بهانه هایم کمتر شد وقتی صدای بهار نوید قدمهای تورا به من داد بهار یعنی همین من تو ویک عاشقانه بی انتها...
بهار باور سبز یکرنگی ریشه و پاییز پشیمانی هزار رنگ بودن برگهاست!
بهار تنها بخاطر تو می آید می آید که دل من را بشوید و خاطره تو را ماندگار کند تو را در قاب پنجره ی نگاهم محکم کند و ببارد آری ... تو که نباشی این خنده ها به چه دردی می خورند و باران حال که را شکوفه باران...
موسم سبزترین فصل بهار است بیا نغمه ای تازه به لبهای هزاراست بیا غنچه لعل لبم شوق شکفتن دارد لحظه چیدن گل ازلب یاراست بیا دلم این مرغ پرآوازه عاشق پیشه باپر شوق به دامان بهار است بیا کوچه هاخلوت و خوابندهمه رهگذران دل پس پنجره بی صبروقراراست بیا جاده...
جوری بیا بهار تو را نبیند، خجالت بکشد آخر تو خیلی قشنگی! افشین صالحی
اینکه هنوز هم سین های هفت سین را قبل از تحویل سال با عشق کنار هم در سفره می چینیم؛ هنوز هم آخر سال ها نگران دل های اطرافیانمانیم که مبادا غبار غم گرفته باشد، بدو بدوهایمان برای اینکه همه چیز بوی بهار و پاکی بدهد؛ این ها نشانه های...
صد فصل بهار آید و بیرون ننهم گام! ترسم که بیایی تو و در خانه نباشم...
بهارم با لبخند تو کوک می شود بیا تا دلم شکوفه بزند...
میچسبد در این بهار کنارِ این شکوفه ها کنارِ باران های بی قرار و ناگهانی اش یک فنجان چای "بهار نارنج" که کنارش آدمی از جنس عطرِ اردیبهشت نشسته باشد...
عشق دوست داشتنی من پائیز گذشت و با صدای قدم هایمان روی برگ هایش هر روز خِش خِش کنان آهنگ عاشقانه می نواختیم حال بهار است و قرار است این پائیز که می رسد سه نفره روی برگهایش دوباره قدم بزنیم
به چشمانت که نگاه می کنم تمام زندگی و آینده ام را درون آن ها می بینم. رویای بودن تا ابد در کنار توست. در تمام آغوشت تمام اضطراب های من فراموش می شود. بیا ای یارِ همراهم... بیا آخرین روز، عید امسال را خوش بگذاریم اما گره در کار...
بهار من تویی همین که می آیی و قلبم بی تاب و سبک میشود به یُمنِ مقلب القلوب حضورت! آه محبوبِ شورانگیزم تنم ،و سینه ام؛ چه دلبرانه مست می شوند ؛ از سنبل های لوندو بنفش نگاهت! ای نابترین اتفاق! تو متولد میشوی در آبگینه های سبز نیازم از...
زیباترین روحیه ی سنتیِ ما، عشق به بهار و نوروز است؛ و ما مردم، علی رغم این همه مصیبت و مصیبت زدگی چه استعدادی برای زندگی و شادمانی داریم.
جهان، پی آمدِ عشق ست وُ عمر، دست آویز برای بهره وری ها از این گذر، برخیز! بگو به فکرِ چه هستی که بی هدف شده ای درست قسطِ دل ات را نمی کنی واریز! مگر قرار چنین ست زندگی، بشود- شروعِ صبحِ سُرور وُ شبی بلاآمیز!؟ هر آن چه...
کوچه ها را با دانه های برف آذین می بندند زمستانی سرد سرد حجم سرما ! ضربان قلب را می شمارد و من به دری تکیه داده ام که زنگوله های یخ آنرا پوششی دوباره داده اند آیا برای روییدن دوباره بهار می آید ؟؟؟
می توانی همۀ گل ها را قطع کنی ولی نمی توانی جلوی آمدن بهار را بگیری.
تو بگو دوستت دارم بهار می پیچد لای موهایم عشق شکوفه می زند ...
سالها دور بودی و حالا نزدیک شدی ای هم آغوش شب و روزهای من فصل بغض ها را گذراندیم ای تنت بوی بهار امروز با هم، بهار را تحویل می گیریم می خواهم خوشبختی را به گیسوانت سنجاق کنم تا دیگر بهار پایان غمگینی نداشته باشد
تو بویِ عید میدی بویِ سرکه یِ سفره هفت سین که صبحِ اول فروردین می پیچه تویِ خونه.. تو به رنگ قرمزِ ماهی تنگ بلوری، که دلِ آدم قنج میره وقتی نگاهش می کنه. . تو زمزمه یِ یا مقلب القلوبی، که به حَوِّل حالِنا اِلی اَحسَنِ الحال می رسه.....
و بهار می آید تا بگشایی دل و اندیشه بروی گل و زیبایی و نور پشت یک پنجره ایستاده یکی غنچه لب تا که زند بوسه به لبهای بهار و چه زیباست شکفتن ...
سوگلی بهار تویی درختان بیهوده بیدار شده اند...
بهار را ببین چگونه از خود می تکانَد برگ های فرسوده را ، تو هم جوانه ای بزن ، سبز شو بهار ادامه ی لبخندهای تو خواهد بود...!
تو اگر بهارِ من باشی ، دلخون هم که باشم ، لاله لاله برایت شکفته می شوم...
من آینه ام غبار دارم بی تو یک سینه ی بی قرار دارم بی تو من با تو فقط بهار را می خواهم با این همه گل چکار دارم بی تو؟
