متن دلنوشته

به خاطر خودت می گویم

گاهی دستت را بگذار در دست کودک درونت بگذار ببرد تو را هر جا که دلش خواست

که یادت باشد زندگی شوخیه به اشتباه جدی گرفته شده ماست

آن روزها چشم بر هم زدنی رفتند
آن روزها ...
که معما در دستهای ما متورم شده بود
آن روزها که خنده ها را ...
از میان ستاره های مرموز می چیدیم
آن روزها که تمام شب را ...
به رنگ سپید در آورده بودیم
اکنون شب ها ...
به...

فردای روزی که باهاش تموم کردی
تصور می کنی گذشته و از ذهنت پاک کردی
به خاطرات فکر نمی کنی...
لبخند می زنی...
به زندگیت می رسی...
رو اهدافت تمرکز می کنی...
اما یواش یواش احساس می کنی یک حفره تو خالی داخل قلبت به وجود اومده که مدام بزرگ...

کاش اهل میمند بودیم...در سحرگاهی تاریک می زدیم به دل باغ کوچکمان...بعد تند تند غنچه های آفتاب نخورده محمدی را می ریختیم پر شال کمرمان...تو مست می شدی از عطر گلاب خام و بلند بلند شعر می خواندی...و من ریز و نخودی می خندیدم...کاش اهل میمند بودیم...خورشید که طلوع می...

✍می گویند از اردیبهشت بوی بهشت می آید، من نشانی اش را یافتم 👌
در همین نزدیکی... ،
همینجایی که صدای کوبه دارکوبها مستانه شنیده می شود ، علفها هم موزون می رقصند و گرگها در پی شاپرکها کمین می کنند...
راست گفته اند اردیبهشت را باید جرعه جرعه سرکشید🌸...

قشنگ ترین لبخند
عمیق ترین رازها رو مخفی میکنه
قشنگ ترین چشمها
بیشترین اشک رو ریختن
ومهربون ترین قلب ها
بیشترین دردو حس کردن

از قوی بودن خسته ام،
دلم یک شانه می خواهد
تکیه دهم به آن و بی خیال همه دنیا
دلتنگی هایم را ببارم...

قامتش قامت انسان نبود !
قدش به سرو می ماند ، شانه هایش سترگ و پهن ،
ردایی سپید و بلند بر تن داشت
و دو بال روی شانه هایش سنگینی
می کرد ...
چهره اش چون ماه می درخشید و
خورشید در نگاهش جاری بود .
پلک که می...

من دخترم !
دختری از تبار ظرافت
دختری که اگر صدایت از حد معمول بالاتر رود،اشک هایش میریزد
من دخترم!
دختری که دنیایش، آن پیراهن صورتی آستین پفی است ؛
من دخترم !
دختری که، جانش می رود برای آن لاک های زردِ قناری و صورتی ِگلبهی
من دخترم !...

چه فرقی می کند
فصل پسته باشد
یا دانه های درخشان برف
اصلا آسمان خورشید نداشته باشد
سه شنبه باشد یا جمعه
وقتی پشت چراغ یک چهارراه ایستاده ای
رنگش چه مهم است!
سبز کبود
یا قرمز لاله گون
کسی وقتی منتظرت نیست
فقط باید بروی

یه وقت هایی ذهنت خالی از هر چیزیه...
من الان تو همین موقعیتم.!


مبینافرزاد

شایعه کرده بودند که عاشق شده ام.
میگفتندعجیب دوستش دارم.
عجیب مهربان است.
آنقدرحرف دلم میان مردم پیچید،که خودم نیز غریبانه عاشقش شدم....
درهرلحظه ای،درهردم وبازدمی،بااونفس می کشیدم.
بااومی خندیدم.
نمی دانستم عشق راهردوبایدزندگی کنند.
حال من عاشق بودم واودرفراموشی من سِیرمیکرد.
.
.اصلاهمه اش تقصیراین مردم است.
من عاشق...

بوی اردیبهشت می آید در این حوالی...
بوی لوس ترین دختر بهار...که لای موهای فرخورده ی خرمایی رنگش عطر شکوفه های گیلاس است و از چشمهای سبزش شیطنت میبارد...
خلاصه که آب و جارو کنید راه را برایش...
این دخترک لوس بهاری دلش به نازکی شیشه و قهرش به سختی...

خسته ام
درمانده ام
پریشانم...
هزاران حرف در گلویم مانده
که نه بر زبان می آید و
نه رهایم می کند...
بُغضی نهفته همچون سدّی محکم در گلو دارم
که حتّی به سیلاب اشکهایم نمی شکند !
مُرده ای متحرّکم که گویا
برزخش دنیاست و تاوانش زندگی کردن !
چون...

روزگار بالا و پایین دارد
خنده و اشک را به روزها و شبهایمان می دهد
آفتاب را در آغوشمان می گذارد
ماه را به چشمانمان هدیه می دهد
ولی دل گرمی میخواهد
ثانیه های بیداری مان
تا دستانمان یخ نکنند
و دلمان نپوسد
و گرنه همه اش می شود عادت...

زنها نه به فکر شاهزاده ی سوار بر اسب هستند
نه تاج بلورین می خواهند
حتی دوست ندارند
شیرین قصه ی کسی باشند
که به خاطرش به جان کوه می افتد
آنها فقط مردی را می خواهند
که با دستهایشان آشنا باشند
و به آنها اطمینان دهند
که نااُمیدشان نمی...

ما همان ارغوان شعرهای ابتهاجیم
رویا بافتیم
تا زنده بمانیم
به همان نیم ذره ی اندک امید دل بستیم
در حالی که بیرون پنجره خبری نبود
جز گذر ساده ی ایام
حالا،دل خون شدگانی شده ایم
که هر لحظه فقط خود را لعنت می فرستیم.

الان که دارم به صدای طنین اندازت گوش می دهم.
گویا جریان آرامشی ناب را به روح و روانم وصل کرده اند.
می گویند: اگر با صدای دلبر آرامش بگیری و خوابت بگیرد، تو یک عاشق واقعی هستی.
حال که دارم به صدای دلنوازت گوش می دهم، درحالیکه تو برایم...

روزها میگذرند
و من هر روز...
دنیا را بیشتر میشناسم،
عاقل تر می شوم
و محتاط تر... نمیدانم
شاید فقط ترسوتر میشوم... اما این را میدانم که...
دیگر کمتر رویا میبافم،
دیرتر آدمها را باور میکنم،
کمتر از زشتیها تعجب میکنم،
و
بیشتر احساساتم را نادیده میگیرم.

روزها میگذرند
و...

نیاز داشتم برای مدت کوتاهی نباشم، مدتی اطرافم را دیوار بکشم تا ببینم چه کسی نبودم  را میفهمد.
نیاز داشتم مدتی به کسی فکر نکنم، نگران کسی نشوم، دلتنگ کسی نباشم...
نیاز داشتم کمی با خودم کلنجار بروم.
نیاز داشتم فقط برای مدتی تنها باشم...
این نبودن، فراموش شدن را...

زن هایِ عاشق مردی با قدِ بلند نمی خواهند..
مردی می خواهند که از ارتفاعِ دلتنگی شان نترسد..
زن هایِ عاشق مردی با شانه های پهن نمی خواهند..
مردی می خواهند که تویِ کلافگی ظهرها لبخند هایِ پهن بزند..
و شانه ای هم اگر هست انگشت هایِ مردانه اش باشد...

در میان این حجم از اجتماع و هیاهو
در درون اما هریک تنهاییم
آدم هایی که یکدیگر را یک به یک دیگر از یاد برده اند
آدم هایی که از آدم بودن فقط اسمش را به یدک میکشند و از رسمش چیزی را بلد نشده اند
آدم هایی که دیگر...

و روزی که آدمها
یکبار برای همیشه از چشمانت می افتند ..
مهم نیست نسبتشان چقدر نزدیک است یا چقدر دور
مهم این است که تو تا ابد هیچ حسی به آنها نخواهی داشت
و این آغاز یک راهِ طولانی ست .. !

با نام خالق مهربان


میدونی تهِ دل کجاس؟

تهِ تهِ تهِ تهش...

همونجا که می رسی به خودت، خودِ واقعیت..

بعضیا دلی هستن، اونا به قعر دلشون رسیدن، اونا عمیق میبینن، عمیق میشنون.

هر چه قدر عمیق تر، دلی تر

آدمهای دلی قفل دلت را باز میکنن، ساحره نیستن ......