مردی که امروز عاشقش میشی زن های زیادی ازش متنفرن! زنی که امروز دوس داشتنش رو کشف میکنی و زندگیت رو زیبا می کنه پارسال زندگی مرد دیگه ای رو نابود کرده! سربازی که توی سنگر تو نارنجک می ندازه و منتظره صدای تکه تکه شدن بدنت رو بشنوه توی...
زندگی منشوریست در حرکت دوار که گاه صورتش سرخ و سفید است و گاه سیاه و کبود.... خوشا روزی که صورت عروس پیشانی سفید زندگی خجل از محبت سرنوشت سرخ و سفید باشد و امان از روزی که صورت خونبس بخت برگشته زندگی دردمند از دست سنگین سرنوشت سیاه و...
این روزا زندگیم به رنگین کمان میماند... رنگین کمانی که در آن نه خبری از احمر و اخضر و ارزق و اصفر نگار ابر ها است و نه خبری از طراوت لبخند آسمان... رنگ رنگین کمان زندگی من تاری روز هایم است که به سیاهی شب هامیماند... سرخی چشمان خیس...
برمی خیزم پنجره را باز میکنم در نبودنت تمامِ خورشید و "صبح" را به ضیافتِ خانه دعوت می کنم. باید بی تو به رقّت باریِ... زندگی، گردن خم نکنم.!
هی مثل زخم میشکفی روی زندگیم پاییزِ زعفرانیِ افتاده از دهن
زندگی پر از زیبایی های کوچک است که تحمل رنج ها را آسان تر می کند. شاید کمی دیر اما یک روز خواهی فهمید گاهی فلسفه ی رنج کشیدنمان در دیدن و پیدا کردن باارزش ترین چیزهاست. تمام آنچه که چشم ها قبل از لمس سختی قادر به دیدن و...
یاس ها و مریم گلی های باغچه ی سرزمین "صبح "چه دلبرانه ،رایحه ی خوش ِبودن را دست به دست باد میدهند و با کرشمه؛ گره از چین و شکن پلک ها، باز میکنند ،وقتی ک تو با عشق ب زندگی "سلامی دوباره میدهی☆
توصیف نشدنی قلبم آواز طبیعی پرندگانِ چشمانت قلقک می دهند هر صبح خواب را از چشمانم! درست آن هنگامی که با رَدِ نگاهت برگونه هایم لبخند می کشی و زندگی را قطره قطره جاری می شوی به زیبایی در جانِ آغوشم! وآرام آرام در حیاط خلوت گوش هایم آواز دوست...
فقط در شرایط بحرانی زندگیت متوجه می شوی چه کسی کنار توست و چه کسی مفابل توست کسی که در کنارت می ماند حتی اگر از خونت نباشد همخون توست
کرونا همه دنیا را درگیر کرده است اما من غرق در صدا و حرفهای توام بیخیال از هیاهوی مرگ و بیماری من با تو زیبایی زندگی را میبینم اخبار هشدار مرگ میدهد وفاصله چند متری را توصیه میکند اما من بدون فاصله از تو غرق در آرامشم دنیا با کرونا...
هربار که نِگاهت می کنم، جمله ای آشنا، به ذهنم خطور می کند: در این سرزمین، چیزی هست که ارزش زندگی کردن دارد...
دکتر قاطعانه گفته بود "شما دو تا با هم...هرگز نمیتونید صاحب فرزند بشید...." همه یِ فامیلُ این یه جمله ریخت به هم.... اون طرف یه عده آدم نشسته بودند پایِ دوختُ دوزِ زندگی ما و این طرف ما دو تا سرِ جنگ بودیم با منطق و دلِمون.... میگفت: من هیچی.......
محبوبم بیا کمی متفاوت باشیم...بیا قول بدهیم از فردا لابلای خبرها سرک نکشیم...بیا دیگر خط کش دست نگیریم و هر روز سطح بدبختی خودمان را در خاورمیانه اندازه نگیریم...اصلا بیا خودمان را بزنیم به بی خیالی...بیا فکر کنیم داریم در جزیره ای محصور در اقیانوس اطلس مثل انسان های نخستین...
آرام بگیر! گاهی باید یک دایره بکشی و بنشینی درونش بگذار به حال خودش زندگی را و هیاهوی آدم ها را... بنشین کنار سکوتت و یک فنجان چای به خودت تعارف کن...
روزی نبودی ، حالا هستی و روزی نخواهی بود پس زمان را اندازه نگیر و همین لحظه را زندگی کن فاصله ی بین همین دو نبودن را ... هر چیز که می خواهی را به بعدها بسپار اما از کنار رنگ ها، عطرها، لبخندها دلخوشی های کودک درونت و عزیزانی...
خدایا ما را به خوشی های معمولی زندگبمان برگردان آنقدر معمولی که فقط حال دلمان خوب شود مادر بزرگ با چارقد سپید و پیراهن گل گلی زیبایش بدون سمعک با آرامش خاطر سریال سالهای دور از خانه را نگاه کند مابینش برای اوشین دل بسوزاند و مادر شوهر بدجنس اوشین...
وقتی کسی رادوست میدارید بگذارید از ته دل نباشد ته دلتان را برای خودتان نگهدارید برای روز مبادا برای لحظه ای که تنها میشوید و دلتان یک جای بی خاطره می خواهد دست نخورده فارغ از هرکس و هرچیزی بگذارید یک قسمتی از شهر .پارک کافه ها فقط و فقط...
این بار تماس ویدیویی نگرفته بود، نمی خواست چشم های پف کرده اش را مادرش ببیند اما هیچ جوره نمی توانست بغضش را از پشت تلفن پنهان کند. می گفت دلم را خوش کرده بودم به تکنولوژی که هزاران کیلومتر فاصله را از میان برداشته، هر روز می بینمتان، گوشی...
دوست داشتم با تو در باران قدم بزنم بدون چتر بدون کلاه بدون بارانی بدون کفش برباران راه برویم آنوقت باران هم مثل ما عاشق شود و دست در دست زمین دنیا را بچرخد می دانی دنیا گرد است بیا باهم دنیا را دور بزنیم قبل از اینکه زندگی ما...
دوباره صبح ؛ یک شروع تازه زمانی برای با هم بودن مهرورزی را دوره کردن از زندگی لذت بردن گل خنده بهم هدیه کردن ...
قطار عمر می گذرد به شتاب ولی ز کجا بگذرد؛ ز سبزه زار و دشت و ز کوه، کویر یا که بیابان همان تفاوت است از گذار زندگیهامان ...
اگر میتوانستم، نیمی از عمرم را به تو هدیه میدادم تا در خیالم حتی، پرسه زن خانه ای نباشم که بی حضورت رنگ آرامشی به خود ندارد.تو آخرین امیدی به وقت ناامیدی که هیچگاه از دست نمیرود و فراموش نمیشود. فکر میکنم آدمی هرچقدر بزرگتر میشود، به همان اندازه یا...
جرات کن و همانی باش که با آمدن پاییز، دست در دستِ باران می بارد می رقصد و هوایش را به هوای آسمانی گره میزند که چیزی جز پاکی و رهایی در آن پیدا نیست، آخ که پاییز جان میدهد برای دوباره ایستادن، دوباره آرام شدن.جرات کن و همانی باش...
وقتی تو راه های پرپیچ و خم زندگی مثل یه کوه روبروی تموم ترس هام ایستادی و من پشت گام های بلندت آروم آروم راه میرفتم تو دلم هزار بار بهت افتخار کردم.وقتی هرجا نشستم دیدم و شنیدم از شجاعتت،تو دلم هزاربار بهت افتخار کردم.وقتی تو چشمای پر از ابهتت...
