متن لاله

مرا به یاد آور در میان خاک و چمن و لاله و باد
شاید معجزه ای شود
هوار دلتنگی ام در آن حوالی برزخ تو را بیابد

و بر گردونه شانس
سرم در مسیر باد بر شانه ات بیفتد
و دستانت را در لای گیسوانم حس کنم
وه که خیال...

شما که ادعایِ نوینِ پیمبری دارید
مگر رهگذری آیین تان نیست؟
چرا در چاه طناب می اندازید؟
شما که سوره ی السقوط را قرائت کردید
از ناله ی لاله ی گوشم چه می خواهید؟
رهایش کنید
رهایم کنید
رها...
«آرمان پرناک»

چه فرقی می کند
دنیا تو را پر داده یا من را.
جدایی حاصلش مرگ است
اگر از لاله، لادن را...

لاله ی قلبم،
داغِ عشقت را،
پیوسته نهاده است،
در احساسِ لاله گونِ خویش!
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب گل های سپید دشت احساس.

نگاه وحشی لیلی چه افسون کرد صحرا را
که نقش پای آهو چشم مجنون کرد صحرا را
دل از داغ محبت گر به این دیوانگی بالد
همان یک لاله خواهد طشت پرخون کرد صحرا را...

ای ابر چراست روز و شب چشم تو تر
وی فاخته زار چند نالی به سحر
ای لاله چرا جامه دریدی در بر
از یار جدایید چو مسعود مگر

میان سنگو سیم و کربن و آهن
همین که لاله را دیدی زیباست

-برشی از ترانه لاله را دیدن
-شروین حاجی پور

قبل ما لاله به خونین جگری شهرت داشت

بعد "تو" "لاله" به "دلداری" ما می آمد ...

صبح به سینهٔ لاله ها شقایق شکفته بود!

نکند پا برهنه شب تو بر لاله دویدی؟!

ارس آرامی

وزش باد شانه می زند
زلفان سبز رنگ تپه ها را

غرش پی در پی
می شکافد ابرهای تیره آسمان را

جاری می کند
ابر روی زمین سیلاب اشکهایش را

و زمین با بوی دلپذیرش
خبر می دهد سیرابی خود را

سرخی، آلاله، سپیدی نرگسان منتظر
ساز برگها، آهنگ دلنشین...

چه خوب دوست شده ام با گلها...

می دانم شب ها حسن یوسف
با محبوبه ی شب راز می گوید...

و اقاقی ناز و غمزه هایش را از نرگس های باغچه تقلید می کند
و لاله به جز قصه ی عشق نمی خواند
و از کاکتوس تنهاتر...
گل سرخ پژمرده...

مرا بخوان
شبیه فاخته ای تنها
که از قلب زمستان
لاله ها را
با پیراهن قرمز رویایی شان
عاشقانه می خواند..

تو اگر
بهارِ من باشی ،
دلخون هم که باشم ،
لاله لاله برایت شکفته می شوم...

لاله ام !
و باد ،
بر لاله ی من
قصدِ وزیدن دارد ...

حالا که مُرداد است
بیاویز پِچ پِچی از دهانت
بر آن لاله که دیده نخواهد شد،
سرخ چون داغی بر بالِ این پروانه
در بندِ زنجیری سرد

زواله یه
چوم بنام لاله سینه سر
هونکه شیر

آفتاب نیم روز/چشم بستم روی سینه ی لاله/شیر خنک

بی تو ای دل نکند لاله به بار آمده باشد
ما در این گوشه زندان و بهار آمده باشد

بوی گل نرگس؟
- نه،
که بوی خوش عید است!
شو پنجره بگشا،
که نسیم است و نوید است.
رو خار غم از دل بکن، ای دوست،
که نوروز
هنگام درخشیدن گلهای امید است.
بر لالهء از برف برون آمده بنگر،
چون روی تو، کز بوسه من سرخ و سپید...

می روم سوی خیال
تن به صخره می کوبانم!
از تنم...
هزار لاله می روید.