متن شاعر: زهرا حکیمی بافقی

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ

دمیده عطر تو، در لابلای شهر
همه، کوچه به کوچه؛ هرکجای شهر

به دل ها، گشته جاری، شورِ ذکرِ تو
همه ساعت؛ درونِ لحظه های شهر

فضای پاکی و مهر و وفا گشته
فضای سینه ی پُرهوی و های شهر

معطّر، از گلِ یادت شده، هر...

صدای نوحه ها، می آید ای دل!

غمی، در حسّ ما، می آید ای دل!

سرای سینه ها، آکنده از غم؛

شهید از کربلا، می آید ای دل!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

دمیده باز هم بوی محرم؛

شده جاری به هرجا اشکِ ماتم؛

گلِ احساسِ جان ها گریه دارد؛

همه، گُل دشتِ دل ها گشته دَرهم!

زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل گویه های بانوی احساس.

همه، احساسِ دل، پُرشور و شِین است؛

دوباره، ماتمِ مولا حسین است؛

شده، سرچشمه های شادِ دل، خشک؛

چرا که اشکِ غم، جان را در عِین است...

زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل گویه های بانوی احساس.

هوایِ گریه باز از نو، در عِین است؛

تمامِ قامتم، از غم، چو غِین است؛

گلِ احساسِ جان گریان شده؛ چون:

عزای مردِ حق، مولا، حسین است...

زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل گویه های بانوی احساس.

چو شد پاره دلی که از عطش می سوخت،

نگاهِ حسّ جان را بر محرّم دوخت؛

یقینا هر که آزاده ست، می داند:

حسین بن علی، آزادگی آموخت!

زهرا حکیمی بافقی (الف احساس) 

رسول حق

چو دستانت برافراخت،

بنای مهربانی

در جهان ساخت...
شاعر: زهرا حکیمی بافقی

نم نمک، آمده ای سوی دلم با دلِ خود؛

تا کنی بسترِ احساسِ مرا منزلِ خود؛

شور بخشید دلت بر دلِ من؛ بانمکم!

کرده بزمِ دلِ من را دلِ «تو» محفلِ خود!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

🌿❤️🌿

زیباست گلی که: دلِ «تو» هدیه نمود؛

هر برگِ گلت، آیه ی عشقی بِسُرود؛

یک دفترِ صد برگِ پُر از مهر و وفاست؛

کز هر طرفش می شود احساس درود!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

🌿❤️🌿

نباشد، جفای وفا، باورم

نگردد، به غیراز، صفا، در سرم

از احساسِ شورش مدارِ جنون

شرربار شد، ریزشِ ساغرم

زهرا حکیمی بافقی، (الف احساس)

🌿❤️🌿

نباشد، جفایت؛ «گلم!» باورم

نگردد، به جز، مِهرِ «تو»، در سرم

از احساسِ پاینده در جامِ دل

تو سرشار کن: کام و هم، ساغرم

زهرا حکیمی بافقی
کتاب دل گویه های بانوی احساس

نرنج ای دلم! از کسی و، نرنجان کسی را؛
که دنیا ندارد دمی، ارزشِ غصّه خوردن؛
چنان زیست کن؛ تا: نباشد دلی، دل خور از تو،
و نامِ نکویت، بماند به جا، وقتِ مردن!
زهرا حکیمی بافقی،
شعرهای انرژی مثبت.

نهانِ جان شده، قاموسِ احساس؛
بخوان آن را کمی با قلبِ حسّاس؛
پسندیدی، اگر، گل واژه ای را،
از آن شادی نما؛ چون دشتِ ریواس*
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب: دل گویه های بانوی احساس.
*پ.ن:
خاصیتِ ریواس، فرح بخشی است.
🌺❤️🌺

قلبم به هوای تو زند شورِ نفس؛
حسّم به جز از «تو» نکند میل به کس؛
زیباست نگاهی به دلِ من که فقط،
محتاجِ نگاهِ دلِ «تو» باشد و بس...
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.
🌺❤️🌺

از چه بیزاری؟
تو خدارا داری!
او نیازهایت را بس!
رازهایت را بس!
اوست تنها کس؛
که می داند؛
و می خواند؛
ناگفته از طرز نگاهت:
رازهای مگوی دلت را؛
تکیه بر او بکن!

زهرا حکیمی بافقی
کتاب صدای پای احساس💥

چقدر این دل هوای سرد دارد؛
هوای پر ز خاک و گرد دارد؛
ز بس شبنم چکاند احساس قلبم،
دلم شب بوی زرد درد دارد...
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

در سکوت دل خود، داد زدم؛
داد دل، یکسره فریاد زدم؛
بس که احساس دلم، درد و غم است،
مشعل غم، به ره باد زدم...
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

اگر دنبالِ حرفِ دیگرانی،
شوی محزون به هر نیشِ زبانی؛
رها کن بغضِ بی جا را؛ ببین که:
رسی تا منتهای شادمانی...
زهرا حکیمی بافقی
شعرهای انرژی مثبت

🌺🌺🌺

اگر دنبالِ حرفِ مردمانی،
دلت غمگین شود، با هر بیانی؛
رها کن حرف مردم را؛ که تا تو،
رسی تا قلّه های جاودانی...
زهرا حکیمی بافقی
شعرهای انرژی مثبت

🌺🌺🌺

روزی، من و تو، با هم، رفتیم به باغ🌳
آویزان بود، رو درختی، یک زاغ🌳
گفتی تو که عبرتِ کلاغان است این🌳
من سوخت دلم، به حالِ آن بچّه،کلاغ🌳
زهرا حکیمی بافقی
(الف احساس)
🌿🌳🌴🌿

در باغ قدم زدن بسی زیبا بود🌳
حسّی به میانِ گلِ جانِ ما بود🌳
آن منظره ی دار و درخت و، استخر🌳
در قابِ نگاهِ من، پر از رویا بود🌳
زهرا حکیمی بافقی
(الف احساس)
🌿🌳🌴🌿

تب های من، پُر از، بهانه ی عشق ست!
لب های من، پُر از، ترانه ی عشق ست!
شب های من، پُر از، ستاره ی احساس؛
دنیای من، پُر از، جوانه ی عشق ست!
زهرا حکیمی بافقی (کتاب دل گویه های بانوی احساس)

فریاد کن، حسّ تبی، با دلِ خود!
پرواز کن، تا تپشی؛ تا دلِ خود!
وقتی، دلت، می تپد از، بلبلِ مِهر،
در یاد کن، یا تبِ گُل؛ یا دلِ خود!
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس

تو وُ، حالِ پُر از، احساسِ مبهم؛
تمامِ لحظه هایت، غرقِ ماتم؛
عسل بانو! چه طعمی دارد این عشق؛
که با دل می چشی، آن را، دمادم؟!
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس