ئه گر نه مرم له پیری دا، بۆت ده سه لمێنم، که هیچ دارێک ناتوانێت وه ک من بۆت ببێت به گۆچان! ◇ اگر نمردم وقتی پیری شدی، به تو اثبات خواهم کرد که شاخه ی هیچ درختی همچون من برایت عصا نمی شود! شعر: برگردان:
محمود دولت آبادی: پیری به نظرم چیزی نیست جز بی آیندگی و اگر انسان دچار پیری زودرس می شود، برای این است که فردایی نمی بیند!
چین و چروک؛ پیر شدنم در اثر داغ و فراق عزیزان نقش بست وگرنه ربطی به گذر عمر نداشت 🖤
پیر شدن مزایا و معایبی داره. مثلاً اینکه کلمات روزنامه رو از نزدیک نمی بینی، ولی احمق ها رو از دور تشخیص میدی!
به انگشت عصا پیری اشارت میکند هردم که مرگ اینجاست یا اینجاست یا اینجاست یا اینجا
چه دیوانه وار با روزگاران دست و پنجه نرم می کنیم به جنگ سرنوشت می رویم و غصه می خوریم در جوانی ... جوانی را ، به پیری مبتلا می کنیم نه جامِ ساکت و خنده فقط غصه می خوریم چه دیوانه وار می زیستیم و دَم نمی زنیم چه...
ز بی دندانی ایام پیری نعمتم این بس که فارغ دارد از فکر و خیال رنج مسواکم
حس خوبی ست در آغوش خودت پیر شوم اینکه یک عمر به دستان تو زنجیر شوم
دل به هجرانِ تو عمریست شکیباست ولی بارِ پیری شکند پشتِ شکیبائی را
پیری آتشینِ، بوسه اش گرمی نداشت آرواره ی بی دندان او گاز زدن جویدن را آرزو کرد، برایش برای خندیدن بی چاره میشود مجبور است با دست پوست استخوانی اش دهانش را بپوشاند! خود سانسوری خنده؛ پایان شادمانی نیست.! برق لبخند در اولین دیدار تا آخرین نگاه؛ در خاطره ی...
اینگمار برگمان : پیر شدن شبیهِ کوهنوردیه هرچقدر بالاتر میری توانت کمتر میشه اما در عوض افقِ دید وسیع تری پیدا می کنی
دوست دارم در جشن تولد ۸۰ سالگیم وقتی تو آینه به خودم نگاه کردم به تمام چین و چروکای صورتم ؛ به هر تار موی سفیدم ؛ حتی به تک تک خط های روی پیشانیم لبخند بزنم در اصل به اینکه همیشه برای دل خودم زندگی کردم ببالم ... دلم...
یک روزی که دور نیست به عقب باز خواهم گشت... تمام اشک ها و لبخند های گاه و بی گاه مانند یک تئوری از مقابل چشمانم می گذرد! آن لحظہ است که یک آه عمیق از درون سینه ام عبور می کند و در آغوش هوا حل می شود. لبخندی...
روزی می رسد که نسبت به همه چیز بی تفاوت می شوی... نه از بدگویی های دیگران می رنجی و نه دلخوش به حرف های عاشقانه ی اطرافت... به آن روز می گویند: " پیری " آن روز ممکن است برای برخی پس از سی سال از اولین روزی که...
پیری آن نیست که بر سر بزند موی سپید هر جوانی که به دل عشق ندارد پیر است ارس آرامی
آرزو می کنم که سلامت و خوشحال بمانی و در نهایت شادابی و اشتیاق، پیر شوی.... که وا ندهی و روزگار را مغلوب خواسته ها و لبخندهات کنی. که سبز بمانی و هیچ زمانی امید را از یاد نبری... آرزو می کنم یکی از روزهای صد سالگی ت، روی نیمکت...
من که صد سال از عمرم گذشته می دانم چه می گویم. آدم هرچه پیرتر می شود باید ذوق بیشتری برای شناختن قدر زندگی نشان دهد. آدم باید قریحه ی ظریفی پیدا کند، باید هنرمند بشود. در ده سالگی یا بیست سالگی هر احمقی از زندگی لذت می برد. اما...
جان من من نه برای جوانی سی سالگی هایت نه برای ناز چشمان سیاهت نه برای بازوان نیرومندت و نه برای سبزی و طراوت بهارت که برای خزان تنهایی هایت آمده ام مرا ببر به روزهای سالخوردگی ات به سردی و خشکی زمستانت به چین و چروک های پیشانی ات...
اگر زنده بمانیم بیست سال بعد باهم برخورد کنیم در چهره ات نقش لال سال ها و در صورت من شبیه این چیزی خواهد بود دو پیر گوژپشت تکیه داده به درخت به جوانی سال های دور سَرَک خواهد کشید دستان مان که رگ هایش بیرون زده مثل دو عنکبوت...
آتشین،بوسه اش گرمی نداشت آرواره ی بی دندان او گاز زدن جویدن را آرزو کرد، برایش برای خندیدن بی چاره می شود مجبور است با دست پوست استخوانی اش دهانش را بپوشاند! خود سانسوری خنده؛ پایان شادمانی نیست! برق لبخند در اولین دیدار، تا آخرین نگاه؛ در خاطره ی ذهن...
ی روز نت گوشیتو خاموش کن... ببین اتاقت چ رنگیه.. کمدت چ شکلیه.. دیوارا ترک خورده یا ن لامپ اتاقت سالمه یا سوخته.. در اتاقت جیر جیر میکنه یا ن ببین.. پیر شدی یا ن... نویسنده: vafa \وفا\
رفتی بدون یک خدا حافظی ی دیگر من ماندم و سیگار و دود و برج خاکستر من ماندم و این درد جانفرسا و یک گوشه با خاطراتت می شوم گم توی هر دفتر تنها درون خانه با خود عالمی دارم از ابتدای پنجره تا انتهای در با حس بد هر...
دگر نه جوانی را خواهم بخشید نه لذتی را از پیری خواهم برد وای از دنیای تباه زندگی جزء غرور و اسراف هیچ است زندگی کام به کام هیچ کس وفا نخواهد داشت لحظه به لحظه خوب میگوییم آخر......
چه شد صبرو قرارم وایِ بر من چه بد شد حال زارم وایِ بر من جوانی رابه پیری هدیه دادم سیه شد روزگارم وایِ برمن
