متن عشق تلخ

پر رنج ترین لحظه ی دل دادن،
دل کندن از آن چشم سیاه توست.

اگر حاسد دو پایت را ببوسد
به باطن میزند خنجر دودستی

تو چقدر سنگدلی محبوبم
اشک در دیده و تو نابینا محبوبم
با نگاهم به تو گفتم نروی اما تو
با کلامت، تو بریدی نفسم محبوبم...

ببین چگونه میسوزاند مرا،
هجوم خاطراتت.

کاش چشمانت،
همان غریبه ی همیشگی میماند و به دل نمی نشست.

دلیل این همه دردهای تکراری، سیه چشمان توست.

با تمام شکستگی‌هایم دوستت داشتم
گرچه تو نیز مرا شکستی
اما روشنایی را در تمام وجودم گستراندی...

تو تلخ هم شوی
باز من
جرعه ،جرعه
می نوشمت....

نون صداقت رو نمیشه خورد، اما تا دلت بخواد زخمشو میخوری(:

قدم زدن کناردل هم را بلد نبودیم
طناب دلمان کور گره شد
به جای باز کردن پاره اش کردیم

چگونه باد را مقصر کنم آن که پنجره را باز گذاشته بود من بودم ..

دونه دونه زخمامو خودم تنهایی بستم..):

من به ویران شدن...

از چشم تو عادت کردم...

تو خیلی باهوشی همه چیزو میدونی جز حَّدِت!

دلبستگی چیزه قشنگیه ولی با آدمش...