متن غزل

ﮐﻨﺎﺭ ﮔﯿﺴﻮﺍﻧﺖ ﺭﻫﺒﺮﯼ، ﺳﺨﺖ ﺳﺖ ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ؟
ﻭ ﺭﺍﺿﯽ ﮐﺮﺩﻧﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮﯼ، ﺳﺨﺖ ﺳﺖ ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ؟

ﺑﻪ ﻓﮑﺮﺕ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﻧﻤﺎﺯﻡ ﺭﺍ ﻗﻀﺎ ﮐﺮﺩﻡ
ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ ﻭ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﺎﻓﺮﯼ، ﺳﺨﺖ ﺳﺖ ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ؟

ﺗﻮ ﺑﺎ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺯﺑﺎﻧﯽ ﺗﺸﻨﻪﺍﻡ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﻪ لب هایت
ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺍﺯ ﻟﺒﺎﻧﺖ ﺳﺮﺳﺮﯼ، ﺳﺨﺖ ﺳﺖ ﻣﯽﻓﻬﻤﯽ؟

ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮﺩﻥ اﯾﻦ...

عاشقم! تازه ترین سرخیِ گیلاس منم!
مثل هر شیشه ی باران زده، حساس منم!

عطر پیراهن من مانده در آغوش زنی
او که در دشتِ خیالات تو شد یاس منم!

خاک پای تو شدن قصه ی هر شعر کسی ست
زیر این خاک ببینی اگر الماس منم!

باز می بویمت...

ای راز سر به مهر من ای خوشترین غزل
زیباتر از ترانه و شیرین تر از عسل

عشقت شده بهانه ی بودن در این جهان
اسم تو شد دلیل گشایش به هر عمل

غزل

قافیه می چینم
با گلواژه های لبخندت
غزل
سینه ریز پروین می شود.

کمی ترانه بیاور

کمی ترانه بیاور شبیه چشمانت
دمی بهانه بیاور به چین دامانت

غریبگی مکن ای تک ستاره امّید
شبی نشانه بیاور به جمع یارانت

خزانکه خاطره مهر و ماه آذر شد
کمی زبانه بیاور به فصل آبانت

برای نافله سوز و ساز و هذیانی
تبی دلانه بیاور به...

آرزویم همه این بوده که یک شب تا صبح
یک دل سیر به چشمان تو من زل بزنم

خیره در مردمک چشم غزالت شوم و
در تب خواهش بوسیدن تو جان بکنم

پنجه در زلف پریشان و کمندت بکشم
و تو نزدیک کنی فاصله را تا بدنم

سرِ مجنون مرا...

تنها دلم خوش است که گفتند تو دلخوشی ،
محتاج خنده های توام بیشتر بخند
ای سوژه غزلهای من ، مشتاق شعر های منی ؟
هر روز و شب بخند .

به تماشا بنشینی خوب است

یک نفر از تو به ما هم خبری خواهد داد
عطری از پیرهنی یا اثری خواهد داد

از همین کوچه که رفتی به دلم افتاده
نوبهاری دگری برگ تری خواهد داد

آی ای جان دو عالم به فدایت روزی
اینهمه ناله و زاری ثمری خواهد...

می شود یک شب بیایی کودتا برپا کنی؟
تو رضاخانی شوی... بعدش کمی غوغا کنی؟

روسری بردارم از سر، با تمام اهل دین
بر سر کشف حجاب من، کمی دعوا کنی؟

فتح آغوش مرا اسلام اگر مانع شود
دین و آئین خودت را یک شبه بودا کنی؟

می شود در...

می نویسم غزلی باز به اصرار دلم
مدتی هست شدم سخت گرفتار دلم

گریه می خواهد و من باک ندارم که چطور
بتوانم بزنم دست به انکار دلم

تو که رفتی همه شهر مرا پس زده اند
بعدِ تو هیچ کسی نیست خریدار دلم

من که اصلا به درک فکر...

 گیجم

رفتی و حال مرا پنجره می داند و بس
چشم بی حوصله را منظره می داند و بس

سحری کو که دلآشفته یادت نشوم؟
شب دیدار تو را خاطره می داند و بس

بس که نالیدم و گوش تو بدهکار نشد
طعم فریاد مرا حنجره می داند و بس...

بوسه ی چشم تو بر شعر من ای یار خوش است
شاعر چشم تو بودن به چه بسیار خوش است

از تو دل کندن و دوری به خدا ممکن نیست
بهر تو شعر سرودن با دل زار خوش است

شهره ی شهر تویی غیر تو دلداری نیست
دل سپردن به...

دیشب سه غزل نذر تو کردم که بیایی
چشمم به ره عاطفه خشکید، کجایی؟

با شکوِهٔ من چهرهٔ آیینه ترک خورد
از سوی تو اما نه تبسم نه ندایی!

از بس که در اندیشهٔ تو شعله کشیدم
خاکستر حسرت شده ام نیست دوایی؟

آمار تپش های دلم را به تو...

یک سر شکسته شد
دُردانه رفت و کوفه پر از ناله شب است
درگیر و دار لحظه هذیانی و تب است

وقتی که فرق فاتح خیبر شکسته شد
این کوچه زیر پای ستوران مرحب است

درمان نشد جراحت مولی و بعد از این
مرهم گذار حادثه ها نیش عقرب است...

بنویس قلم

بنویس قلم! فرصت خاموشی نیست
امروز تورا وقت فراموشی نیست

چون تیغ بزن ریشه ی بد خیمی را
بنویس دگر موسم سرپوشی نیست

دیدیم فروپاشی خود را یک عمر
امید به ذره های همجوشی نیست

هرچند مدارمان به حسرت طی شد
ماندیم غریبانه که آغوشی نیست

بی عشق...

قمار غفلت

مرا به خلوت خود راه می دهی یا نه
برای ناله کمی آه می دهی یا نه

شبی که خاطره ها را نمی برم از یاد
به آسمان دلم ماه می دهی یا نه

کنونکه خواب مرا برده یال بازویت
قرار بوسه به اکراه می دهی یا نه...

چه باید کرد

نمی دانم که با حسن خدادادت چه باید کرد
گل اردیبهشتی، گاه خردادت چه باید کرد

تو حتی بهتر از خورشید عالمتاب می تابی
دلارآمی و با خوی پریزادت چه باید کرد

نمی دانم برای رَستن از دام و رسیدن تا
به سرحداتی از اقلیم آزادت چه...

دلیل جوشش غزل وجود چشم های توست
معنای من برای تو بودنم زیر پای توست

سنگین نگاه میکنی وقتی که خالی از منی
بگو چگونه جان دهد جانم فقط برای توست

نوای دلنشین تو پر است در تمام من
سکوت می شوم فقط تمام من صدای توست

شنید چو از...

منظومه هزار یکشب
از غمزه های چشم غزالت غزل شدم
با حبه های قند جمالت عسل شدم

اهل فلات دامن عشقم ولی چه سود
با رشته های گوشه شالت گسل شدم

منظومه هزار و یکشب گمراهیم شدی
در حلقه حلقه های زلالت زحل شدم

اصل مرا به خاک محبت سرشته...

بهاران
کم کمک فصل بهاران می رسد
روز خوب روزگاران می رسد

می رهاند کوچه را از انجماد
می تراود نور و باران می رسد

می جواند ساقه ای نورسته را
ساز و برگ چرخ دوران می رسد

می تکاند شاخه ها را از کلاغ
آهویی از کوهساران می رسد...

اینک بهار

سالی دگر گذشت و بهاری دگر رسید
فصلی پر از ترانه و گل های تر رسید

سردی دمار اگر چه درآورده بیشه را
آخر کلاغ بخت سیاهش به سر رسید

ساری بروی برگ صنوبر پرید و گفت
شادانه شو که مرهم زخم تبر رسید

از پشت قاب پنجره...

در دلت یک غم زیباست، دلم می گوید
خسته از شاید و اما ست، دلم می گوید

دل تو مثل غزل، مثل خدا، مثل سکوت
مثل یک کوچه تنهاست، دلم می گوید

دل سودایی من، ساده و سرشار و بزرگ
یک نفر مثل تو می خواست، دلم می گوید

من...

چشمی به پشت جمجمه 

دنیا برای دفتر ما نقطه از سر است
هر روزمان حکایت رویای دیگر است

گفتم مشابه غزل ما! شنیده ای؟!
ای نازنین که غبغب ناز تو دلبر است

بعد از هزار و سیصد و ...روزی برای من
دیوانه گفته اینکه شرابی مکرر است

شک برده ام...

بهارانه ۲

چیزی دگر نمانده به سر فصل نو بهار
راهی دگر نمانده به سر منزل قرار

با هر نفس که می رسد از مشرق سحر
کِل می کشد شکوه بلندای آبشار

کم کم بهانه های دلم تازه می شود
پای جوانه های طرب خیز روزگار

باران گوهر است و...