متن زمستان

می بوسمت چنان گرم
که زمین
تا پایان حیات
رنگ زمستان
به خود نببیند.

جایی برای من کنار بگذار

در یلدای امسالت؛
در فالِ حافظت؛

پاییز که گذشت...
جایی برای من کنار بگذار

در تقویم "زمستانت"....

سرگردانی من از آنجا آغاز شد که تو عطر نارنگی گرفتی.
برگهای خزانت را که به شاخه های طردت وصله زده بودم، یکی یکی رها کردی .
موهایت را شانه زدی .
گیره ی فصل پنجم را بر گیسوانت نشاندی.
خاموش شدی و در سکوتت موسیقی یکنواختی را زمزمه کردی...

زمستون که می رسه انگار زمین عاشق تر میشه...اینو وقتی فهمیدم که رو چمن ها دراز کشیده بودم...بر خلاف هوای سرد، قلب زمین داغ داغ بود..چمن های یخ زده خودشون رو پهن کرده بودن تو آفتاب ظهر و زمردی تر از هر فصل دیگه می خندیدن....درخت چنار برهنه قامت ایستاده...

چشمهایم
آنچنان عاشق نگاهت میکند
دلم سربه زیر از این نگاه
فقط عاشقی
اصلا مگر میشود
دختر برف و زمستان باشی
و بی پروا جار نزنی
که بی بهانه عاشقی ...

پاییز این زیبای دل فریب با آن همه ناز و کرشمه عزم رفتن دارد.
چند صباحی دگر عاشقانه هایش را جمع میکند و می رود.
تا یلدا بیاید و دلبری هایش را برای یک شب هم که شده به رخ زمستان بکشد.
زمستانی که با سوزی از سرما و برف...

زمستانی که شش دانگش
را سّند زده ام به گرمای نگاهت به آواز ِسکوتت
به اشکها و لبخندهایت به آغوش ِ امنت برای من
در آینه ی ایامی که به کام دلم میچرخد!
پرشور ؛
مهربان ؛
همراهم بمان
بی ریا و بی همتا
زمستان فصلی که پایان تمام تردید...

سردترین فصل سال زمستان نیست!
آغوش کسی ست که جسمش در کنار تو
و فکرش جای دیگری نفس می کشد!

یلدا جان تنت چه عاشقانه و پرتپش
در سجدگاه سفیدرنگ برف تعبیر رویایی
یک فصل زمستان را وضو می گیرد!
مرا دریاب یلدای غزل پوش
در خاطرِ کوچه پس کوچه های زندگی تا جان بگیرم از قصه های برفی دیروز تا دل خنده های ساده ی امروز!
با توام خودخودِ...

و زمستان را دوست می دارم
پالتوی خزدار میپوشی
چکمه ی بلند پایت میکنی
موهایت را زرد روشن ...
وای موهایت
وای موهایت ....

پاییز آماده رفتن شده
تیک تاک رفتنش
را می شنونم
و زمزمه بر روی لبش
که زمستان خوبی در راه است
اما
اگر ...
تو با اولین برفش بیایی...

سلام زمستان

سلام روزهای ابری سرد که بوی پاکی برف را می دهید

سلام دلتنگی های عصرانه که فریادهای بی جواب کلاغ ها آغاز شب های بلند را در گوشتان فریاد می کشد

سلام آسمان خاکستری

سلام گنجشک های کوچک بی قرار که به باغچه ما برای ضیافت نان آمده...

انار سرخ قلبم را
دانه دانه می کنم
تا پاییزم شادمانه بدرقه شود
و زمستان سپید مرا بیاراید..!

پاییز دلتنگی هایش را جای گذاشت
تا عروس زمستان را با دوست دارم ها
به حجله ی سپیدی ببرد

یلدا سرگذشت غم انگیز دختری ست که یک دقیقه بیشتر تنها ماند تا زمستان به عشق پاییزی اش برسد.

میدانست
شلاق زمستان چه میکند !
با تن لخت میدانست اما اعتنا نمیکرد ؛
به ناز و ادای نارنجی برگ ها درختی که دل
در گردی شکوفه ی بهار نهاده بود ...

دلم پر شده از غمی شوم.
نفس هایم از شدت سرما یخ زده.
نمی دانم در کدام زمستان جا مانده ام!
چشمانم مانند لایه ای پر مه و غبار بر روی آیینه نشسته... .
اما خوب می دانم که دلِ من تنگ شده که نه می خندد و نه می...

چه نم نم می زند ساز نکیسا
حلول چله را در برف و سرما
در آغاز زمستان می نوازد
به عشق دختری با نام یلدا

باران ببارد.
هوا سردتر شود.
برگ ها همه بریزند.
اصلا زمستان جای پاییز بنشیند.
تو باشی
دلم گرم است
مثل آفتاب نیمروز تابستان.

فاطمه صحرایی

می خواستم
در این پاییز
قلبم را لبریز کنم از عطر بودنت
و عاشقانه هایم را غزل غزل برایت بخوانم
تا تپش های قلبم
خواب شب های پاییزی ات را ستاره باران کند
می خواستم
دلتنگی هایم را به باد بسپارم
خورشید را به دستانت هدیه کنم
و در هیاهوی...

حیف است این همه ابهت به یغما برود
رنگ های زیبا و گرمت به تاراج سرما برود

گرچه شعرسپید می بارد ازنفس های زمستان
حیف است این همه رنگ زیبا از دنیا برود

تابستانی ام و نیستم از تبار حضرت پاییز
حیف است عطر باران پاییزی با جفا برود

درانجماد...

صدای یلدا می آید ،
میشنوی ؟
زمستان با آن دامن سفید و مروارید مانندش
پاییز را کنار میزند !
گویی پیوند عاشقانه ایی بسته است .
آذر
دختر ته تغاری پاییز
چمدان برگ های زرد و نارنجی رنگش را بسته است و هر ثانیه دور می شود .
پاییز،...

خزان آمد و دلبری کرد و در فکر کوچ
مهیا شو ای دل برای زمستان و برف

اینجا دگر پائیز، رنگِ زردِ خود نیست
اینجا کسی دیگر به فکر دردِ خود نیست.

اینجا بهارش رنگ دیگر دارد انگار
همراه باران هم هوای سردِ خود نیست.

اینجا دگر آتش در اوج فصل سرما
پاسوزِ آن بیخانه ی شبگردِ خود نیست.

آخر چه کردی ای وفا با زندگی ها...