پیامک شاعرانه

غصه کم کن چون در این ((دِه))

پیروان حزب باد

جز تباهی و سیاهی ،رَه به جایی کِی بَرَند

..........................
حسن سهرابی

برای مُردنم گریه کن
آنگونه که زن ها به من حسادت کنند
و نامم را فریاد بزن
تا همراه خون
صدایت بر گردنم فرو ریزد...
زهره تاجمیری

اُمیدِ هیچ مُعجزی زِ مُرده نیست
زِنده باش.

گویند

پشتِ اَبری تا اَبد پنهان نمانَد،هیچ ماه

ماه من عمرم به پایان شد،چرا گمگشته ای در پشت ابر.................

حسن سهرابی

جهان خالی تر از آنست که پیدا نشود

بوی قدمهای تو،

در باور خشکیده آن.

تنها ترین درختم و غم نوک می زند
تَق تَق تَتق به زندگی ام، مثل دارکوب
رضا حدادیان

خورشید
سربازیست با تن زخمی
که هرغروب
به پشت کوه بر می گردد.
رضاحدادیان

بوسه های گرم


نگاهت را به من بدوز

در سوز بیقرار این زمستان مرموز.

که گرم است هنوز

آن بوسه های دلسوز

در این خزان سرد و جانسوز.

نگاهت را به من بدوز.

حسن سهرابی

تو آمدی

تو آمدی خاطره شد......اینهمه غصه و بلا

حافظه ام ضابطه شد.....در پس این همه خطا


تو آمدی فاصله شد....میان فتنه و وفا

دافعه ام جاذبه شد......برای آن مهر و صفا

و شاید تو نمی دانی که دلتنگم

بدون تو اسیرِ مکر و نیرنگم

و دلتنگ از همه روزهای بی رنگم


و شاید تو نمی دانی که حیرانم

بدون تو چنین غمگین و گریانم

و حیران از همه عصیان انسانم


و شاید تو نمی دانی که بی تابم

بدون تو کویر...

دردم به جان رسید و طبیبم پدید نیست
داروفروشِ خسته دلان را دُکان کجاست؟

با من کنار بیا
همچون ماه
با نیمه ی تاریکش

یک استکان پر از چای و حس بودن باهم
نمی‌دهم به جهان این خلوصِ چایِ دوتایی

هرکسی یک دلبر جانانه دارد
من تو را

مانده ام چگونه تو را فراموش کنم

تو با همه چیز من آمیخته ای

شعرهایم
مثل دامنت
کوتاه
باد که می وزد
شاعرترمی شوم

هرکسی روی تو را دید از این کوچه نرفت
و هم اینک سبب وسعت تهران شده ای

سقوطم از
چشای تو
چه مرگ شاعرانه ای میشه...

من

شاهدِ نابودىِ دنیاى منم

باید بروم

دست به کارى بزنم ...

تو بعد از کشف الکل
شاعرانه ترین کشف بشری
من از سرودن تو
مسسسسست میشوم

بهشت را دوبار دیدم

یک بار در چشمانت
یک بار در لبخندت

مرا زیستن بی تو، نامی ندارد
مگر مرگ من
زندگی نام گیرد

آرام بگویم دوستت دارم
تو بلند بلند مرا در آغوش می کشی ؟

قسمت این بود سرم بی تو به زانو برسد