متن برف

برف
شعری ست سپید
که بی هیچ وزنی
به دل می نشیند

امروز برف می بارید و دل من یاد تورا کرد
آسمان شب که اکثر اوقات تیره بود ، امشب قرمز شده بود
کاملا رنگی که مورد پسند تو بود
نور تیر چراغ برق ، بر روی برفهای سفید رنگ سطح زمین می تابیدند و بلورهای برف را واضح می کردند...

عطر گل برف و شوق پنهانی مان
آغاز سپیده ی غزلخوانی مان
روشن کن اجاق زندگی را باعشق
تا گرم شود صبح زمستانی مان

صدای جیلینگ جیلینگ زنگوله ها
همه جا صدای جیلینگ جیلینگ میاد
اوه سواری باسورتمه روباز
بااسب چه حالی میده هی
صدای جیلینگ جیلینگ زنگوله ها
همه جاصدای جیلینگ جیلینگ میاد
اوه سواری باسورتمه روباز
بااسب چه حالی میده
توبرفابایه سورتمه روباز
بایه اسب سریع حرکت می کنیم تومسیرحرکتمون پرازصدای خنده...

تمومه دنیارو اگه برف زمستون بگیره
گنجشکک اشی مشی توراه خونه بمیره سردرهرچی معبده به روم اگه بسته بشه
حتی خدای عاشقانه ازمن اگه خسته بشه بایدبه اونکه عمریه یادش توسینه ست برسم بایدبه آغوش توتاروزکریسمس برسم
بایدبه اونکه عمریه منتظرم هست برسم شایدبه آغوش تو تا روزکریسمس برسم

طلسمم کرده ای آری، شبیه آدمک برفی پرازفریادتکراری، شبیه آدمک برفی مراازنوتراشیدی، زجنس سردبرف و بعد
نمودی پرده برداری ،شبیه آدمک برفی
سرش ازمن، تنش ازمن ،نگاه برفی اش از تو میان چاردیواری، شبیه آدمک برفی
وجودم برف بارید و زمستان حضورم را
نگفتی دوستم داری شبیه آدمک برفی
وطفلی...

خانه ای کوچک وزیبا
درجنگلی بزرگ
بادرختانی بلند وپوشیده ازبرف
به غیراز آدم برفی
که لبخندی برلب دارد
همه کنار آتش بخاری جمع اند
وچه شادمانه وخوشبخت سال نو را با هم
و در کنار درخت کاج تزئین شده جشن می گیرند
و بیرون دانه های بلورین برف آرام آرام...

زمستان آمد و یکبار دیگر موسم دی شد !
نبودی و بدون تو خزان بی عشق ما طی شد !

نمی دانم چه شد که آمدی ، اصلا چرا رفتی؟!
نفهمیدم که قلبم در کجا و عاشقت کی شد؟!

چه شبهایی که با یاد تو تنهایی به سر کردم
پس...

باز آسمان به پنجره ها برف می زند
انگار از نوازش تو حرف می زند

برف می شود رمزِ عشقِ ما،
و کسی نمیداند ردپایمان، روی جاده ای سفید نیست!
مسیر ما پروازست و بلندی
آسمان است و ابر
سفیدی ست و آرامش
و اشتیاق است و تعلق....

باد می وزید
درخت تکیده بود
کلاغ از روی شاخه پرید
انگار زمستان رسیده بود
.

اما
زمستان برای من
از چشمان تو آغاز شد
نگاهت که یخ زد
خنده هایم قندیل بست
و در دلم برف بارید
.

زمستان من
نگاه سرد تو بود

چشمهایم
آنچنان عاشق نگاهت میکند
دلم سربه زیر از این نگاه
فقط عاشقی
اصلا مگر میشود
دختر برف و زمستان باشی
و بی پروا جار نزنی
که بی بهانه عاشقی ...

پاییز این زیبای دل فریب با آن همه ناز و کرشمه عزم رفتن دارد.
چند صباحی دگر عاشقانه هایش را جمع میکند و می رود.
تا یلدا بیاید و دلبری هایش را برای یک شب هم که شده به رخ زمستان بکشد.
زمستانی که با سوزی از سرما و برف...

ننه سرما بازم تنهام بیا کم کم چهل گیسو واکن
بیاخاک کن بازلای برفو دردای دل دلگیرمارو
انگارهمه چی ازقبل هماهنگه و نورای رنگی رو برفا قشنگه
یه جورگوله ی برف میاد طرفت میگی میدون جنگه
بیادست منو بگیر الان سرده بزار جمع باشه بازحواسم بهت
باشی همه چی قشنگترمیشه...

پاییز آماده رفتن شده
تیک تاک رفتنش
را می شنونم
و زمزمه بر روی لبش
که زمستان خوبی در راه است
اما
اگر ...
تو با اولین برفش بیایی...

سلام زمستان

سلام روزهای ابری سرد که بوی پاکی برف را می دهید

سلام دلتنگی های عصرانه که فریادهای بی جواب کلاغ ها آغاز شب های بلند را در گوشتان فریاد می کشد

سلام آسمان خاکستری

سلام گنجشک های کوچک بی قرار که به باغچه ما برای ضیافت نان آمده...

با من قدم بزن......وقتی که دانه های برف آرام زمین را نوازش میکنند.. چه ترکیب زیباییست،وقتی که دانه های سفید برف بر روی موهای مشکی تو می نشینند و مرا محو تماشایت می کنند.... و زیباتر از آن ترکیب دستهای من و توست ، وقتی که فاصله ی بین انگشتانم...

برف می بارید
کنار پنجره ایستادی
رفتن مرا نظاره کردی
دانه های برف به دستان لرزانت که با من وداع می کرد می نشست
وهرگز نمی دانستی
سالها بعد
یک روز برفی
من در دستانت آب می شوم

چه نم نم می زند ساز نکیسا
حلول چله را در برف و سرما
در آغاز زمستان می نوازد
به عشق دختری با نام یلدا

بازهم در خیابان های زرد و نارنجی با گلوله های سفیدی
که از آسمان به زمین میبارد پوشیده خواهد شد،
ردپایی که مدتها باران نشُست،
به زیر برفها پنهان خواهد شد؛
ما دیوانه های به جا مانده از فصل زردیم،
که در سرمای سفید و دل یخ زده،
به امید...

این روزها که جهان لبریز از سیاهی ها شده است و
به هر سو که میرویم غم از سروکولمان بالا میرود
دلم یک برف سنگین می خواهد...
از همان هایی که روزهای مدرسه میبارید و از خوشی تمام مسیر را این پا و آن پا می دویدیم.
ببارد و تعطیل...

خزان آمد و دلبری کرد و در فکر کوچ
مهیا شو ای دل برای زمستان و برف

گنجشک هستم ، بر درخت تو غزل خوانم
بر سفرهٔ قلب تو من ، امروز مهمانم

از هیچ شعری بی تفاوت رد نشد چشمم
من تشنه هستم در پی اعجاز بارانم

هر روز من پاییز می بینم در این دنیا
من سالها در انتظار یک بهارانم

روزی مرا با سنگ...

برای آسمانی آبی، ابر کافی ست!
و برایِ زمینی برف گرفته، یک هم گام تا بی نهایت!
اما برای من، تو تمامِ این زیبایی هارا دارایی،
حتی اگر آسمان کِدر باشد و زمین عاری از برف!

نسرین هداوندی