متن صبح

صبح امد و چشمانت غزل ها سرود…






المیراپناهی -درین کبود
نویسنده

تنها دلیلِ زندگی ام ، با وفای من
اُردیجهنم است نباشی، هوای من

مانده ست عطرِ ناب گلِ بوسه ای که صبح
بر بالهای باد سپردی برای من...

ای صبح بهارانه ی من
از آسمان نیلگون چشم هایت ببار نگاه ت را بر سرزمین دلِ تشنه ی من
چتری کن ابرهای نقره فام آغوش ت را سایه بر عشق سوزانِ من
نسیم نفس های بهارانه ات را بوز بر رخِ مستانه ی من
و از حکایت عاشقان اردیبهشت...

بلند میشوم از گوشه ی سطرها
و تو را از کلمات شکسته وکِرخت شب
پس می گیرم
تا آفتاب
عبور کند از ذهن پنجره و صمیمیت بادها

ببین !
از میان این همه نقطه ، ویرگول و کلمه
برمیگردم
به مویرگ های تو
جایی میان قصّه وترانه!
تا انگشت اشاره...

ومن
کجای تو نشسته ام
به تقدیر؟
که به بلندای صبح رسیده ای

مریم گمار
برشی از یک شعر بلند

در خلوت شب
دلتنگی ، نام تو را
بر روی دیوار قلبم حک می کند
و ثانیه های نبودنت
سرشار از خاطرات جانسوز می شود
ای کاش بودی
پیاله ی چشم هایت مرا مست می کرد
و تا صبح ، تصدق مهر نگاهت می شدم
افسوس که در امتداد هر...

دوباره صبح شدو دلم تورا اشاره میکند
ببین  برای بودنت دل  استخاره میکند..
رَوَم به سجده و دعا برای ماندنِ، تو بَر ،
دو دستِ درقنوت من ،خدا نظاره میکند


       نسرین حسینی

عطرِ نارنج و بوی صبح، حالِ زمستانم شده

منم و یک انتظارِ سرد به گرمای دیدنت

ارس آرامی

صبح یعنی وسط چیرگیِ خواب تورا

یکنفر بوسه به نرمی به لبانت بزند..

ارس آرامی

هر صبح رو به تو آغاز شود، بی درنگ

آن صبح بخیر است، بخیر است، بخیر

ارس آرامی

عشق مهمان دل است و جان و دل مهمان او

من دل و جان پیش مهمان درکشم هر صبح دم

رویای تو را
هر صبح
می سپارم دست قاصدک های عاشق
ای زیبای من
که نامت
زیباترین واژه دفتر شعرم شد
و نگاهم
چون
آفتاب گردانی
می گردد در پی نگاه تو

-بادصبا

دست هایت دور است
و آفتاب نگاهت
دیگر هیچ صبحی بر من نمی تابد
آری ، در طالعم نیستی
اما تو با مژه هایت
هر روز به استقبال
ردیف و قافیه ام برو
شعرهای مرا با چشم هایت ببوس
و بدان که عشق
با فاصله
هرگز کمرنگ نخواهد شد


مجید...

هر صبح
یادت در من طلوع می کند
و خورشید نگاهت
وجود سرد مرا در آغوش می گیرد
واژه ی سلام هدیه ی نفس های توست
برای تولد روزی دیگر
و آغاز زندگی ام
با تو


مجید رفیع زاد

گنجشگی که
هر صبح آواز
می خواند
زنی ست
که تازه عاشق شده

برایم از آشتی آسمان
و پیله ی باز پروانه بگو ...

از نوازش باد بگو
وُ ناز چمنزارها

برایم بگو ..
که هر صبح بیدار شدن من
و از تو گفتن اَم
یاوه نیست ..

که " یک عاشقانه ی آرام "است
سند خورده
به تعبیر و واقعیت وجود تو...

زیباترین رویای شرقی

با یک طلوع ساده روشن کن جهان را
آتش بزن مجموعه ی هفت آسمان را

ای عشق، ای خورشید، ای سرچشمه نور
گرمی بده با مهربانان آشیان را

مستانه و جانانه و با دستان مهرت
پیمانه در پیمانه پر کن شوکران را

از پرتو و نور و...

پنجره ی چشم هایت را
هرروز صبح
با بوسه وا می کنم
به خورشید!

تا عشق بتابی...
زیبای من!

🟦 سیامک عشقعلی

هر صبح
با طلوع نگاهت
بر سجاده ی دوست دارمت
می نشینم
و پیشانی بر مِهرت می گذارم
با حیّ علی الصلاة عشق
که از مناره های قلبم
شنیده می شود

بادصبا

خورشید دمیده است به صحرا و به گلزار
پیراهن گلدار به تن کرده چمنزار

بیدار شده غنچه ی زیبای اقاقی
برخیز که صبح است تو ای حضرت دلدار

-بادصبا

دوبارهِ صبح، دوبارهِ تو، دوبارهِ من

صبحِ من و جان و جهانِ من تویی

ارس آرامی

ای اشتیاقِ هر صبح و هر شام

ای صبح تر از صبح تر از صبح، کجایی؟

ارس آرامی

شب هایم را
به صبح پیوند می زنم
و در انتظار سپیده ای روشن
چشم به راهی می دوزم
که خبر از آمدن تو می دهد
به انتظارت می مانم
حتی شده تا صبح با ماه سخن می گویم
بیا که وجود سرد من
محتاج آفتاب نگاه توست


مجید رفیع...

گر بخواهم بنویسم صبح را من به شعر

جز از تو چه نویسم که غزل در غزلی

ارس آرامی