متن عشق

گاه گاه که دلم هوایت میکند
نه شعر میتواند تفسیرت کند نه داستان .
ای عزیز ترین لبخند شب های تاریکم
تو بگو
چگونه این لبخند کشنده ی درد را برایت بسرایم
تو بگو ،سکوت نکن ، حرفی بزن
تو بگو چگونه این پنجره ی در انزوا را روشن کنم...

آدم وقتی معشوق خود را از دست میدهد
تازه عاشقانه هایش شروع میشود
و این چنین است که سالهاست برایت مینویسم
بی آنکه بدانم میخوانی یانه......

عزیز حسینی

و عشق، دوست داشتن کسی نیست که نزد توست
گاها منتظر ماندن برای کسی است
که نخواهد آمد.

_جان یوجل
_برگردان: فاطمه جعفری

آرزو میکنم هرگاه پنجره دلت رو ب عشق باز شد..

هیچ بادی نتواند پنجرهای دلت را بلرزاند..


نویسنده:سرکار خانم المیراپناهی درین کبود
دانش اندوخته ی علم روانشناسی


.

    می خواهم
    سقف  باشم
    برای  خانه ی  دلت
    که  چکه  کند از  من
    قطرات  عشق
    تا  هر لحظه
    بدود   در   رگهایت،
    عطر  بهشتی
    که
    تنها
با یاد تو
ساخته شد                                                     

خورشید جاودانه ی من! ای بهار من!
ای آخرین پیامبر روزگار من!

ای چشم های شاعر و گرمت شروعِ رود
بخشیده ایی ترانه به شب های تار من

دست مرا بگیر که خوشبو شود جهان
روییده از حضور تو تا برگ و بار من

لبخندم از ترنم عشق تو جان...

وقتی که ازنگاهت دورباشه چشم عاشق ترجیح میده نبینه کورباشه چشم عاشق

تو مپندار که از عشق تو دل بر گیرم
یا به جای تو کسی جویم و در بر گیرم

بعد صد سال اگر بر سر خاکم گذری
پاره سازم کفن و زندگی از سر گیرم

محمد عاشوری

کیست که مرهم نهد بر دلِ مجروحِ عشق

قلبم
تا ازم دور میشی دلتنگم
رو همه چشامو میبندم
من به تو علاقه مندم
ای وای
نقطه ضعف منه اون چشمات
تو ببین چه کاری دستم داد
مثل تو دیگه نمیاد
بلد حال منی
میدونی مال منی
عشق تو چشاته یعنی
عشق اون چشاته یعنی
پشت تو هر چی...

دیوانگی ام
بالا زده
مرا فقط تو
تسکین میدهد

و اردیبهشت
دربهشتِ دستانِ تو
شکوفه می زند
آن هنگام که باشکوه و احساس
درآغوشم می گیری ،
در من جوانه می زنی و چون
پیچک وحشی تمامِ مرا دربر می گیری..
بیا دوباره بیا و بسان
باران های بی امان بهاری
بی آغاز وبی پایان،
تا دوباره تا همیشه،...

عشق، کبوتر سپیدی ست،
آرمیده بر سینه ی تو...
سرنوشت این قصه چه خواهد شد،
پرواز یا اسارت در قفس چنگ...!؟
مهدی بابایی ( سوشیانت )

هر شب، فکرهایت را برهنه کن،
در آغوش نگاهم،
و عشق را نقاشی بکش برایم،
ای دختر باکره ی شعر ...!
مهدی بابایی ( سوشیانت )

عشق بورز ، اما نه آنقدر که عشق را فراموش کنی

عزیز حسینی

چند بار دوست داشتنت را هجی کنم
مُدام در هزار توی افکارم قدم میزنی
ومانند کودکی با شیطنتی تازه در کنج باغ ظاهر میشوی
چشمهایم بجز تو ترسیم دیگری از عشق ندارند
نفسهایم وقتی نامت را از زبان دیگری میشنوم به شماره می افتند
انگار بجای خون تو در دهلیز...

که بر جان تو بنشیند..

خروشان میشود گاهی..
هزاران قطره باران
به ضرب آهنگ زیبایی
که بر جان تو بنشیند



چشمه بود و عشق بود و بوسه باران
نوای دلنشینش بر من و یاران

ابرازش کنی..

عشق پایانی ندارد که تو آغازش کنی
شور و شوقی در من و سازش کنی
عشق را خواندند در روز ازل
تا که بر معشوقه ابرازش کنی

یه قلب عاشق شده واست تنگ گلم یه خواهش بهم بزن زنگ

دکتر هلاکویی:

معتقد هستم که
شما اصلا در دنیای امروز قرار نیست ازدواج کنید،
اگر عاشق نمی شید
عشق اگر نیست،ازدواج معنی نداره
اصلا گوش به این حرف ندید واین گول را نخورید که
<< برید با هم زندگی کنید،بعد عشق پیدا میشه>>
اصلا همچین چیزی ما نداریم
اصلا اسم...

دوستت دارم
مثل عشق شب و ماه
یا که خورشید و پگاه
مثل شبنم برتن سبز ِ گیاه
یا که یک خرمن دلسوخته
ازشعله ی آه
دوستت دارم
مثل آتشکده محتاج حریق
یا که احساس نفس
برلب مُرده و بی جان غریق
مثل یک عشق عتیق
دوستت دارم
و "دانم...

تَنهایی سبکِ مُناسبی برای زندگی نیست ..
باید کسی باشَد که بشود دوستش داشت ،
که بشود در نگاهَش عشق دید ،
که بشود برایَش مُرد ...

می آیی با تن پوشی از گل سرخ
و یک دامن شکوفه ی سیب
و سبدی پر از رازقی...
تبسم که میکنی " عشق "
از نگاهت سر می رود
و اتاق خالی ام پر می شود از
" بوی بهار "

دلتنگ شدم وقتی گفتی ز تو مهجورم
رفتی و به دنبالت، می آیم و مجبورم

من بی تو شدم مجنون یک عاشقم و شبگرد
دنبال تو می گفتم... با گریه نرو برگرد

جمعی همه از خواب و با یاد تو من مستم
من هر چه که هستم بازم عاشق تو...