پاییز با عجله رفته بود. ما فقط به جای پاهاش رسیده بودیم که ریخته بود رو زمین. نمی دونم چرا اینقدر با عجله. هنوز وسط آبان بود، ولی به هر دلیلی رفته بود. با چشمای سرخ داشتیم باسرعت و گرد وخاک کنان از آخرِ طرقبه بر می گشتیم، تو ماشینِ...
زیبایی ارزشی ندارد. دائمی نیست. اگر زشت باشید بسیار خوشبختید. زیرا اگر مردم دوستتان داشته باشند، می دانید برای چیز دیگریست
همه ما منتظر هستیم یک نفر بیاید و زندگی ما را عوض کند و قهرمان دنیای ما بشود. چه کسی فکرش را می کند، با بیرون کردن آدم های نادرست از زندگی مان به اندازه ورود یک قهرمان خوشبخت بشویم.
از نژاد چشمه باش بگذار آدم ها تامیتوانند سنگ باشند... مهم این است که تو جاری باشی و از آنها بگذری خوشبخت کسی هست که شکوه رفتارش آفریننده ی لبخند برلب های دیگران باشد...
صبحها زندگی ام بوی جوانه ی ماش می دهد بوی گندمزار بوی طلوع صبحها بوی تو می پیچد در دلم در ذهنم در تمامِ هستی ام و مرا در مدار روزگار خوشبخت می کند
درِ بالکن رو باز کردم تا برم پیشش. سرشو برگردوند تا منو ببینه. گفت: +تو که می خواستی استراحت کنی سارا، چیشده که اومدی اینجا؟ یهو غیب شدی. نگرانت شدم. حدس زدم اینجا باشی و به پرنده ها سر بزنی تو این هوای گرفته ی عصر! +آها. چند روزه کارام...
ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﺁﻥ ﺷﺐ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﺳﺮﺕ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﺕ چقدﺭ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻫﺴﺘﻢ
پسرم ! همیشه گفته ام رفتارت را بسنج در سخن گفتن تامل کن درست را بخوان همنشین بد ممنوع! سرعت نداشته باش.... من به تو گفته ام حساب دخل و خرجت باخودت گفته ام شبها فلان ساعت..... خانه...!!! . توچه زود بزرگ شدی جان مادر من هنوز نگفته ام نشان...
باید خوشبخت تر از همه یِ مردانِ دنیا باشید, اگر یک دختری در این زمانه یِ وانفسا, همه یِ احساساتش را برایتان بریزد رویِ دایره یِ چشمهایتان, و همان جمله یِ "دوستت دارم" را با همه ی ترس و واهمه ای که از برخوردِ شما دارد, بازگو کند, و بخواهد...
اگر کسی را دارید که میتوانید با اون ساعتها حرف بزنید و کلمات را تمام نکنید, و او با شما میخندد, با شما گریه میکند, با شما ساعت ها غیبتِ عالم و آدم را میکند, و همه یِ حق هایِ دنیا را فقط به شما میدهد, کسی که وسطِ روزهایِ...
آدمها میگویند پاییز شده است،،، و اینگونه که برگها را زرد میبینند به زیر پا. ولکین من هنوز عطر شکوفه های یاسمن را حس میکنم وقتی که صبح با یاد تو از خواب برمیخیزم.. هر صبح سالی نو برای من تحویل میشود، و من چون کودکی ده ساله عیدم را...
نمی دانم در آسمان نگاهت چه رازی نهفته که از همان نگاه اول برایت تب کردم مرا مبتلا کرده ای به خودت درکویر سوزان قلبم عشق توجاری ست نگاه عاشقانه ات دریای طوفانی دلم را آرام می کند حرف های عاشقانه ات پرنده ی خیالم را به بام خوشبختی پرواز...
من دلم روشن است روزى تو از راه مى رسى کوچه عطر تو را مى گیرد دیوار گل مى دهد پنجره عاشق مى شود و خانه ام خوشبخت آن روز براى تمام خستگى هایم یک صندلى روبروى تو کافى ست . . .
خوبِ من! خوبِ اتفاقیِ من! فصلِ آرامِ روحِ یاغیِ من! با افق های روشنِ خوشبخت تو شدی نقطه ی تلاقیِ من از تبِ شانه هات باخبر است شهرِ موهای پرکلاغیِ من دوست دارد تو کوچه اش باشی چشمِ بی تابِ چلچراغی ِ من روح سیمرغ می دمی در من گنبدِ...
دلم میخواهد از هر چه "من" است،دست بکشم نه ناجیِ زندگی کسی باشم؛ نه شاعر؛ نه عارف؛ و نه هیچ چیز دیگر؛ این روزها تنها دلم میخواهد عاشق باشم... عاشقی خوشبخت که غرق در آغوش عشق زبانش از فرط خوشحالی بند آمده
من همان ستاره دور و کم نورم که سالهاست رو به تو چشمک میزنم...و...تو حواست به آن ستاره پر نور خوشبخت قطبیست...
محبوبم بیا کمی متفاوت باشیم...بیا قول بدهیم از فردا لابلای خبرها سرک نکشیم...بیا دیگر خط کش دست نگیریم و هر روز سطح بدبختی خودمان را در خاورمیانه اندازه نگیریم...اصلا بیا خودمان را بزنیم به بی خیالی...بیا فکر کنیم داریم در جزیره ای محصور در اقیانوس اطلس مثل انسان های نخستین...
\پنجره\ همیشه یک واسطه بوده واسطه برای به قولِ آنها نگاه کردن به کوچه ی خوشبخت واسطه برای دریافتِ نور واسطه برای از باران لذت بردن و خیس نشدن واسطه برای از هیاهوی تصادفات و دعواها دور نماندن و درگیر نشدن پنجره همیشه یک واسطه بوده برای دید زدن و...
بشمار ببین تا همین جا چند دست لباس پوشیدی با کدامشان به دیدار های خوب رفتی اولین قرار عاشقانه چه پوشیده بودی وقت جدایی آستین کدام یکی گریه کرد کدام بیشتر از همه بوی آغوش می داد کدام را هدیه دادی با کدامشان زیاد زیر باران بودی با کدام زمین...
همین که به چیزهایی که دوست داریم فکر کنیم، همین که برای خودمان دلخوشی های کوچک دست و پا کنیم، همین که یادمان نرود روزهای سخت تر از امروز را هم پشت سر گذاشته ایم، همین که خودمان را از ته دل دوست داشته باشیم، یعنی خوشبخت تر از خیلی...
چقدر می توانی خوشبخت باشی وقتی که می دانی کسی هست که تو را با همه ی آنچه که هستی دوست می دارد....!
خوشبخت ترینم، از وقتی که توپ نگاه تو در حیات من افتاد...!
کودکی! ای رویای قدیمیِ خوشبخت که در باغچه ات مهربانی می کاشتم گُلِ سرخ و میخک می چیدم شب ها ماه را به مهمانی می خواندم و نسیم، شادمانه به خانه ام سر می کشید رها بودم و موسیقیِ زلالِ عشق را برای ستارگان می نواختم و روزها زنبورهای زرّین...
همیشه با خودم فکر میکنم مگر میشود تو باشی و من خوشبخت ترین زن دنیا نباشم.... مگر می شود؟ و نگاه میکنم به راه دور و درازی که باهم از سر گذراندیم و به جاده ای که پیش روی ماست رفیق لحظه به لحظه و مدام همراه تلخ و شیرین...
