متن عاشقانه

سرد استُ
آسمان میبارد
زیرِ باران راه رفتن
عالمی دارد
اگر یار باشدُ عشق باشدُ
خاطره بازی
آگرین یوسفی

من شبیه خاطرات یک اسیر جنگی ام
واقعیت داشتم اما کسی باور نکرد

شعر من را پیش او میخوانی و حظ میکنی
شعر را میفهمی اما عشق من را...آه نه

سینه ام دفتر شعری است که پاشیده ز هم
بند هایش شده ابیات نبودن هایت ...

من یه داستان عاشقانه با تو می خوام.
اینو می خوام.
با تو زندگی کنم.
یه داستان عاشقانه با تو.
با تو برم.
با تو توی یه خونه حبس بشم.
اینو می خوام.

ای کاشکی، با دل بفهمیم این که بی شک:
با عشق، غرقِ گُل، فضای زندگانی ست!

در بسترِ همواره مهرانگیزِ احساس،
امّیدواری، جان فزای زندگانی ست!

شاعر: زهرا حکیمی بافقی (برشی از یک غزل)

رویایِ من همیشه
پاییز است سردُ بارانی
بهانه ای
برایِ آمدن در آغوشَت
زیرِ چترِ سیاهَت
گرفتنِ دستانَت
قدم میزنیم
کوچه یِ خیال را که
انتهایَش به بوسه
ختم میشود.
آگرین یوسفی

چهار سال از رفتنت میگذره
هنوز بعد از چهار سال، انتخاب قلبم فقط
تویی و کسی نتونست جای تو بگیره

بودن گاه گاهت
چه عاشقانه به آغوش می کشد
منِ خستهء ِ درمانده از زندگی را....
و نبودنت نیز
چه بی رحمانه
به دارم می زند هرشب.....
امان از قدرت این عشق
که من
هر صبح ،
دوباره
بر می خیزم و..
نفس میگیرم
و آغاز میکنم
دغدغه دوست داشتنت...

تماشایی ترینم
بیا تا ببینمت
من از فعل های سوزان نبودن می ترسم
بگذار پناه ببرم به امن بودن تو
این حجم سنگین از نبودن ،
جا نمیشود درون باغچه قلب من
کاش بدانی که تنها با یاد تو خارهای زندگی را وجین می کنم
و هرروز شاخه گلی در...

زنی که با صدای آب ماهی میشود
و تصویر جنگل قناری اش می کند بر شاخسار
زنی که با ترانه ها همسرایی می کند
مانوس است با شعر با لبخند با عشق با عرفان
و با خودش ، با خودش....
و نمی ترسد از گذر بی رحم عمر
زنی که...

از آن زمان که به تو دل دادم
جهان دگرگون شد
و تو
بدل به خواب و رؤیا و بیداری من شدی،
امان از اشتیاقم برای تو...

_سهام الشعشاع
_سودابه مهیجی

خوشا اِی بادبادکِ عاشق
میچرخیُ میرقصیُ آزاد
عشق در آغوشت پرواز میکند.

آگرین یوسفی

همیشه در برابرم نشسته ماهِ روی تو
مرا به حرفِ عاشقانه خواب کن
زمانه را به کامِ من شراب کن
بمان که ما برای هم از این و آن گذشتیم
من و تو پایِ عشقِ هم از این جهان گذشتیم...

برشی از ترانه

کنار تو عشق هست
زندگی توی بهشت هست
بوی تو بوی فرشته ست
چشای تو ماهه
جون می گیرم تو نگاهت
حسابت از دنیا جدائه...

_برشی از ترانه

.

ابدی من
شب را به تاب گیسوانم بنواز
صبح را به نوازش نگاهم برسان
صدایت را به رگ گردنم بلرزان
شبنم نشسته بر روی گونه ام را
به قلبت جای بده
اه را از سینه ام بگیر
نگاهت را به جزر و مد دریایی
نگاهم طوفان کن
شناورم کن در...

لیلی
آغوشت را بگشا...
باخته ام تمام زندگانی ام را در
دوزخ نگاهت!
آرامم کن در تلاقی دستانت...
سنجاق کن مهرم را در قلبت و
رام کن دوست داشتن را در نقره ای مهتاب نگاهت
مجنونِ توام
بسان بهاری که بی شکوفه هایش هیچ است
✍️هدی احمدی

چه فاصله ای است لایتناهی میان......

خواستن و نرسیدن......عشق و نفرت.......

مرگ و شهوت.
وچقدر به هم نزدیکند....نرسیدن وخواستن.........
نفرت و عشق.......

شهوت و مرگ.

و ما متحیر مانده ایم میان فاصله ها و 

فرسنگ ها......دورها و نزدیک ها و.......

رنگ ها و زجر ها....

و سکوتی مبهم و مرموز...

دلیل   حال  خوب  من ..  فرشته ی   زمینی ام

چه خوب شد که آمدی، صاحب قلب و روح من

سجاد یعقوب پور

وقتی تو هستی
آسمون پر از نوره
غم از قلبم هزارون سالِ دوره
الهی نشکنه قلبِ من و تو
که هر کی عاشقه
قلبش بلوره...


_برشی از ترانه قدیمی

دل عاشق بعدتومحکوم به شکسته چه میشدکه دوباره برگردم به گذشته

مگه میشه دوست نداشت مگه میشه تورونخواست به اندازه ای خوبی که دلم واسه توجون میده

اصلا مرا چه به سیاست های عاشقانه!
من از عشق همانقدر میدانم که باید دوستت داشته باشم...♡
نه از صبوری چیزی میدانم وَ نه از اِفاده های زنانه چیزی در چَتته دارم.
من آنقدر ساده ام که حتی نمیدانم چطور بدون دعوا و غُر زدنهای از روی دلتنگی با دلم...

اگر هشتادساله هم بشوم باز مثل جوان ها دوستت دارم.
اگر هزار سال دیگر هم به دنیا بیایم باز دوستت دارم.
اگر باد هم خاکم را ببرد و هیچ بشوم باز هم دوستت دارم.


_برشی از نامه ی فروغ به گلستان