارند،
عطر تو در میان همه ی آنها پیچیده
بی آنکه همه ی آنها بتوانند، تو باشند.








شعر:...